<strong>Nowiny</strong> <strong>Lekarskie</strong> 2006, 75, 4, 382–388BEATA KOSIŃSKADIAGNOSTYKA LABORATORYJNA NIESWOISTYCH ZAPALEŃ JELITLABORATORY DIAGNOSTICS OF NONSPECIFIC INFLAMMATORY BOWEL DISEASESLaboratorium analityczne Regionalnego Szpitala Specjalistycznego w GrudziądzuKierownik laboratorium: mgr analityki med. Beata KosińskaStreszczenieWrzodziejące zapalenie jelita grubego (colitis ulcerosa, CU) i choroba Leśniowskiego-Crohna (Crohnۥs disease, CD) nale żą do grupy nieswoistychchorób zapalnych jelit (IBD) o przewlekłym przebiegu i nieznanej etiologii. Z uwagi na niejednorodną patogenezę różnią się obrazemi przebiegiem klinicznym, co sprawia trudności diagnostyczne pomimo istnienia szeregu wielospecjalistycznych badań we współczesnej medycynie.Wiadomo, że warunkiem koniecznym do ustalenia ostatecznego rozpoznania jest potwierdzenie nieswoistej choroby zapalnej jelit wbadaniu histopatologicznym, niemniej badania laboratoryjne są pomocne we wstępnej diagnostyce i odzwierciedlają zasięg oraz nasilenie procesuzapalnego. Białko C-reaktywne jako białko ostrej fazy jest wykładnikiem procesu zapalnego, a występująca we wrzodziejącym zapaleniujelita grubego niedokrwistość jest wynikiem zarówno przewlekłości choroby, jak i niedoboru żelaza wtórnego do utraty krwi. W chorobie Leśniowskiego-Crohnaniedokrwistość może też wynikać z niedoboru witaminy B12 oraz kwasu foliowego. Badania hematologiczne znalazłyzastosowanie w klasyfikacji nieswoistych zapaleń jelit.Wartość hematokrytu jest jednym z kryteriów do określenia wskaźnika aktywności chorobyLeśniowskiego-Crohna (CDAI), natomiast wartości stężenia hemoglobiny i szybkości opadania krwinek czerwonych są konieczne doobliczenia wskaźnika aktywności wrzodziejącego zapalenia jelita grubego (CAI). Diagnostyka laboratoryjna ma również zastosowanie w oceniepowikłań pozajelitowych dotyczących wątroby, dróg żółciowych i osteoporozy. Nieprawidłowe wyniki prób wątrobowych są częstym zjawiskiemw IBD. Wśród poszukiwanych nieinwazyjnych, dostępnych i czułych metod diagnostycznych służących różnicowaniu nieswoistychchorób zapalnych jelit wyróżnia się dwa markery serologiczne: przeciwciała skierowane przeciwko neutrofilom (ANCA, pANCA) oraz przeciwkodrożdżom (ASCA). Przypuszcza się, że mogą być pomocne w diagnostyce różnicowej i wyborze optymalnej terapii farmakologicznejtzw. postaci granicznej nieswoistych chorób zapalnych jelit (indeterminate colitis, IC), występującej w około 10% przypadków i sprawiającejtrudności w ustaleniu rodzaju nieswoistego zapalenia jelit.SŁOWA KLUCZOWE: choroba Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, niedokrwistość, białka ostrej fazy.SummaryUlcerative colitis (colitis ulcerosa, CU) and Crohn’s disease (CD) belong to a group of nonspecific inflammatory bowel diseases (IBD) characterizedby chronicity and unknown etiology. Since their heterogeneous pathogeneses, their clinical pictures and clinical courses vary, diagnosticdifficulties are encountered despite a number of specialized tests in contemporary medicine. It is known that the necessary condition for the finaldiagnosis of a nonspecific inflammatory bowel disease is histopathological examination. Laboratory tests are, nevertheless, useful in preliminarydiagnostics as they reflect the scope and degree of inflammatory process. As an acute phase protein, C-reactive protein, works as a markerof inflammation, whereas the anemia found in patient with colon affected by ulcerative colitis is a result of the chronicity of the illness as wellas deficiency of