Büyük Çatişma

Büyük Çatışma
Kutsal Yazılar ne diyor? İnsan ölümde bilinçli değildir: “O son soluğunu verince toprağa
döner, O gün tasarıları da biter.” “Çünkü yaşayanlar öleceğini biliyor, ama ölüler hiçbir şey
bilmiyor Artık onlar için ödül yoktur, anıları bile unutulmuştur.” “Çünkü ölüler ülkesi seni
övemez, yüceltemez seni ölüm. Mezara inenler senin gerçeğine ümit bağlayamazlar.”
“Çünkü ölüler arasında kimse seni anmaz. Kim şükür sunar sana ölüler diyarında?”
(Mezmurlar 146:4; Vaiz 9:5,6; İşaya 38:18,19; Mezmurlar 6:5).
Petrus Pentikost gününde şöyle ilan etti: “Kardeşler, size açıkça söyleyebilirim ki, büyük
atamız Davut öldü, gömüldü, mezarı da bugüne dek yanı başımızda duruyor.” “Davut
kendisi göklere çıkmadığı halde...” (Elçilerin İşleri 2:29,34). Davut’un dirilişe kadar
mezarda kalacak olması, doğruların ölür ölmez cennete gitmediğini gösteriyor.
Pavlus şöyle demişti: “Ölüler gerçekten dirilmezlerse, Tanrı Mesih’i de diriltmemiştir.
Ölüler dirilmezlerse, Mesih de dirilmemiştir. Mesih dirilmemişse, imanınız yararsızdır ve
siz hala günahlarınız içindesiniz. Buna göre Mesih’e ait olarak ölmüş olanlar da
mahvolmuşlardır” (1 .Korintliler 15:16-18). 4000 yıldır ölen doğrular hemen gökyüzüne
gidiyorsa, Pavlus nasıl ‘Mesih’e ait olarak ölmüş olanlar da mahvolmuşlardır’ diyebiliyor?
İsa öğrencilerinden ayrılmak üzereyken onların yakında kendisiyle birlikte olacaklarını
söylemedi; bunun yerine şöyle dedi: “Babamın evinde yaşanacak çok yerler vardır. Öyle
olmasa size söylerdim. Çünkü size yer hazırlamaya gidiyorum. Gider ve size yer
hazırlarsam, siz de benim bulunduğum yerde olasınız diye yine gelip sizi yanıma alacağım”
(Yuhanna 14:2,3). Pavlus, ileride gerçekleşecek zamanlardan söz ederken şöyle diyor:
“Rab’bin kendisi, bir emir çağrısıyla, baş meleğin seslenmesiyle ve Tanrı’nın borazanıyla
gökten inecek. Önce Mesih’e ait ölüler dirilecek. Ondan sonra biz yaşamakta olanlar, diri
kalmış olanlar, onlarla birlikte Rab’bi havada karşılamak üzere bulutlar içinde alınıp
götürüleceğiz. Böylece sonsuza dek Rab’le birlikte olacağız. İşte birbirinizi bu sözlerle
teselli edin” (1 .Selanikliler 4:16-18). Rab geldiğinde mezarların zincirleri kırılacak ve
Mesih’teki ölüler sonsuz yaşama kavuşacaktır.
Herkes kitaplarda yazılan şeylere göre yargılanacak ve kendi işlerine göre
ödüllendirilecektir. “Çünkü dünyayı, atadığı Kişi aracılığıyla adaletle yargılayacağı günü
saptamıştır. Bu Kişi’yi ölümden diriltmekle bunun güvencesini herkese vermiştir.” “İşte,
Rab herkesi yargılamak üzere kutsalların onbinlercesiyle geliyor. Tanrı yoluna aykırı olup
tanrısızlıkta yapılan tüm işlerden ve tanrısız günahkarların kendisine karşı söylediği tüm
haşin sözlerden ötürü Rab, bütün insanlara suçluluklarını gösterecektir” (Elçilerin İşleri
17:31; Yahu- da 15).
Peki ama ölüler zaten gökyüzünden zevk alıyorlarsa ya da cehennemin alevlerinde zaten
kıvranıyorlarsa, neden gelecekte bir yargıya gerek vardır ki? Tanrı’nın sözü sıradan
zihinlerce anlaşı- labilmelidir. Hangi zihin bu kuramda bilgelik ya da adalet bulabilir ki?
Doğrular çağlardan beri Tanrı’nın huzurundaysa, nasıl şu övgüyü işiteceklerdir? “Aferin, iyi
ve güvenilir köle! ...Gel, efendinin şenliğine katıl!” Kötüler Yargıç’tan şu hükmü işitmek
212