AF_Dialann_Cail%C3%ADn_%C3%93ig

Faoi láthair, tá Máthair gearánach orm arís; is léir go bhfuil
éad uirthi liom de bhrí go ndéanaim níos mó comhrá le Bean
van Dann ná léi féin. Is cuma sa tsioc liom!
D’éirigh liom greim a fháil ar Peter tráthnóna, agus bhí
dreas comhrá eadrainn ar feadh cúig bhomaite is daichead ar
a laghad. Bhí sé ag iarraidh rud éigin a insint dom faoi féin,
ach ní raibh sé furasta dó. D’éirigh leis é a chur amach sa
deireadh, cé gur ghlac sé tamall fada air. Le fírinne ní raibh a
fhios agam arbh fhearr dom fanacht nó imeacht. Ach ba mhór
a bhí mé ag iarraidh cuidiú leis! D’inis mé dó faoi Bep agus
faoi cé chomh míthuisceanach agus atá ár máithreacha. D’inis
sé dom go mbíonn a thuismitheoirí ag argóint lena chéile ar
bhonn rialta, faoi pholaitíocht, faoi thoitíní agus faoi gach
cineál ruda. Mar a dúirt mé leat cheana féin, tá Peter iontach
cúthail, ach chan chomh cúthail sin nach n-admhódh sé go
mbeadh sé breá sásta mura bhfeicfeadh sé a thuismitheoirí go
ceann bliana nó beirt. ‘Níl m’athair chomh deas agus a shílfeá
leis an chuma a chuireann sé air féin,’ arsa sé. ‘Ach, ó thaobh
na dtoitíní de, tá an ceart ar fad ag Máthair.’
D’inis mé dó fosta faoi mo mháthair. Ach chosain sé Athair.
Shíl sé gur ‘fear breá’ atá ann.
Anocht nuair a bhí mé ag crochadh suas mo naprún i
ndiaidh dom an níochán a dhéanamh, d’iarr sé orm dul anonn
chuige agus d’iarr orm gan rud ar bith a rá leis na daoine thíos
staighre faoi argóint eile a bhí ag a thuismitheoirí agus nach
raibh siad ag caint lena chéile. Gheall mé dó, cé gur inis mé
do Margot cheana féin. Ach tá mé cinnte de nach gcuirfidh
Margot an scéal ar aghaidh.
‘Ó, a Peter, focal ní déarfaidh mé,’ arsa mise, ‘ní gá duit
bheith buartha fúm. D’fhoghlaim mé gan gach rud a chluinim
a sceitheadh. Ní labhraím ar na rudaí a insíonn tú dom.’
Bhí áthas air sin a chluinstin. Dúirt mé leis fosta go raibh
muid iontach olc ag cúlchaint agus dúirt, ‘Tá an ceart ar fad ag
Margot, ar ndóigh, nuair a deir sí nach bhfuil mé ionraic, dá
225