Büyük Çatişma

Büyük Çatışma
Paris müjdeyi kabul etmek için başka bir davet alacaktı. Lefevre ve Farel
reddedilmişlerdi; ama bütün sınıflar bildiriyi bir kez daha işiteceklerdi. Kral henüz Roma’ya
karşı Reformdan yana tam bir tavır koymamıştı. Margaret, reforme edilen imanın Paris’te
vaaz edilmesi gerektiğine karar verdi. Protestan bir hizmetliye, kiliselerde vaaz etme görevi
verdi. Papalık tarafından yasak olmasına rağmen prenses, sarayın kapılarını sonuna kadar
açtı. Her gün bir vaaz verileceği duyuruldu. İnsanlar davet edildi. Binlerce kişi akın
ediyordu.
Kral Paris kiliselerinden ikisinin açılmasını buyurdu. O kent, Tanrı’nın Sözüyle hiç bu
denli sarsılmamıştı. Sarhoşluğun, ahlaksızlığın, kargaşanın ve başıboşluğun yerine dirlik,
düzen, paklık ve çalışma hakim oluyordu. Müjdeyi birçok kişi kabul ediyordu, ancak yine
de insanların büyük bir kısmı onu reddetti. Bu arada Papa yanlıları yeniden yükselişe
geçmenin yolunu buldular. Kiliseler yine kapatılmaya, kazıklar yine çakılmaya başlandı.
Calvin hala Paris’teydi. En sonunda yetkililer onu da yakmaya karar verdiler. Dostlan
odasına koşup görevlilerin onu tutuklamaya geldiğini duyurunca hiçbir tehlike duygusuna
kapılmadı. Kısa bir süre sonra kapı vurulmaya başlandı. Kaybedilecek zaman yoktu.
Dostları kapıdaki görevlileri oyalarken, diğerleri reformcuyu pencereden aşağıya sarkıttılar.
Reform yanlısı bir işçinin kulübesine saklandı. Ev sahibinin giysilerine bürünerek gizlendi.
Güneye doğru yolculuğa koyuldu. Kısa süre sonra yeniden Margaret’in bölge sınırlarına
sığınmıştı.
Calvin uzun bir süre eli kolu bağlı kalamazdı. Fırtına diner dinemez, Poitiers’de hizmet
edecek yeni bir bölge buldu. Her sınıftan gelen insanlar hoşnutlukla müjdeyi dinlediler.
Dinleyicilerin sayısı çoğaldıkça, kentin dışında toplanmanın daha güvenli olacağı
düşünüldü. Ağaçların ve kayaların çevreyi örttüğü bir yer, toplantı yeri olarak belirlendi.
Orada Kutsal Kitap okundu ve açıklandı. Orada Fransa’nın Protestanları ilk kez Rab’bin
Sofrasını kutladılar. Bu küçük kiliseden birkaç sadık müjdeci gönderildi.
Calvin bir kez daha Paris’e döndü, ama orada her türlü hizmet kapısının kapalı olduğunu
gördü. Sonunda Almanya’ya dönmesi gerektiğini anladı. Fransa’dan henüz çıkmıştı ki
Protestanlara karşı büyük bir fırtına koptu. Fransız reformcuları, Roma’nın batıl inançlarına
büyük bir darbe indirmeye karar vermişlerdi. Bütün ulusu ayağa kaldırmayı amaçlıyorlardı.
Katolik uygulamalarına karşı çıkan bir plaket, bir gece Fransa’nın her yerine asıldı. Bu
gayretli, ama yanlış planlanmış hareket, Roma yanlılarının eline bir koz verdi. Ulusun
tahtına ve huzuruna karşı çıkmakla suçlanan ‘sapkınların’ yok edilmesi istendi.
Plaketlerden biri, kralın özel dairesinin kapısına asılmıştı. Eşi görülmemiş bir cesaretle
kraliyet huzuruna kadar sokulan küstahça sözler kralı öfkelendirdi. Küplere binerek şöyle
dedi: “Lutherci olduğundan kuşku duyulan herkes, ayrım yapılmadan tutuklanacak. Hepsini
idam edeceğim.” Kral tümüyle Roma’nın tarafına geçti.
Dehşetli anlar
86