Onderzoek naar afstandsmoeders

voor haar.Onderzoekster: En dan zou jij terug gaan.L: En dan wou ik teruggaan(..). Ze [de hulpverlening] zeiden hier van “er moetcontact blijven”. Ze wilden een telefoonnummer en dat vond ik geen probleem.Maar ik zei wel: “ik moet terug voor die andere twee”.Onderzoekster: Ja, dat begrijp ik.L: En ik dacht toen ook: “ ik ga terug en je weet het nooit, misschien kan ik hiernaar toekomen met mijn twee kindjes.Er komen spontaan diverse scenario’s naar voren. Maar de overweging om hetderde kind mee te nemen naar haar geboorteland spreekt ze niet uit en deonderzoekster laat deze vraag liggen. Tijdens het interview komt wel ter sprake ofLeontine in die tijd wel eens twijfelde over het besluit om af te staan:Onderzoekster: Je zegt van “ik wilde rust, ik wist het zeker”. Maar heb je toen ookwel eens getwijfeld? Van “misschien kan ik het toch nog op een andere manieroplossen, misschien kan ik toch het kindje houden”. Heb jij toentertijd twijfelgevoeld?L: Nee, ik heb gedacht het is beter voor haar. En soms.. natuurlijk heb ik wel eenszitten te bedenken hoe dat zou zijn, natuurlijk. Het kindje heeft 9 maanden in jebuik gezeten. Sowieso heb ik dat vaak zitten te denken. Maar dan probeerde iktelkens om niet na te denken gewoon.P: Je wilde er niet aan denken.L: Nee. (..)Leontine heeft een ongewenste zwangerschap en wil de zwangerschap afbreken.Omdat dit niet mogelijk is, lijkt ATA het enige mogelijke alternatief, want het kindmeenemen naar haar gezin wordt zowel door Leontine als door de onderzoeksterals een non-optie stilzwijgend geparkeerd. De onderzoekster ging er vanuit dat detwee kinderen verwekt uit haar huwelijk, de twee kinderen waar ze voormigreerde, belangrijker waren dan het kind dat hier was verwekt. Het derde kind isvan een onbekende man en ontstond ongepland uit betaalde seks. Stilzwijgendgaat de onderzoekster er vanuit dat dit kind voor Leontine een andere betekenisheeft en ze interpreteert Leontine’s afstandswens vanuit deze vooronderstelling.De onderzoekster veronderstelt dat Leontine’s zwangerschap extra is ‘belast’,omdat het is ontstaan uit betaalde seks. Leontine zegt daar zelf niets over.Integendeel, zij benadrukt de betekenis van haar kind. Want vier jaar na debevalling is geen sprake meer van een zwangerschap, maar van een kind vanvlees en bloed. En Leontine ontmoet dit meisje twee keer per jaar 72 . Het kind isgeen ‘abstractie’, maar een persoon bij wie Leontine zich betrokken voelt en omwie ze verdriet heeft. In de rapportage van een andere Oost-Europese vrouw diezwanger is geworden door betaalde seks staat dat ze zich schaamt en bang isniet van het kind te kunnen houden. Dit is een motief dat pas kan worden72 Twee van de geïnterviewde afstandsmoeders ontmoeten hun kind op regelmatige basis. Vanuitde rapportage uit de dossiers is gebleken dat enkele vrouwen deze wens hebben aangegeventijdens de besluitvormingsperiode. Of dat gerealiseerd is, is niet te verfifiëren vanuit de dossiers.85