NOWINY LEKARSKIE 4 - Nowiny Lekarskie - UMP

Nowiny Lekarskie 2006, 75, 4, 371–377TERESA KOSICKA 1 , HANNA KARA-PERZ 2NOWE LEKI PRZECIWNADCIŚNIENIOWEZ GRUPY ANTAGONISTÓW KANAŁÓW WAPNIOWYCH (A-Ca 2+ )NEW ANTIHYPERTENSIVE DRUGSFROM THE GROUP OF CALCIUM CHANNEL ANTAGONISTS (A-Ca 2+ )1 Katedra i Klinika Hipertensjologii, Angiologii i Chorób WewnętrznychAkademii Medycznej im. Karola Marcinkowskiego w PoznaniuKierownik: prof. dr hab. med. Jerzy Głuszek2 Katedra Chemii i Biochemii KlinicznejAkademii Medycznej im. Karola Marcinkowskiego w PoznaniuKierownik: prof. dr hab. med. Lech TorlińskiStreszczenieManidypina i lerkanidypina, jako przedstawiciele najnowszej generacji antagonistów kanałów wapniowych, są lekami o dobrej skutecznościhipotensyjnej i korzystnym profilu metabolicznym, nieznacznie różniącymi się efektami działania. Szczególnie polecane są w terapii nadciśnieniatętniczego łagodnego i umiarkowanego, w nadciśnieniu tętniczym wieku starszego oraz u osób z upośledzoną funkcją nerek ze współistniejącąhipertensją. Jednak faktem, który zdecydowanie najmocniej przemawia za rozpowszechnieniem manidypiny i lerkanidypiny wcodziennej praktyce, jest istotnie mniejsza częstość zdarzeń niepożądanych obserwowanych podczas terapii tymi lekami w porównaniuz innymi dotychczas stosowanymi antagonistami kanałów wapniowych.SŁOWA KLUCZOWE: manidypina, lerkanidypina, nadciśnienie tętnicze, objawy niepożądane.SummaryManidipine and lercanidipine, as representatives of the newest generation of A-Ca 2+ are agents of good hypotensive effectiveness and advantageousmetabolic profile. A difference between their effects is very slight. They are particularly recommended in therapy of mild to moderatehypertension, in treatment of hypertension in elderly and in patients with impaired renal function. But the most important feature of manidipineand lercanidipine, causing their popularity in everyday practice, is lower frequency of adverse events, compared with other A-Ca 2+applied so far.KEY WORDS: manidipine, lercanidipine, arterial hypertension, adverse events.Leki należące do antagonistów kanałów wapniowych(A-Ca 2+ ) stanowią dużą grupę preparatów o zróżnicowanejstrukturze i właściwościach farmakologicznych. Historiaich stosowania w terapii nadciśnienia tętniczego sięga1975 roku, kiedy po raz pierwszy zarejestrowano nifedypinę.Od tego czasu powstało kilka generacji leków należącychdo tej grupy. Różnice między poszczególnymi generacjamipolegają na:a) czasie działania leku (generacja I – leki o krótkimczasie działania, generacja II,III – dłuższy czas działania),b) selektywności naczyniowej (najmniejszą selektywnośćnaczyniową wykazują należące do I-szej generacjiwerapamil i diltiazem),c) stopniu upośledzenia kurczliwości mięśnia sercowego(najsilniejsze działanie inotropowe ujemne ujawniająwerapamil i diltiazem).Najefektywniejszym profilem działania cechują się lekizaliczane do III generacji (amlodypina, nimodypina,lacydypina, manidypina oraz niedawno wprowadzona doleczenia w krajach Europy, Azji i Ameryki lerkanidypina).Niektórzy autorzy wyróżniają także IV generację A-Ca 2+ ,która obejmuje lacydypinę i lerkanidypinę [1]. Z uwagi nacoraz liczniejsze badania poświęcone skuteczności i bezpieczeństwustosowania najnowszych leków z grupy A-Ca 2+w nadciśnieniu tętniczym warto pokrótce przedstawić najistotniejszeinformacje, podobieństwa i różnice dotycząceprzedstawiciela III-generacji – manidypiny i IV-generacji –lerkanidypiny (tab. 1.).1. Mechanizm działaniaManidypina, blokując kanały wapniowe typu T [2],zlokalizowane w węźle zatokowo-przedsionkowym, prowadzido zahamowania przerostu i przebudowy mięśniasercowego. Natomiast inhibicja obu typów kanałów (typu Li T) obniża kurczliwość i zwalnia czynność serca z wtórnąpoprawą przepływu wieńcowego [3].2. LipofilnośćWysoka lipofilność zapewnia znaczny wychwyt błonowyi powolne uwalnianie do kanałów wapniowych,z czego wynika powolny początek i długi czas działaniaobu leków [5, 6].3. Działanie sercowo-naczyniowe• Czynność sercaDawki terapeutyczne zarówno manidypiny (10–20mg/dobę) [7], jak i lerkanidypiny (10–20 mg/dobę) [8]nie wpływają na czynność serca, co wiąże się międzyinnymi z brakiem wzrostu stężenia noradrenaliny w trakcieterapii manidypiną [40] i lerkanidypiną [41].• LVM – masa lewej komory