Büyük Çatişma

Büyük Çatışma
“Bu adam gerçeğin vaizi. Bizim Musamız olacak ve bizi bu Mısır karanlığından kurtaracak”
diyorlardı.
Bir süre sonra baskı geldi. Keşişler onunla alay ettiler ve onu küçümsediler. Başkaları da
tehditlere başvurdu. Ama Zwingli bunlara sabırla katlanıyordu.
Tanrı cahilliğin ve batıl inançların zincirlerini kırmaya hazırlanırken, Şeytan da tüm
gücüyle insanları karanlığa mahkum edip onları sıkı sıkı bağlamaktaydı. Roma Hıristiyanlık
dünyası içinde günahların affını para karşılığında dağıtmaya daha büyük bir enerjiyle devam
ediyordu. Her günahın bir ücreti vardı ve eğer kilisenin kasası yeterince dolu tutulursa,
insanlara ücretsiz günah işleme izni veriliyordu. Böylece gelişen iki akım vardı. Roma
günah işlemeyi özgür bırakıyor ve bunu gelir kaynağı haline getiriyordu. Reformcular ise
günahı mahkum ediyor ve günahtan kurtulmak için Me-sih’in tek yol olduğunu ilan
ediyordu.
Günahı bağışlayan belgeler (endüljans) isviçre’de
Af belgelerinin Almanya’daki satışından Tetzel sorumluydu. İsviçre’de ise bu görev
Samson adındaki bir keşişe verildi. Samson papalık hazinesini doldurmak için Almanya ve
İsviçre’den büyük miktarlarda para toplamıştı. Bu kez yine İsviçre’ye dönmüş, yoksul
köylülerin küçük tasarruflarına el atmış, zenginlerden de pahalı armağanlar almaya
başlamıştı. Zwingli derhal ona karşı koymaya başladı. Direnişi öyle etkili oldu ki keşiş kısa
zamanda bulunduğu yeri terk etmek zorunda kaldı. Bunun üzerine Zwingli, af belgelerine
karşı Zürih’te de etkin konuşmalar yapmaya başladı. Samson oraya geldiğinde hileyle kente
girmeyi başardıysa da, tek bir belge bile satamadan İsviçre’den ayrılmak zorunda kaldı.
1519 yılında Dev Ölüm adı verilen veba İsviçre’yi silip süpürüyordu. Birçok kişi, satın
aldıkları af belgelerinin hiçbir işe yaramadığını hissetmeye başlamıştı. Daha sağlam bir
iman temeline ihtiyaç duyuyorlardı. Zwingli bu arada Zürih’te hasta düşmüştü ve ölmüş
olduğu haberi yayılıyordu. O zor anlarda gözlerini İsa’nın çarmıhına çevirerek teselli
buluyor ve günahlarının O’nun tarafından bağışlandığına güveniyordu. Ölüm kapılarından
döndüğünde müjdeyi eskisinden daha büyük bir hararetle duyurmaya başladı. Hastalıklarla
ve ölülerle uğraşan halk, müjdenin değerini öncekinden daha açık bir şekilde görmeye
başlamıştı.
Zwingli ise müjdenin gerçeklerini daha da iyi anlamış, yenileyen gücünü kendi varlığında
tatmıştı. Şöyle diyordu: “Mesih bize asla geri alınmayacak bir kurtuluş sağladı... O’nun
ölümü sonsuz bir kurbandır, sınırsız bir iyileştirme gücüne sahiptir. Bu kurbana güvenenler
için tanrısal adalet sonsuza dek sağlanmaktadır. Tanrı’ya nerede iman edilirse, orada
insanları iyi eylemlere yönlendiren bir coşku vardır.”
Reform, Zürih’te adım adım ilerledi. Zwingli’ye tekrar tekrar saldırılar düzenlendi.
Sapkın öğretmenin susturulması gerekiyordu. Constance piskoposu Zürih Konseyine üç
temsilci göndererek
69