Onderzoek naar afstandsmoeders

Onderzoekster: Hoe stonden jouw ouders, jouw adoptieouders er tegenover?N: Mijn vader die zei: “Als je het wel wilt houden, dan kan dat wel. Wij steunen jefinancieel”. Ze wilden ook wel een leugen bedenken waarom wij ineens een kindin huis hadden. Maar aan de andere kant had mijn vader ook zoiets van, als jehier echt achter staat, dan moet je het doen. Mijn moeder stond ook honderdprocent achter me, maar ze had er wel meer moeite mee, omdat zij in de situatieis dat ze onvruchtbaar is. Maar ook zij had zoiets van, “jij moet de keuze maken”.Dus ze steunden me volledig.Gedurende haar hele jeugd is Nicky’s adoptiestatus een opengespreksonderwerp. Haar adoptiefouders hebben enige tijd in haar geboortelandverbleven gedurende het adoptieproces en hebben sindsdien contact gehoudenmet Nicky’s oudere biologische zus. Ze voelen zich betrokken bij haar achtergronden al op jonge leeftijd, als Nicky 11 jaar is en haar basisschool bijna heeftafgerond, stellen haar ouders haar voor om haar familie te bezoeken. De directeaanleiding was dat deze oudere zus een kindje had gekregen. ‘Ik wilde er heelgraag heen, maar vooral voor het land. Ik heb nooit gehad dat ik mijn moederwilde zien. Enne, mijn adoptiemoeder wilde wel heel graag het kindje van mijn zuszien.’ Ze ontmoeten tijdens het bezoek twee zussen en haar moeder. Maar haarmoeder vertelt weinig over haar geschiedenis. Nicky vertelt spontaan en al aanhet begin van het interview over haar roots-reis. De onderzoekster legt haardaarom de vraag voor óf en hoe haar adoptiestatus een rol heeft gespeeld in debesluitvorming om ook zelf haar kind af te staan.Onderzoekster: Kun jij aangeven of jouw eigen adoptie heeft doorgewerkt in dezesituatie.N: Ja, denk het wel, omdat abortus dus geen optie was. En omdat ik natuurlijkweet hoe graag mijn ouders een kind wilden en die kans is hen geboden doormiddel van adoptie. Dus ik denk dat je op die manier heel erg beïnvloed bent. Aande andere kant denk ik dat als je vreselijk negatieve ervaringen hebt met adoptiezelf, dat je dan eerder kiest voor abortus, omdat je dan denkt, “oh adoptie dat isweer… dan komen we weer in zo’n situatie als ik”. Maar omdat mijn ervaring heelpositief is, heeft dat ook een positief effect gehad op mijn beslissing. Duszodoende.Op het moment dat Nicky zwanger werd stond ze op het punt om het VMBOvroegtijdig te verlaten. Ze hield zich bezig met uitgaan, vrienden en drugs. Tot zesamen met haar adoptiefouders voor de ongeplande zwangerschap komt testaan. Deze situatie brengt een kentering in haar leven. Het directe motief datNicky aanreikt is dat ze niet wil dat de verwekker achter het bestaan van het kindkomt. Ze is bang voor hem. ‘Ik weet dat hij steekpartijen en alles op zijn naamheeft staan. Er is ook een ander meisje dat zwanger van hem is geweest. Dat kindwoont nu dus in zijn geboorteland, en dat meisje woont gewoon in Nederland.’ Ditvinden Nicky en haar ouders geen rustige gedachte, en samen zoeken ze naarmanieren om de zwangerschap verborgen te houden. Ze verblijft uiteindelijk94