iron, secondary to blood loss. In Chron’s diesease, anemia can also be a result of the deficiency of B12 vitamin and folic acid.Hematological examinations found their application in calculation of nonspecific Crohn’s Disease Activity Index (CDAI) whereas the value ofhemoglobin concentration and erythrocyte sedimentation rate is essential for calculating the Colitis Activity Index (CAI). Laboratory diagnosticscan also be applied for the evaluation of parenteral complications concerning the liver, bile ducts and osteoporosis. Abnormal results of liverfunction tests are common in IBD. Among the non-invasive, accessible and sensitive diagnostic methods used for distinguishing between nonspecificinflammatory diseases of intestines two markers can be emphasized: Antineutrophil antibodies (ANCA, pANCA) and Anti-Saccharomyces cerevisiae antibodies (ASCA). It is believed that they can be useful in differential diagnostics and selection of an optimum pharmacologicaltherapy, of the so called indeterminate colitis (IC) occurring in about 10% of cases and causing difficulty in determining the typeof the nonspecific inflammatory bowel disease.KEY WORDS: Crohn’s disease, ulcerative colitis, anemia, acute phase proteins.Zapalne choroby przewodu pokarmowego o nieznanejetiologii są określane wspólnym mianem nieswoistychchorób zapalnych jelit. Charakteryzują się przewlekłymprzebiegiem, w czasie którego występują okresy zaostrzeń iremisji. Nawroty choroby mogą być spowodowane przezstres, zmiany w odżywianiu, leki, zakażenia, natomiastobjawy kliniczne zależą od rozległości i nasilenia zmian,jak również od lokalizacji zmian chorobowych i ich charakteru.Najlepiej poznane, klasyczne postacie tych chorób, towrzodziejące zapalenie jelita grubego i choroba Leśniowskiego-Crohna[1, 2, 3].EpidemiologiaCzęstość występowania i zapadalność na chorobyzapalne jelit różnią się w zależności od rejonu geograficznegoi rasy. Chorobowość jest wyższa w EuropiePółnocnej i Ameryce Północnej niż w Europie Środkoweji Południowej, Azji, Afryce i Ameryce Południowej. Chorobyte częściej występują u Żydów, przy czym częstsze sąu osób pochodzących ze Stanów Zjednoczonych i Europy(Środkowej i Wschodniej) niż z Izraela. Choroby jelit rzadziejwystępują u przedstawicieli rasy kolorowej niż białej.Krzywa dystrybucji częstości względem wieku jest dwu-
383Diagnostyka laboratoryjna nieswoistych zapaleń jelitszczytowa: IBD najczęściej występuje pomiędzy 20.–40.rokiem życia i ponownie (nieco rzadziej) między 60.–80.rokiem życia [4, 5].W Europie Zachodniej i w Ameryce Północnej zapadalnośćna wrzodziejące zapalenie jelita grubego wynosi 20przypadków na 100 tys. mieszkańców na rok, natomiast nachorobę Leśniowskiego-Crohna 5–7 osób na 100 tys. mieszkańcówna rok. O ile zapadalność na CU jest stabilna wciągu ostatnich 10-leci, o tyle ChC wykazuje znamiennywzrost zapadalności w ostatnich dekadach. W krajach zachodnich1/500 mieszkańców cierpi na IBD, a wedługdanych z Wielkiej Brytanii nawet 1/250 osób; w tym colitisulcerosa występuje 2 razy częściej niż choroba Leśniowskiego-Crohna.W Polsce brak badań epidemiologicznychw tym zakresie, niemniej zauważa się, że zapadalność na techoroby w ostatnich latach wykazuje wyraźną tendencjęwzrostową. Przypisuje się to zarówno podwyższeniu standardużycia, jak i postępowi w rozpoznawaniu tych chorób[6, 7, 8].Etiologia i patogenezaDotychczas nie poznano czynników przyczynowychodpowiedzialnych za patogenezę zarówno CU, jak i ChC.Niemniej dużą uwagę zwraca się na zaburzenia odpowiedziimmunologicznej, szczególnie w