AF_Dialann_Cail%C3%ADn_%C3%93ig

Bhí Peter ar an léibheann cheann staighre nuair a chuala sé
dhá thrup arda. Chuaigh sé síos staighre agus mhothaigh sé go
raibh painéal mór ar iarraidh ó thaobh clé dhoras an tí stórais.
Lasc sé leis suas staighre chun ‘Gardaí an Bhaile’ a chur ar a
n-airdeall, agus chuaigh an ceathrar acu síos staighre. Nuair a
chuaigh siad isteach sa teach stórais, bhí na buirgléirí i mbun
a gcuid oibre. Gan smaoineamh, lig an tUasal van Daan béic
as ‘Póilíní!’ Bhí coiscéimeanna faoi dheifir amuigh; theith na
buirgléirí. Cuireadh an clár ar ais isteach sa doras ionas nach
dtabharfadh na póilíní an bhearna faoi deara. Ansin chuir
buille gasta ón taobh eile é ag eitilt go talamh. Bhain dánacht
an bhuirgléara siar as na fir. Mhothaigh Peter agus an tUasal
van Daan araon racht dúnmharfach ag teacht orthu. Bhuail
an tUasal van Daan tua in éadan an urláir, agus bhí gach rud
ina thost arís. Uair amháin eile cuireadh an clár isteach ar ais,
agus uair amháin eile cuireadh an iarracht ar neamhní. Chuir
fear agus bean ar an taobh eile tóirse a bhí lasta fríd an pholl,
a las an teach stórais ar fad. ‘Cad é an …?’ a dúirt duine de na
fir faoina fhiacla. Malartaíodh a róil an iarraidh seo, áfach. In
ionadh bheith ina bpóilíní, bhí siad féin ina mbuirgléirí anois.
Chuaigh an ceathrar acu suas staighre de rith. Sciob Dussel agus
an tUasal van Daan leabhair Dussel, d’oscail Peter na doirse
agus na fuinneoga sa chistin agus san oifig phríobháideach,
chaith an guthán go talamh, agus chríochnaigh an ceathrar
acu suas ar chúl an leabhragáin.
DEIREADH LE CUID A HAON
Is é is dócha go ndeachaigh an bhean agus an fear a raibh
an tóirse acu chuig na póilíní. Oíche Dhomhnaigh a bhí
ann, Domhnach na Cásca. An lá dár gcionn, Luan na Cásca,
bheadh an oifig dúnta, rud a chiallaigh nach dtiocfadh linn
bheith ag bogadh thart go dtí maidin Dé Máirt. Samhlaigh
sin, i do shuí anseo ar feadh lae agus dhá oíche agus eagla
283