Onderzoek naar afstandsmoeders

evinden als ze weliswaar legaal in Nederland verblijven, maar door illegaal(zwart) werk niet verzekerd zijn voor ziektekosten of andere risico’s. Financiëlebeperkingen kunnen dan leiden tot negatieve keuzes. Financiële beperkingen alsmotief voor ATA is specifiek voor zowel arbeidsmigranten als voor vluchtelingendie nog in procedure zijn, illegaal in Nederland verblijven, of illegaal in Nederlandwerken. De uitwisseling over onbetaalde ziekenhuisrekeningen in Fiom-dossiersgetuigen van de gevolgen, niet alleen voor de vrouwen maar ook voor debetrokken instanties die veel tijd kwijt zijn aan dergelijke bureaucratischeafhandelingen.Desondanks overstijgen financiële motieven voor ATA de migrantencategorieënen blijken niet alleen gekoppeld aan vrouwen zonder ziektekostenverzekering. Hetmotief komt ook in andere dossiers terug, vaak in combinatie met ‘te jong’ alsvrouwen nog thuis wonen en bezig zijn met een opleiding. Ook bij vrouwen dieeen ontregeld leven leiden, eventueel gepaard met verslavingsproblematiek,worden financiële motieven gerapporteerd. Echter, financiële beperkingen lijkennooit doorslaggevend. Jolanda is een gescheiden alleenstaande moeder en werdin 2006 zwanger door ongewenst seksueel contact. Jolanda is een nietgemigreerdeNederlander en zegt: ‘Enne, ik had iets van het belangrijkste is dathet kind onvoorwaardelijke liefde krijgt natuurlijk. Niet dat ik rijk ben, maar het isnatuurlijk niet zo erg als het kind geen Nike-schoenen krijgt. Maar wel de liefde diehij nodig heeft. En dat kon ik niet geven. En toen ben ik door middel van devrouwenrechtswinkel en via mijn therapeut hier [bij de Fiom] terechtgekomen.’Financiële motieven worden genoemd als ‘bijmotieven’. Zo zegt Jolanda later inhet interview: ‘Er zijn zoveel instanties tegenwoordig die je kunnen helpen envooral als je alleenstaande moeder bent met een of twee kinderen. Dus nee, hetlijkt me geen geldige reden om te zeggen “om financiële redenen doe ik dat niet”.Dat vind ik wel schandalig als je dat [om die reden] doet.’ Opmerkelijk is dat ze hetfinanciële aspect op eigen initiatief te berde brengt maar zich veroordelenduitspreekt als de onderzoekster later in het interview op het onderwerp terugkomt.De financiële besparing die de ATA met zich meebrengt lijkt voor haar alsalleenstaande moeder mee te wegen, maar is blijkbaar moreel verwerpelijk alsmotief. Naar aanleiding van het gesprek met Jolanda brengt de onderzoekster hetonderwerp in tijdens het interview met Fidan, de Turks-Nederlandse moeder:Onderzoekster: Toen jij besloot om jouw kind af te staan, heeft geld toen een rolgespeeld? Je was zo jong. Heb je gedacht, ik kan niet voor hem zorgen want ikheb het geld niet?F: Oh nee, helemaal niet. Helemaal niet! Nee, we woonden toen in Nederland enhier al helemaal niet. Als ik in Turkije zou zijn, dan zou ik zeggen, okay. Maarecht, in Nederland kun je bij zoveel dingen terecht, je kan zoveel hulp vragen,nee, echt, helemaal niet. Nou, het is zo, geld heeft nooit een rol gespeeld in mijnleven van “ik red het niet”. Nooit. Daar had ik altijd alle vertrouwen in.’83