obrębie błonyśluzowej jelita, a także na zmiany w strukturze genóworaz czynniki środowiskowe, takie jak: flora bakteryjna,stres, palenie papierosów.Rola czynnika immunologicznego polega na zaburzonejregulacji i tolerancji immunologicznej. W patomechanizmieuszkodzeń błony śluzowej zwraca uwagęrozwój aktywacji komórek zapalnych w blaszce właściwejbłony śluzowej, z uwalnianiem mediatorów procesuzapalnego i zaburzenia równowagi pomiędzy cytokinamipro i przeciwzapalnymi, od których zależy przebiegodpowiedzi immunologicznej [3, 9].W chorobie Leśniowskiego-Crohna przeważają komórkiTh1, wytwarzające cytokiny charakterystyczne dla odpowiedziimmunologicznej typu komórkowego. Wydajesię, że główną drogą regulacyjną w tej chorobie jest reakcjalimfocytów T-pomocniczych (CD4+) typu Th1, w wynikuktórej jest wydzielany interferon γ, interleukina 1β i czynnikmartwicy nowotworów (TNF).We wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego dominujesubpopulacja komórek Th2, wytwarzających interleukinyodpowiedzialne za humoralny typ odpowiedzi zezwiększoną syntezą przeciwciał. Ogólnie główną rolępatogenetyczną przypisuje się obecnie cytokinom prozapalnym,które przeważają w stosunku do cytokin o działaniuprzeciwzapalnym. Innymi mediatorami w chorobachjelit są prostaglandyny, leukotrieny, czynnik aktywującypłytki oraz wolne rodniki tlenowe. Wszystkie teczynniki podtrzymują proces zapalny i wtórnie uszkadzajątkanki. Przypuszcza się, że do rozwoju IBD dochodzitylko u osób predysponowanych genetycznie, podwpływem oddziaływania egzogennych czynników środowiskowych.Za istotną rolą genetycznego podłożanieswoistych zapaleń jelit przemawia fakt, że w tej samejrodzinie mogą występować zarówno CU, jak i ChCoraz rodzinne występowanie ChC w ponad 10% przypadków.Natomiast ryzyko zachorowania na CU jest 10-krotnie wyższe u członków rodzin chorych na tę chorobęniż w pozostałej populacji. Jeśli jedno z rodziców chorujena chorobę Leśniowskiego-Crohna, to prawdopodobieństwowystąpienia jednej z nieswoistych chorób zapalnychjelit wynosi 5–8%, a jeśli chorują oboje, toprawdopodobieństwo wzrasta od 33–52%. Podobnieprawdopodobieństwo wystąpienia choroby u rodzeństwawynosi około 25%, a w przypadku bliźniąt monozygotycznychokoło 45%. Szacuje się, że udział czynnikówgenetycznych w patogenezie wrzodziejącego zapaleniajelita grubego wynosi 40%, a w chorobie Leśniowskiego-Crohna60% [6, 8, 10, 11].Wśród czynników środowiskowych, mogących miećudział w uruchamianiu procesu zapalnego bierze się poduwagę drobnoustroje, substancje chemiczne i antygenyzawarte w pożywieniu. Coraz więcej faktów wskazuje naznaczenie bakterii jelitowych i ich produktów w patogenezienieswoistych zapaleń jelit, przy czym mogą miećteż znaczenie bakterie normalnie bytujące w jelicie. Dochwili obecnej nie ustalono jednak zależności pomiędzyflorą jelitową, produkowanymi przez nią gazami, a rozwojemnieswoistych zapaleń jelit. Ciekawe obserwacjekliniczne dotyczą palenia tytoniu. Badania epidemiologicznewykazały, że palenie tytoniu zwiększa ryzykowystąpienia choroby Leśniowskiego-Crohna, a zmniejszaryzyko zachorowania na colitis ulcerosa. Palenietytoniu i jego wpływ na przebieg IBD jest jednym zkryteriów różnicujących wrzodziejące zapalenie jelitagrubego i chorobę Leśniowskiego-Crohna. Dane epidemiologicznewskazują również na związek stosowaniadoustnych środków antykoncepcyjnych z nieswoistymzapaleniem jelit, za który najprawdopodobniej odpowiadajączynniki naczyniowe. Obserwowano też nawrotyIBD po stosowaniu niesterydowych leków przeciwzapalnych,prawdopodobnie