Onderzoek naar afstandsmoeders

gesprekken zijn niet gevoerd. Tjitske is ruim twee jaar geleden bevallen en heeftgeen idee van het verschil tussen adoptie of pleegzorg:Onderzoekster: Wat zou je hebben gedaan als ATA niet zou kunnen, dus als jehad moeten kiezen tussen je brengt je kind zelf groot of plaatsing in eenpleeggezin?T: Wat is het verschil? In een pleeggezin zitten ze nog met zes kinderen ofzo?Zo niet bij Janneke. Janneke is ook nog maar twee jaar geleden bevallen. Zij heeftde pleegzorgoverweging nog helder voor de geest en verwoordt:Onderzoekster: Welke mogelijkheden zijn met jou doorgesproken toen bleek datje geen abortus meer kon doen en je het kind niet zelf wilde grootbrengen?J: (..)Een pleeggezin en dat ik dan zelf nog na twee, drie jaar de zorg op me zounemen. uhm, en afstand ter adoptie en dan volledige afstand nemen, dus echtgeen contact meer, of wel nog gewoon contact blijven houden. Volgens mij warendat de opties die ze me aangedragen heeft.Onderzoekster: En toen, jij wist eigenlijk al dat je afstand ter adoptie wilde doen.Wat was voor jou nou de overweging van nou, ik doe geen pleegzorg, maar ik doeafstand ter adoptie. Wat was voor jou het verschil ertussen waardoor adoptie voorjou de beste keus was.J: Uhm, het was sowieso dat adoptie het eerste was dat in me op kwam. Van ‘ikwil het niet, dus het gaat gewoon naar een ander gezin’. Ik wilde dat als hetergens naar toe ging, dat het dan ook echt opgevoed zou worden door diemensen. En niet half door mij of half. Gewoon het gaat naar een gezin en datworden de papa en mama.De beslissing om het kind niet in een pleeggezin te plaatsen is gebaseerd op eenbeeld dat pleeggezinnen tijdelijk zijn of tijdelijk dreigen te worden als een kind zichniet gedraagt zoals de pleegouders dat wensen. Adoptiefouders hebben in deogen van de afstandsmoeders en in tegenstelling tot pleegouders eenkinderwens. En dat beeld weegt mee als motief in de besluitvorming. Leontine, deOost-Europese arbeidsmigrante, legt uit:Onderzoekster: Bij adoptie, dan ben je eigenlijk je kind kwijt. De adoptieoudersvan jouw kind laten wel contact toe, maar het is hun kind geworden. Heb jij 4 jaargeleden, toen je kind net was geboren nagedacht over pleegzorg?L: Wat is dat?Onderzoekster: Pleegzorg is als een kind wel jouw kind blijft, maar bij andereouders, bij pleegouders opgroeit, omdat jij niet voor je kind kan zorgen.L: Nee, zo heb ik niet gedacht. Toen ik mijn kind voor adoptie gaf, hoopte ik dat ergoed voor mijn kind gezorgd zou worden. Dat ze goed opgroeit. (..) Ik dachtmisschien kan ik die mensen wel blij maken, nu ze een kindje krijgen.En Leontine is niet de enige die de belangen van ongewenst kinderloze mensenmee laat wegen. De gedachte mensen blij te maken verzacht nare en verdrietigegevoelens die inherent zijn aan ATA. Het idee dat er uit alle ellende ook gelukvoortkomt, weegt mee in de besluitvorming. En het geluk van ongewenst132