Onderzoek naar afstandsmoeders

ATA en geadopteerdenNickyNicky is op het moment van het interview 19 jaar en drie jaar daarvoor bevallenvan een zoon. Nicky is zelf ook afgestaan door haar Latijns Amerikaanse moederen door Nederlandse mensen geadopteerd toen ze nog geen jaar oud was. Nickyheeft nog af en toe contact met haar hulpverleenster en was bereid om tijd vrij temaken voor dit onderzoek. Het interview vindt plaats op het Fiombureau, een voorNicky vertrouwde plaats. Nicky heeft veel nagedacht over haar recente ervaringenen ze spreekt openlijk over hoe ze op zichzelf terugkijkt, ten tijde van hetafstandsproces, en ook hoe ze zichzelf nu ziet. Ze ziet zichzelf als sociaal, slim enactief ‘als je dat al van jezelf mag zeggen’ zo voegt ze toe. Haar ondernemendekarakter, zo beschrijft ze gedurende het gesprek, heeft haar geholpen om haarleven een positieve wending te geven, na een turbulente puberteit. ‘Dat is mijntemperament’ zegt ze als ze beschrijft hoe ze soms confrontaties heeft metmensen in haar omgeving. Nicky refereert aan haar Latina achtergrond.Nicky was 16 jaar toen ze zwanger werd van een in Nederland verblijvendeIrakees die zich met drugs en andere criminele activiteiten bezighield. Zebeschrijft de omstandigheden waarin ze zwanger werd als volgt:N: (..) Ik was een hele opstandige puber, die hele verkeerde vrienden had. Ik gingwel naar school, maar hield met weinig dingen rekening en noem maar op. Ik hadnet drie maanden een vriend ofzo en effe denken hoor.Onderzoekster: Hoe oud was je?N: Zestien, zeventien, zestien denk ik.Onderzoekster: En je woonde met..?N: Met mijn ouders. Ja eigenlijk echt het leven van een opstandige puber. Ruziesop school, niet naar school, ruzies thuis, altijd weg, drugsgebruik.Onderzoekster: Wat gebruikte je?N: Ik snoof, ik heb geslikt, ik blowde veel.Onderzoekster: Coke?N: Coke, speed, alles.In deze turbulente periode heeft ze voor het eerst seks met de man uit Irak. Pasmaanden later, als de relatie met hem uit is en ze een nieuwe vriend heeft,ontdekt ze de zwangerschap. ‘Ik werd ook gewoon nog ongesteld, dus nou ja, dandenk je er ook niet bij na. En ik feestte nog net zo hard als dat ik altijd deed, duseigenlijk was er niks waaruit het opviel. (..) Maar op een gegeven moment zei iktegen mijn moeder, ik voel me niet zo lekker, dus uiteindelijk eenzwangerschapstest, nou, die bleek positief. Ik had echt zoiets van, hoe kan dat? Ikzat niet aan de pil, dat niet, maar ik had toch veilige seks, dus ik had echt zoietsvan, hoe kan dat nou?’ De abortustermijn is gepasseerd en Nicky weet direct datze het kind wil afstaan, maar haar adoptiefouders en vooral haar adoptiefmoederheeft daar moeite mee:93