Onderzoek naar afstandsmoeders

Leontine is op het moment van het interview 24 jaar. Het interview vindt plaats ineen koel en rustig kantoortje van de Fiom. Het is augustus 2009 en 32 gradenmaar Leontine ziet er ondanks de hitte fris uit. Ze heeft kort kastanje-bruin haardat ze met gel in een warrig model heeft gebracht. Haar lichtbruine ogen hebbeneen zorgvuldig aangebrachte parelmoer glans op haar bovenste oogleden. Zevindt het spannend dit interview, zo zegt ze. Haar Nederlands heeft een accentdat het midden houdt tussen Russisch en Duits. Op openhartige wijze deelt zehaar levensverhaal:In 2002 overweegt Leontine na een mislukt huwelijk om naar Nederland te komen.Haar man is in de gevangenis beland en ze moet alleen voor hun twee kinderenzorgen. Het blijkt moeilijk om de eindjes aan elkaar te knopen en ze luistert naarde ervaringen van andere migranten: ‘..toen is mijn vriendin hier geweest. …en zijzei: “In Nederland kun je verdienen” zeg maar. Ik wou niet, ik dacht van “dan moetik daar naar toegaan en dan moeten de kinderen alleen achterblijven, dat is eenbeetje te moeilijk” … Maar ik dacht toen “we gaan het een maand proberen, om tekijken hoe het gaat. Want de kinderen moeten naar school toe, ze moeten eten,drinken en kleren”.’ Leontine vertrekt, de zorg voor haar kinderen, op dat momentacht maanden en twee jaar oud, vertrouwt ze toe aan een vriendin. Ze vat hetplan op om in Nederland geld te verdienen in de seksindustrie. Iedere week stuurtze €100,- en regelmatig reist ze heen en weer om haar kinderen te bezoeken.Het plan werkt in eerste instantie tot ieders tevredenheid. Tot er na bijna drie jaareen kink in de kabel komt: ze wordt zwanger van een klant. Ze ontdekt haarzwangerschap op een moment dat ze terug is in haar geboorteland, bij haarkinderen. Omdat ze liever in Nederland een abortus laat doen gaat ze wat eerderterug dan gepland. Eenmaal terug in Nederland blijkt de ingreep veel geld tekosten, en daar is ze niet voor verzekerd: ‘..het kon nog wel, maar het kostte geld,€ 1000,- voor een operatie of zo 71 . Ik zei “zoveel geld heb ik niet en werken kan ikin principe nu ook niet meer. Zo veel geld kan ik niet bij elkaar krijgen.” Toen benik weggegaan en heb ik hulp gevraagd. Toen hebben ze mij een tijdje een huisgegeven. Iedere week kreeg ik €35,- voor eten en toen heb ik gezegd dan wil ikhier [in Nederland] het kindje geven voor adoptie. Ik dacht: “Hier [in Nederland]kunnen ze beter zorgen voor mijn kind dan in mijn eigen land.” Want daar weet jeniet welke ouders je krijgt. Je kunt daar goede ouders en slechte ouders krijgen.Toen heb ik dus een paar maanden hier gewoond, ze is hier geboren en ik hebhaar hier voor adoptie gegeven.’71 De kosten voor een abortus variëren per jaar en per kliniek. Daarnaast is het afhankelijk van hetstadium van de zwangerschap. In 2010 varieerden de kosten tussen ruim €400,- en bijna €1000,-.Om in aanmerking te komen voor een vergoeding via de AWBZ moet de vrouw met bij voorbeeldeen huurcontract of een arbeidscontract kunnen aantonen dat zij in Nederland verblijft.80