işletmelerin lojistik faaliyetlerinde dış kaynak kullanımı

varsaymaktadır. Bir firma, sadece kaynaklarını etkili bir şekilde kullanabildiği ve
rakiplerin şirketin stratejilerini taklit etme imkanı olmadığı durumda, rekabetsel
avantajını sürdürebilir (Bakırtaş ve Bakırtaş, 2008: 102).
Temel yetkinlik kavramının ortaya çıkışı ve gelişmesi, stratejik dış kaynak
kullanımının gelişmesini körüklemiş ve yönlendirmiştir. İş yaşamı gittikçe
karmaşıklaştığından ve uzmanlaşma gereken alanlar derinleştikçe yöneticiler her
alanda en iyi olamayacaklarını fark etmişlerdir. Üç beş alanın üzerine çıkıldığında
daha odaklı çalışan rakiplerinin ya da tedarikçilerinin performansına ayak uyduramaz
hale gelmektedirler. Her alan başlı başına bir yoğunlaşma, yönetim ve adanmışlık
gerektirmektedir (Mersin, 2005b).
Günümüz yönetim uygulamalarını etkileyen bir gelişme olarak, temel yetenek
şunu ifade etmektedir. Her işletme kendine has bir temel yetenek geliştirmelidir.
İşletmeye rekabet gücünü verecek olan bu temel yetenektir. İşletmelerde, bu temel
yetenekle doğrudan ilgili iş ve faaliyetler işletme bünyesinde yürütülmeli, diğer tüm
işler outsourcing’e tabi tutulmalıdır. Bu şekilde hem organizasyon yapısı
yalınlaşacak hem organizasyon kademeleri azalacak ve hem de üst yönetim stratejik
konularda düşünmeye daha fazla vakit bulacaktır (Koçel, 2001).
İşletmenin sahip olduğu bir bilgi ya da becerinin temel yetenek sayılabilmesi
için bazı özellikleri taşıması gereklidir. Bunlar (Özbay, 2004);
• Zamanla, yavaş yavaş öğrenilen, birikerek ve paylaşılarak geliştirilen
bilgilerdir,
• İşletmenin sahip olduğu diğer becerilerle birlikte sinerji yaratırlar,
• İşletmenin kısa ve uzun vadeli yaşamı için gereklidir,
• Rakipleri tarafından kolayca görülmezdir, taklit edilmesi ve transfer
edilmesi zordur,
• Yeteneklerin, kaynakların ve süreçlerin bir karışımıdır,
• İşletmenin stratejik ve vizyon hedeflerini gerçekleştirmede gereklidir,
68