AF_Dialann_Cail%C3%ADn_%C3%93ig

AN DOMHNACH, 21 MEITHEAMH 1942
A Kitty dhil,
Tá ár rang uile ar bharr amháin creatha le heagla. Is é an
cruinniú chugainn nuair a shocraíonn na múinteoirí orthu siúd
a rachaidh ar aghaidh chuig an chéad rang eile agus orthu siúd
a choinneofar siar is cúis leis, ar ndóigh. Tá leathchuid den rang
ag cur geallta. Bímse féin agus G.Z. sna trithí gáire ar an bheirt
ghasúr taobh thiar dínn, ar C.N. agus ar Jacques Kocernoot,
a chuir a raibh sábháilte acu don tsaoire ar an gheall. Ó
mhaidin go faoithin, níl ann ach ‘Éireoidh leat’, ‘Ní éireoidh
liom’, ‘Éireoidh, éireoidh leat’, ‘Ní éireoidh, ní éireoidh liom’.
Níl sracfhéachaintí impíocha G. nó rachtanna feirge s’agam
fiú ábalta iad a shuaimhniú. Dar liom, tá an oiread sin bómán
ann gur chóir go gcoinneofaí thart faoin cheathrú cuid den
rang siar, ach is iad na múinteoirí na créatúir is dothairngirthe
ar domhan. Is féidir go mbeidh siad dothairngirthe an iarraidh
seo sa treo cheart mar athrú.
Níl mé róbhuartha faoi mo chailínchairde nó fúm féin.
Éireoidh linn. Is é an mhata an t-aon ábhar amháin nach
bhfuil mé cinnte de. Ar aon nós, ní thig linn rud ar bith eile a
dhéanamh ach fanacht. Go dtí sin, coinneoimid ag insint dá
chéile gan an misneach a chailleadh.
Réitím go measartha maith le mo chuid múinteoirí uile.
Tá naonúr acu ann, seachtar fear agus beirt bhan. Bhí rothán
ar an Uasal Keesing liom le tamall fada, an seanfhondúir a
theagascann an mhata dom, de bhrí gur labhair mé barraíocht.
I ndiaidh roinnt rabhadh thug sé breis obair baile dom. Aiste
dar teideal ‘An Clabaire’. Clabaire, cad é a thig leat scríobh faoi
sin? Bheinn buartha faoi sin níba mhoille anonn, a shocraigh
mé. Bhreac mé síos an teideal ar mo leabhar nótaí, shocraigh
mé i mo mhála é agus rinne iarracht bheith i mo thost.
Tráthnóna, i ndiaidh dom an chuid eile de m’obair baile
a chríochnú, chaith mé mo shúil ar an nóta. Thosaigh mé a
smaoineamh ar an ábhar agus mé ag cogaint bharr mo phinn
12