AF_Dialann_Cail%C3%ADn_%C3%93ig

Hello oíche dá raibh sé ag a teach, ‘Cé acu is fearr leat, Ursul
nó Anne?’
‘Coinnigh do ghnóthaí duit féin.’ arsa sé.
Ach nuair a bhí sé ag imeacht (níor labhair siad le chéile an
chuid eile den tráthnóna), arsa sé, ‘Bhuel, is fearr liom Anne,
ach ná hinis do dhuine ar bith. Slán agat! Agus i bhfaiteadh na
súl … bhí sé amach ar an doras. Is léir dom ó gach rud a deir
sé agus ó gach rud a dhéanann sé go bhfuil grá ag Hello dom,
agus iompú cineál deas atá ann. Déarfadh Margot gur duine
breá é. Sílim féin gurb ea fosta, ach tá níos mó ná sin ann.
Molann Máthair go hard é fosta: ‘Gasúr dathúil. Deas múinte.’
Tá áthas orm go bhfuil an oiread sin gnaoi ag gach duine air.
Ach amháin ag mo chailínchairde. Síleann sé go bhfuil siad
iontach leanbaí, agus tá an ceart aige faoi sin. Bíonn Jacque
ag spochadh asam faoi i gcónaí, ach níl mé i ngrá leis. Níl i
ndáiríre. Tá sé go breá go bhfuil gasúir mar chairde agam. Ní
miste le duine ar bith é sin.
Bíonn Máthair i gcónaí ag fiafraí díom cé a phósfaidh mé
nuair a thiocfas ann dom, agus geallaim nach bhfuil tuairim
aici gurb é Peter é, de bhrí gur chuir mé féin an smaoineamh
sin as a ceann, gan aon bhomaite braodair orm. Tá grá agam
do Peter ar dhóigh nach raibh grá agam do dhuine ar bith eile
riamh, agus bím ag insint dom féin go mbíonn sé ag dul thart
leis na cailíní eile sin chun a fhíormhothúcháin domsa a chur
faoi cheilt. Is féidir go síleann sé go bhfuil mé féin agus Hello i
ngrá le chéile, rud nach bhfuil fíor. Níl ann ach cara, nó mar a
deir Máthair, is suiríoch é.
Do chara dílis Anne
18