Untitled - Śląska Biblioteka Cyfrowa

260 OLGA WOLIÑSKAwypracowane w drodze kompromisu. Ka¿dy z tych gatunków zas³ugujena opis, tu wszak¿e poszukiwaæ bêdziemy cech im wspólnych, wynikaj¹cychz przynale¿noœci do kategorii deklaracji. W rozwa¿aniach ograniczymysiê do obserwacji tekstów nazywanych deklaracjami, oœwiadczeniamii kartami, konwencjami.Deklaracja jako akt mowyDecyduj¹cy wp³yw na kszta³t jêzykowy deklaracji ma forma przekazu.Deklaracje ustne pojawiaj¹ siê w sytuacji bezpoœredniego kontaktuindywidualnego nadawcy z indywidualnym lub zbiorowym odbiorc¹.Dotycz¹ zwykle jednej kwestii, s¹ krótkie, czêsto ogólnikowe, nie maj¹zrytualizowej formy. W mediach z regu³y referuje siê ich zawartoœæ, nieprzytaczaj¹c dok³adnie sformu³owañ. Równie¿ kwalifikacja gatunkowawypowiedzi pochodzi od referuj¹cego, a jej przes³ank¹ jest przypisanaim wartoœæ illokucyjna, por. np.:Dopiero w 1988 roku Jan Pawe³ II obieca³, ¿e Koœció³ ustosunkujesiê do Holocaustu. I dopiero teraz ta deklaracja zaczyna byærealizowana.(Musia³ 144)Mo¿na przypuszczaæ, ¿e poza tymi pojednawczymi deklaracjamiHitlera zdecydowa³ o nim wielki spo³eczny entuzjazm dla nazistów.(Musia³ 150)Deklaracja Jana Rokity, ¿e Platforma zgodzi siê na wybory, gdyszansa, ¿e PiS je znacz¹co przegra bêdzie wiêksza, wprowadzawyborców w b³¹d.(GW 28 III 2006)Stosunkowo rzadko ustne sformu³owania przechodz¹ do historiiw postaci dos³ownych, celnych sformu³owañ, np.: