Onderzoek naar afstandsmoeders

‘zoekactie’ genoemd) of de wens van de afstandsmoeder om haar kind teontmoeten. Bij deze vrouwen zijn diepte-interviews afgenomen.De interviews met deze vrouwen leverden rijk materiaal op. Afstandsmoeders dielanger dan 20 jaar geleden hebben afgestaan bleken belangrijke aanvullendebronnen. De hulpverlening aan deze vrouwen als ook de besluitvormingplaatsvond in een andere tijd. Dit is enerzijds een beperking, omdat bijvoorbeeldkritiek op de wijze waarop indertijd hulp werd verleend, niet direct bruikbaar isomdat de werkwijze van de hulpverlening in de loop van de decennia isveranderd. Anderzijds is de terugblik die deze vrouwen boden ook een verrijking.De data uit deze interviews plaatsen de bevindingen uit de interviews metvrouwen die tussen 1998-2007 hebben afgestaan op een tijdslijn. De betekenisdie vrouwen verlenen aan hun kind en de wijze waarop ze terugkijken op hunafstandsproces wordt door dit historische perspectief preciezer geduid enuiteengerafeld. De bevindingen zijn ingekaderd binnen enkele vigerende theorieënin de ontwikkelingspsychologie en pedagogiek (zie de paragrafen ‘Ontregeldelevens’ en ‘Leeftijd als omstandigheid en motief’).Primaire bonnenIn de laatste fase van het onderzoek stonden de interviews met de vrouwen dievan 1998 tot eind 2007 een kind kregen centraal. Het gestelde doel was om 20vrouwen bereid te vinden om deel te nemen aan een diepte-interview. Aangezienhet om een zeer gevoelig onderwerp gaat, en deze afstandsmoeders niet als een“groep” geregistreerd staan, hebben de onderzoekers in overleg met debegeleidingscommissie gekozen voor een zorgvuldige procedure om dezevrouwen te benaderen, en wel via de mediëring van hulpverleners van de Fiom.Aanvankelijk was gekozen om vrouwen te selecteren op basis van eengestratificeerde steekproef. Gedurende de inhoudsanalyse werden op inductievewijze de omstandigheden en motieven gescoord zoals verwoord door de Fiomhulpverlener(zie itemlijst, item 52). Uit een eerste analyse vielen bepaaldegegevens en omstandigheden op. Opmerkelijk was de migratieachtergrond vaneen groot aantal vrouwen en de (vaak jonge) leeftijd waarop de afstandsmoedersbevielen. Een ander voorbeeld van een gegeven dat in het oog sprong was hetgrote percentage vrouwen waarvan werd gerapporteerd dat pas in een vergevorderd stadium de zwangerschap werd vastgesteld; soms pas nadat debevalling was begonnen (N=12). Op basis van deze en andere inzichten hebbende onderzoekers criteria opgesteld en een gestratificeerde steekproefsamengesteld. Daarop zijn tientallen dossiers geselecteerd van vrouwen die opbasis van de informatie uit de dossiers benaderd zouden kunnen worden voor eeninterview. De onderzoekers noteerden het betrokken Fiom-bureau en de naam ofnamen van de hulpverlener(s) die destijds het afstandsproces hadden begeleid.Vervolgens werd contact opgenomen met deze hulpverleners of, als zijondertussen niet meer bij de Fiom werkzaam waren, met een collega. Dehulpverlener werd het verzoek voorgelegd om de betreffende afstandsmoeder,31