Büyük Çatişma

Büyük Çatışma
Bölüm 13 — Hollanda ve Iskandinavya
Hollanda’da papalık zulmü çok önceden protesto edilmişti. Luther’den yedi yüzyıl kadar
önce bir görev için Roma’ya gön-derilen ve orada papalığın gerçek niteliğini gören iki
piskopos, Papaya korkusuzca meydan okudular; “Siz Tanrı’nın tapınağında kendinizi
yüceltiyorsunuz. Koyunlara çobanlık yapmak yerine kurt gibi yaklaşıyorsunuz. Sizin
hizmetkarların hizmetkarı olmanız gerekmez mi? Oysa siz efendilerin efendisi gibi
yaşıyorsunuz. Tanrı’nın buyruklarının hor görülmesine neden oluyorsunuz.”
Bu protestoyu dile getirmek amacıyla yüzyıllar boyunca ayağa kalkan başka insanlar da
oldu. Valdenslilerin dilindeki Kutsal Kitap Hollanda diline çevrildi. Kutsal Kitap’ta,
‘uyduruk masalların ve göz boyamanın değil, gerçeğin bulunduğu’ ilan edildi. On ikinci
yüzyılda yaşamış olan eski imanın dostları gerçeği işte böyle duyurdular.
Roma’nın zulmü orada da patlak vermeye başladı. Ancak imanlılar, çoğalmaya ve Kutsal
Kitap’ın tek iman yetkisi olduğunu duyurmaya devam ettiler. “Kimsenin zorlanmaması
gerektiğini, insanların Rab’be gerçeğin ilanıyla kazanılabileceğini” söylüyorlardı.
Luther’in öğretişleri, Hollanda’da müjdeyi duyurmak için ciddi ve sadık insanları buldu.
Eğitimli bir Katolik olarak rahipliğe atanmış olan Menno Simons, sapkınlık korkusuyla
Kutsal Kitap’ı okuyamıyordu. İçinde yazılanlardan tümüyle habersizdi. Kendisini benliğin
işlerine vererek vicdanını susturmaya çalıştı. Ama çabaları boşa çıktı. Bir süre sonra İncil’i
okuma fırsatı buldu. Ona ek olarak Luther’in yazılarını da okuyarak Reform inancını kabul
etti.
Kısa süre sonra, bir adamın vaftiz olduğu için nasıl öldürüldüğüne tanık oldu. Bu olay
onu çocuk vaftizi konusunda Kutsal Kitap’ı incelemeye yönlendirdi. Vaftiz olmak için tövbe
ve imanın gerekliliğini gördü.
Menno, Katolik kilisesinden uzaklaşarak kendi öğrendiği gerçekleri öğretmeye adadı.
Almanya ve Hollanda’da fanatiklerden oluşan bir sınıf çıkmış, her türlü kurala ve düzene
karşı koymaya başlamıştı. Neredeyse büyük bir ayaklanma olacaktı. Menno onların yalan
yanlış öğretilerine ve düzenlerine karşı direndi. Yirmi beş yıl boyunca Hollanda’yı ve kuzey
Almanya’yı dolaştı. Öğrettiği ilkeleri yaşamıyla örneklemesi çok etkili oluyordu. Dürüst,
alçakgönüllü, içten ve ciddi bir kişiydi. Menno’nun emekleriyle büyük kalabalıklar iman
etti.
Almanya’da V. Charles, Reformu yasaklamıştı. Ama prensler onun baskısına karşı engel
oluşturdular. Hollanda’da onun gücü daha etkindi. Birbiri ardına zulüm kararları alınıyordu.
Kutsal Kitap’ı okumak, dinlemek ya da vaaz etmek, Tanrı’ya gizlice dua etmek, mezmurları
söylemek ve kutsal resimlere eğilmemek, ölümle cezalandırılmaya başlandı. Charles ve II.
Philip’in yönetimi altında binlerce kişi mahvoldu.
92