Onderzoek naar afstandsmoeders

Nederlandse wetgeving dat betekenissen van de noties ‘kind’ of ‘jeugd’tijdgebonden zijn (zie ook: Dasbergen, 2009 [1975]).In de Westerse wetenschap en in de Nederlandse hulpverlening dominerenopvattingen uit de psychologie en pedagogiek over de specifiekeontwikkelingsfase die met de notie ‘adolescentie’ wordt geduid. Onder dezeperiode wordt de leeftijdsperiode van 10 (of soms 12) tot (vaak) 22 jaar verstaan(De Wit en van der Veer, 1987; Crone, 2008). Wat deze theorieën gemeenhebben is dat de adolescentie wordt gezien als een aparte ontwikkelingsfase. Deperiode wordt gekenmerkt door grote veranderingen die gepaard kunnen gaanmet emotionele verwarring (‘storm en stress’). De wijze waarop de adolescentdeze periode doorkomt is afhankelijk van veel factoren waaronderomgevingsfactoren en de blootstelling aan belangrijke levensgebeurtenissen(Erikson, 1982; Crone, 2008; Delfos, 2003; Goossens, 2006).Cognitieve ontwikkeling, identiteitsontwikkeling en sociale ontwikkelingHester, heeft 23 jaar geleden afgestaan, ze was toen 18 jaar:‘(…) Maar omdat ik nu anders in het leven sta, en ondertussen ook weet dat ikredelijk kinderen kan opvoeden(..) denk ik van “dat hadden we nooit moeten doen.Dat hadden we gemakkelijk gered met zijn tweetjes.” Maar toen dachten weanders en handelden we anders. Je bent jong en onervaren. Nog een kindeigenlijk.’In Nederland staan zeer jonge vrouwen hun kind af ter adoptie. Ook vrouwen dievoor de wet bijvoorbeeld nog geen auto mogen rijden en onder het jeugdstrafrechtvallen mogen het uiteindelijk onomkeerbare traject naar ATA afleggen. Dit roeptvragen op over het gedachtegoed waarop in Nederland keuzes worden gemaaktbij de vormgeving van wetten en hulpverleningsprotocollen.Voor dit onderzoek voert het te ver om alle opvattingen over de ontwikkeling vanadolescenten af te zetten tegen het besluit van ATA. Daarom is een keuzegemaakt uit enkele vigerende theorieën in de ontwikkelingspsychologie en depedagogiek die hun weerklank hebben in de praktijk van de Nederlandsehulpverlening als ook in de publieke opinie via populaire media.Crone (2008) benadert de adolescentie vanuit neurologisch perspectief enbeschrijft hoe het gedrag van adolescenten wordt beïnvloed door dehersenontwikkeling. Verschillende hersendelen zijn in de adolescentie nog inontwikkeling en rijpen door tot aan 20- tot 25-jarige leeftijd. Niet alleen zijnbepaalde delen van de hersenen nog niet volgroeid, ook de samenwerking tussende hersendelen is nog niet optimaal. Deze neurologische onrijpheid heeft volgensCrone gevolgen voor de beschikbare cognitieve vaardigheden, de omgang metemoties en de aard van vriendschappen (Crone, 2008).119