Onderzoek naar afstandsmoeders

Door de zwangerschap kan ze niet werken en daardoor kan ze geen geldopsturen naar huis. Om deze reden brengt de vriendin de twee kinderen bijLeontine’s zus, die aanvankelijk geen bezwaar lijkt te hebben: ze heeft zelf al driekinderen, dus kan ze ook wel voor vijf kinderen zorgen. Maar het ATA-procesduurt haar zus te lang: ‘Op het laatst zei ze “ik kan het niet meer”. En toen hebbenze de kinderen naar een kindertehuis gebracht. Daar wachten ze dan tot erouders komen.’ Vanwege de ATA-procedure bleef Leontine langer weg dangebruikelijk: ‘ik kon niet meteen weggaan want ik moest hier alles regelen’. Vanafdat moment komt alles in haar thuisland in een stroomversnelling:L: (..) Ik belde naar die mensen waar ze naar toe gaan als ze ter adoptie wordengegeven. Ik belde daarnaar toe om uit te leggen dat ik op dat moment niet konkomen. [Ik vroeg hen] kunnen jullie misschien even wachten? Maar ze kondenniet wachten, en die vrouw begon te schreeuwen en weet ik veel wat allemaal enze was brutaal. En toen ben ik ook brutaal geweest en toen heb ik nog een keergebeld, maar het heeft gewoon niks geholpen. (..) Ik heb nooit gewild dat mijnkinderen voor adoptie gingen. Ik dacht “ik ben net bevallen” en er moest veelgeregeld worden. Ik dacht, ik regel alles, een beetje werken zeg maar, en dangeld verdienen voor de terugreis en dan ga ik terug. Maar toen kon ik niet meerterug…maar ja…Onderzoekster: Wat erg.L: En toen zijn mijn twee kinderen geadopteerd en op het laatst denk je van “zezijn geadopteerd, ik ga niet meer terug”. In dat jaar heb ik geen contact met mijnbroer en mijn zus, met niemand gehad.Leontine komt naar Nederland om haar gezin te onderhouden en dat lukt enigetijd. Maar uiteindelijk kan ze niet voldoen aan haar financiële verplichtingen omdatze door de zwangerschap niet meer kan werken. De remittances voor haarvriendin en later haar zus blijven uit. En doordat haar verblijf in Nederland langerduurt vanwege het ATA-proces, raakt ze uiteindelijk de twee kinderen kwijt voorwiens toekomst ze naar Nederland was vertrokken (zie ook: Mykytyn, 2010). Ditverlies verandert haar ideeën over haar verblijf in Nederland. Op het moment vanhet interview heeft ze de seksindustrie al enige tijd verlaten en werkt ze alsverkoopster in de middenstand. Ze heeft een relatie met een Nederlandse man enziet een toekomst voor zich met deze man. Hij is op de hoogte van haarlevensgeschiedenis en ze voelt zich door hem gesteund. Sinds een jaar wonen zesamen. Het contact met haar familie in haar land van herkomst is door de situatieveranderd. Zij maakt haar zus verwijten en op haar beurt veroordeelt haar zusLeontine’s levenswijze.L: Mijn zus begint mij dan te beleren. “Oh hebben ze dit, hebben ze dat, jij bent zo,jij bent dit en jij bent dat.”Onderzoekster: Ze begint tegen jou te preken.L: En als zij zo tegen mij begint dan begin ik ook zo tegen haar.Onderzoekster: En dan krijgen jullie ruzie.81