AF_Dialann_Cail%C3%ADn_%C3%93ig

van Daan maslach, éiríonn Máthair tarcaisneach agus ní thig
léi rud ar bith a rá ina gnáthghuth, ní bhíonn fonn ar Athair nó
ar an Uasal Dussel páirt a ghlacadh ann agus ionsaítear Bean
van D. chomh minic sin go mbíonn sí ina suí ansin a haghaidh
dearg, agus is ar éigean a thig léi troid ar bith a dhéanamh níos
mó. Agus cad fúinne? Níl cead againn barúil a bheith againn.
A thiarcais, nach bhfuil siadsan forásach! Gan cead agat barúil
a bheith agat! Tig le daoine insint duit do bhéal a dhruidim,
ach ní thig leo do bharúil a thabhairt ar shiúl. Ní thig leat gan
ceadú do dhuine barúil a bheith aige, is cuma cé chomh hóg
agus atá sé! Is é an grá agus an dílseacht amháin a chuideodh
le Bep, Margot, Peter agus liom féin, rudaí nach dtugtar dúinn
anseo. Agus níl sé ar chumas duine ar bith, go háirithe ar
na saoithe amaideacha thart anseo muidne a thuigbheáil, ó
tharlaíonn go bhfuilimid féin níos tuisceanaí agus níos mó
chun tosaigh inár n-intinn ná mar a shamhlaíonn duine ar bith
acu!
Grá, cad é an rud é an grá? Ní dóigh liom go dtig leat i
ndáiríre é a chur i bhfocail. Ciallaíonn grá go bhfuil tuiscint
agat do dhuine, go dtugann tú aire dó, go mbíonn tú ann nuair
a bhíonn áthas air agus nuair a bhíonn brón air. Áirítear grá
fisiciúil ann de réir a chéile. Tá rud éigin roinnte eadraibh, rud
éigin tugtha ar shiúl agus rud éigin faighte agat mar chúiteamh,
is cuma cé acu atá sibh pósta nó nach bhfuil, cé acu atá leanbh
agaibh nó nach bhfuil. Is cuma má chailleann tú do shuáilce,
a fhad is atá a fhios agat go mbeidh duine taobh leat fad a
mhairfidh tú a thuigfidh tú, agus nach gá é a roinnt le duine ar
bith eile.
Do chara dílis, Anne M. Frank
224