w następstwie hamowaniawytwarzania prostaglandyn oraz po podaniu antybiotyków,zapewne w wyniku zmian w składzie flory jelitowej[5, 6, 12, 13, 14, 15].KlasyfikacjaW połowie lat siedemdziesiątych BEST i wsp. opracowalisystem punktowy nazwany CDAI (Crohn DiseaseActivity Index) do oceny aktywności choroby Leśniowskiego-Crohna.Obejmuje on 8 kryteriów: liczbę wodnistychlub luźnych stolców, nasilenie bólów brzucha, ogólnesamopoczucie, objawy pozajelitowe, stosowanie lekówprzeciwbiegunkowych, wartość hematokrytu i masę ciała.Zakres wartości wskaźnka CDAI wynosi od 0–600 punktów.CDAI poniżej 150 punktów odpowiada remisji, powyżej150 punktów wskazuje na aktywną chorobę, zaś powyżej450 punktów na bardzo ciężki rzut choroby.W odróżnieniu od wrzodziejącego zapalenia jelita grubego,w przypadku choroby Leśniowskiego-Crohna obserwuje sięstosunkowo małą korelację klinicznego wskaźnika aktywnościchoroby z ciężkością zmian endoskopowych, stąd
- Page 2 and 3:
REDAKTOR NACZELNYEDITOR IN CHIEFpro
- Page 4 and 5:
312Bartosz Sokół i innipodpotylic
- Page 8 and 9:
316Anna Bryl i inniNadmierna stymul
- Page 10 and 11:
318Anna Bryl i inniTab. 1. Wskaźni
- Page 12 and 13:
Nowiny Lekarskie 2006, 75, 4, 320-3
- Page 14 and 15:
322Łukasz Bartkowiak i innikrotnie
- Page 16 and 17:
324Patrycja Gula, Wojmir Ziętkowia
- Page 18 and 19: 326Patrycja Gula, Wojmir Ziętkowia
- Page 20 and 21: Nowiny Lekarskie 2006, 75, 4, 328-3
- Page 22 and 23: 330Krystyna Przybyłowska i inniWyk
- Page 24 and 25: 332Krystyna Przybyłowska i inniBre
- Page 26 and 27: Nowiny Lekarskie 2006, 75, 4, 334-3
- Page 28 and 29: 336Teresa Seidler, Milena GryzaTabe
- Page 30 and 31: 338Teresa Seidler, Milena Gryzaspo
- Page 32 and 33: Nowiny Lekarskie 2006, 75, 4, 340-3
- Page 34 and 35: 342Barbara Stawińska-Witoszyńska
- Page 36 and 37: Nowiny Lekarskie 2006, 75, 4, 344-3
- Page 38 and 39: 346Irena Maniecka-Bryła, Marek Bry
- Page 40 and 41: 348Irena Maniecka-Bryła, Marek Bry
- Page 42 and 43: 350Irena Maniecka-Bryła, Marek Bry
- Page 44 and 45: 352Wojciech Kapała, Jerzy Skrobisz
- Page 46 and 47: 354Wojciech Kapała, Jerzy Skrobisz
- Page 48 and 49: 356Wojciech Kapała, Jerzy Skrobisz
- Page 50 and 51: 358Wojciech Kapała, Jerzy Skrobisz
- Page 52 and 53: 368Wiesław Kalupanych nie przejawi
- Page 54 and 55: 370Wiesław Kalupa20018016014012010
- Page 56 and 57: 372Teresa Kosicka, Hanna Kara-PerzI
- Page 58 and 59: 374Teresa Kosicka, Hanna Kara-Perz
- Page 60 and 61: 376Teresa Kosicka, Hanna Kara-Perzn
- Page 62 and 63: 2Teresa Kosicka, Hanna Kara-Perz
- Page 64 and 65: Nowiny Lekarskie 2006, 75, 4, 378-3
- Page 66 and 67: Agnieszka Wyrwińska i inni 380minu
- Page 70 and 71: Beata Kosińska 384ocena endoskopow
- Page 72 and 73: Beata Kosińska 386ty białek osocz
- Page 74 and 75: Beata Kosińska 38821. Frewin R.J.,
- Page 76 and 77: 390Anna Wawrocka, Maciej Krawczyńs
- Page 78 and 79: 392Anna Wawrocka, Maciej Krawczyńs
- Page 80 and 81: Nowiny Lekarskie 2006, 75, 4, 394-3
- Page 82 and 83: Ewa Zeyland-Malawka, Elżbieta Prę
- Page 84 and 85: Ewa Zeyland-Malawka, Elżbieta Prę
- Page 86 and 87: 400Aleksandra Kuligowska, Grażyna
- Page 88 and 89: 402Aleksandra Kuligowska, Grażyna
- Page 90 and 91: Nowiny Lekarskie 2006, 75, 4, 404-4
- Page 92 and 93: Dominik Dytfeld i inni 406skopii (M
- Page 94 and 95: 408Marcin Wieczorek i inniratykę p
- Page 96 and 97: 410Marcin Wieczorek i inniTab. 1. S
- Page 98 and 99: 412Marcin Wieczorek i inniSchisandr
- Page 101 and 102: Nowiny Lekarskie 2006, 75, 4, 407-4
- Page 103 and 104: INSTRUCTIONS TO AUTHORSGeneral1. No