Onderzoek naar afstandsmoeders

L: Ja, bij haar is het ook niet gemakkelijk geweest. (..) Door de jaren heen bel ikhaar wel op. Ik had ondertussen ook kennisgemaakt met mijn vriend en die zei: “jemoet wel naar jouw familie bellen”.Leontine heeft nog wel contact met haar familie, maar niet veel. Haar verbindingmet haar geboorteland is veranderd en haar band met Nederland is door haarnieuwe relatie vergroot.L: Toen de kinderen weg waren voor adoptie dacht ik “ik ga niet meer terug. Ik blijfhier en klaar. Ik probeer hier mijn leven te maken”.Onderzoekster: Jij wilde definitief hier blijven.L: Ja. Twee weken geleden zijn we nog daar geweest en ik ben blij dat wij hier zijngebleven.Onderzoekster: Ja, waarom?L: Op dit moment is daar een vreselijk grote crisis. Mijn vriend is Nederlander enhij zegt “ik snap niet hoe de mensen daar kunnen leven”.Leontine heeft haar toekomstplannen bijgesteld en ziet een toekomst in Nederlandvoor zich. Deze factor beïnvloedt de wijze waarop zij met terugwerkende kracht ophaar Nederlandse ATA terugkijkt. Het afstaan van haar twee eerste kinderen wasniet haar beslissing, niet haar keuze. Het was wel haar beslissing om haar derdekind, het kind dat in Nederland werd geboren, ter adoptie af te staan. En deomstandigheden en motieven van Nederlandse ATA-processen alsmede debetekenis die de ATA ondertussen voor de afstandsmoeder heeft staan in ditonderzoek centraal.De rol van geldVoor Leontine vormt het gezin in haar geboorteland een belangrijke rol in debesluitvorming. Haar verantwoordelijkheden zetten haar aan om te migreren enmotiveren om in de seksindustrie te gaan werken. Haar werk voert ze blijkbaarniet altijd veilig uit en dit leidt tot de ongeplande zwangerschap. Door dezwangerschap kan ze niet werken. Een factor in de besluitvorming die Leontine teberde brengt is een financieel motief. Dit financiële motief betreft niet zozeer hetgrootbrengen van een kind dat teveel geld zou kosten, maar de kosten dieverbonden zijn aan het afbreken van de zwangerschap. Leontine weet tijdens hetinterview niet precies meer hoever de zwangerschap gevorderd was, maar zeweet wel dat ze nog in aanmerking kwam voor een abortus. Daarmee is ze eenuitzondering in dit onderzoek. Want de ruime meerderheid van deafstandsmoeders ontdekten hun zwangerschap pas na de abortusgrens. Ditgegeven betreft zowel migranten als niet-migranten en wordt verder uitgewerkt inde paragraaf ‘Hoe kan een zwangerschap over het hoofd worden gezien?’Voor Leontine is een abortus medisch mogelijk. Echter, ze moet zelf de kliniekbetalen. De hoge kosten weerhouden haar er op dat moment van om de ingreepte laten uitvoeren. Deze situatie typeert de omstandigheden waarin vrouwen zich82