NARODOWY PLAN ROZWOJU 2004-2006

dochodowej, jak i wydatkowej sektora. Ich struktura i zakres będą tak kształtowane, by niestanowić bariery ograniczającej rozwój przedsiębiorstw, a równocześnie - zapewniać na tylewysoki poziom dochodów sektora finansów publicznych, by stworzyć możliwośćfinansowania prorozwojowych dziedzin gospodarki.Najtrudniejsze przedsięwzięcia dotyczyć będą ograniczenia nadmiernych wydatkówsocjalnych, m.in. zakresu kosztownego systemu indeksacji płac w sferze budżetoweji zasiłków z pomocy społecznej. Jednocześnie reformy strukturalne pozwolą na wydatnezmniejszenie dotacji dla nierentownych przedsiębiorstw.Wejście do UE znajdzie odzwierciedlenie w poziomie dochodów i wydatkówbudżetowych. Polska będzie zobligowana do wpłacania co roku składki na rzecz tejorganizacji oraz pokrywania kosztów związanych z uczestnictwem w instytucjach unijnych.Uszczupleniu ulegną też wpływy z podatku VAT i ceł. Spodziewane korzyści, związane zprzystąpieniem do UE, będą się jednak stopniowo przyczyniały do ograniczania deficytufinansów publicznych.Koszty obsługi długu publicznego, które w 2002 r. wyniosą około 21 mld zł, stanowiąc2,9% PKB, w latach 2005-2006 mogą przekroczyć 30 mld zł (3,3% PKB). Zwraca przy tymuwagę spadek kosztów obsługi długu krajowego, przy jednoczesnym wydatnym wzrościekosztów obsługi długu zagranicznego.W latach 2003-2006 nastąpi okres intensyfikacji reform strukturalnych, którychzasadniczym celem będzie zwiększenie konkurencyjności gospodarki. Koncentrować się onebędą wokół czterech priorytetów:• modernizacji gospodarki,• restrukturyzacji niektórych sektorów,• tworzenia lepszych warunków dla rozwoju przedsiębiorstw innowacyjnych, a tymsamym budowania podstaw gospodarki opartej na wiedzy,• przekształceń własnościowych i prywatyzacji jednostek sektora publicznego.Głównym celem przedsięwzięć modernizacyjnych będzie rozwój dziedzin, które mająznaczące możliwości eksportowe. Realizacja tych zamierzeń wymaga równoległego, a częstonawet wyprzedzającego unowocześnienia infrastruktury. Przyszły rozwój kraju będziezwiązany m. in. z biotechnologią, informatyką, telekomunikacją i mikroelektroniką.Podstawowym celem restrukturyzacji jest doprowadzenie do rentowności wybranychsektorów i przedsiębiorstw tak, by nie stanowiły one obciążenia dla gospodarki, wynikającegobądź z konieczności dotowania, bądź z niezdolności do spłaty zobowiązań. Uwolnione w tensposób środki będą wspomagać procesy modernizacyjne i rozwojowe.Restrukturyzacja obejmie przede wszystkim: górnictwo węgla kamiennego, sektorelektroenergetyczny, naftowy, gazowniczy, hutniczy, wielkiej syntezy chemicznej,zbrojeniowy oraz transport kolejowy.Nastąpi głęboka przebudowa systemu tworzenia i wdrażania innowacji. Obecny systemwspomagania postępu technicznego i technologicznego jest niewydolny, a znaczny potencjałzaplecza naukowo-badawczego źle lub nie w pełni wykorzystany. Brakuje skutecznychpowiązań nauki z praktyką. Wadliwa jest procedura finansowania zaplecza naukowegogospodarki. Ukierunkowywanie priorytetów na gospodarkę opartą na wiedzy, zdolną dotrwałego i zrównoważonego rozwoju, zapewni przyrost nowoczesnych miejsc pracy. Miarą39