Büyük Çatişma

Büyük Çatışma
Bölüm 10 — Almanya’da ilerleme
Luther’in gizemli bir şekilde ortadan kaybolması, Almanya’- da şaşkınlık yaratmıştı. İpe
sapa gelmeyen söylenceler yayılıyor, birçok kişi onun öldürüldüğüne inanıyordu. Geniş
kitleler yas tutmaya başlamışlar ve Luther’in öcünü almaya karar vermişlerdi.
Önceleri Luther’in olası ölümüyle sevinç duyan düşmanları şimdi korku duyuyordu.
Onlardan biri şöyle demiştir: “Kendimizi kurtarmanın tek yolu, fenerleri yakıp tüm dünyada
Luther’i aramak ve onu, kendisini çağıran ulusa geri vermektir.” Bir tutuklu aracılığıyla
Luther’in hayatta olduğu haberi halkı sakinleştirdi. Lut-her’in yazıları daha büyük bir
merakla okunmaya başlandı. Tanrı’nın Sözünü kahramanca savunan kişinin davasına
katılanların sayısı giderek artıyordu.
Luther’in attığı tohum her yerde filizleniyordu. Varlığının ya-pamadığını yokluğu
başarmış gibi görünüyordu. Büyük önderlerini gözden kaybeden diğer işçiler, onurlu bir
şekilde başlayan görevleri son bulmasın diye etkin bir şekilde ilerlemeye devam ettiler.
Şeytan ise gerçek mücadeleyi sahtesiyle değiştirmeye çalışarak insanları aldatıyor ve
mahvediyordu. İlk yüzyılda olduğu gibi altıncı yüzyılda da sahte mesihler ve sahte
peygamberler türedi.
Birkaç kişi kendilerinin Gökyüzünden özel esinler aldığını iddia ederek Luther’in cılız
bir şekilde başlattığını öne sürdükleri Reformu ileri götürmeyi üstlendiler. Aslında Luther’in
başardığını onlar yerle bir ediyordu. Reformun ilkesini - Tanrı Sözünün iman ve uygulama
konularında her şeye yeterli olduğunu - reddettiler. Kusursuz Söz’ün yerine kendi
duygularını ve izlenimlerini koydular.
İşi fanatikliğe vardıran başka kişilerle de birleştiler. Bunların yaptığı işler az heyecan
yaratmadı. Luther reforma ihtiyaç duyan bir halk oluşturmuştu. Oysa şimdi, dürüst insanlar
yeni ‘peygamberlerin’ kuruntularıyla aldatılıyordu.
Bu akımın önderleri iddialarını Melankton’a ulaştırdılar: “Bizler Tanrı tarafından
insanları eğitmekle görevlendirildik. Rab’le konuşmalarımız olmuştur. Gelecekte olacakları
biliyoruz. Tek bir sözle biz elçiler ve peygamberleriz” diyorlardı.
Reformcular şaşırmışlardı. Melankton şöyle dedi: “Bu adamların gerçekten de olağandışı
ruhları var; ama ne ruhu?... Bir yandan Tanrı’nın Ruhunu söndürmemeye dikkat etmeli,
diğer yandan da Şeytan’ın ruhuyla saptırılmamaya özen göstermeliyiz.”
Yeni öğretişin meyvesi ortaya çıkıyor
İnsanlar Kutsal Kitap’ı göz ardı ettiler ve tümüyle bir kenara attılar. Öğrenciler her türlü
kısıtlamayı kaldırarak çalışmalarını bıraktılar; üniversiteden çekildiler. Reformu
canlandırmak ve kontrol etmek iddiasında olan kişiler onu yalnızca yıkımın eşiğine
72