AF_Dialann_Cail%C3%ADn_%C3%93ig

hfuil an chúthaileacht á choinneáil siar, fiú liomsa? Ach á
gcur sin uile ar leataobh, rinne mé meancóg amháin: bhain mé
úsáid as dlúthchairdeas suiríoch le bheith mór leis, agus nuair
a rinne mé sin, chuir mé cineálacha eile cairdis as an áireamh.
Is fada leis go dtabharfaí grá dó, agus feicim go bhfuil sé ag
cur níos mó spéise ionam le gach lá a théann thart. Sásaíonn
an t-am a gcaithimid le chéile é, ach cuireann sé fonn orm tosú
ón úr arís. Ní bhainimse an ceann de na hábhair a mbím ag
dúil labhairt orthu go hoscailte in am ar bith. Chuir mé brú
ar Peter, níos mó ná a aithníonn sé, éirí cóngarach dom, agus
anois tá greim an fhir bháite aige orm. Le fírinne ní fheicim
bealach ar bith éifeachtach chun cor a chur air agus é a chur ar
ais ar a sheanléim. Is gairid gur aithin mé nach dtiocfadh linn
bheith inár ndaoine d’aon nádúr, ach fós féin rinne iarracht
é a scaoileadh saor óna shaol cúng agus a dheiseanna óige a
leathnú amach.
‘I ndoimhne an duine, is uaigní an t-aos óg ná na seandaoine.’
Léigh mé é seo i leabhar áit éigin agus choinnigh mé cuimhne
air. Go bhfios domsa, tá sé fíor.
Mar sin dé má tá tú ag machnamh cé acu atá sé níos deacra
do na daoine fásta anseo nó nach bhfuil, is é an freagra
nach bhfuil, is cinnte nach bhfuil. Tá rogha le déanamh ag
daoine fásta faoi gach rud agus tá cinnte díobh féin agus dá
ngníomhartha. Tá sé dhá oiread níos deacra dúinne an t-aos
óg ár mbarúlacha a choinneáil an t-am seo nuair atá ár n-idéil
á milleadh agus á scriosadh, nuair atá an taobh is measa den
chine daonna chun tosaigh, nuair atá amhras ar gach duine
faoi cad is fírinne ann, faoin rud cóir agus faoi Dhia.
Ní aithníonn duine ar bith a mhaíonn go bhfuil am
níos deacra ag na daoine fásta san Urtheach go dtéann na
fadhbanna i bhfeidhm orainne i bhfad níos measa. Táimid i
bhfad ró-óg leis na fadhbanna seo a láimhseáil, ach coinníonn
siad orthu á mbrú féin orainn, sa deireadh, cuirtear fiachadh
368