WYTYCZNE DOTYCZĄCE UDANEGO PARTNERSTWA PUBLICZNO – PRYWATNEGO

yzyka związanego z projektem;
• dokonywać stałego monitorowania
żywotności finansowej projektu,
włączając w to proces wzajemnego
oddziaływania na sektor publiczny.
Ocena ryzyka
Ocena ryzyka została przedstawiona w
poprzedniej sekcji. Niniejszym sekcja
wskazuje jedynie zagadnienia niezbędne
dla analizy finansowej. Zasadniczo, przy
rozważaniu inwestycji związanych z
ryzyzkiem, inwestorzy będą wymagali
wyższej stopy zysku, aby zrekompensować
sobie podejmowanie ryzyka. W zakresie
oceny finansowej dokonuje się tego przez
użycie stopy skorygowanej o ryzyko, która
dodaje premię za ryzyko na stopie
dyskontowej, która byłaby wymagana do
podjęcia inwestycji z ryzykiem zerowym,
biorąc pod uwagę ryzykowność inwestycji,
będaćej przedmiotem rozważań.
Metody praktyczne włączania różnych
elementów ryzyka do finansowej analizy
inwestycji projektów PPP obejmują:
• ograniczanie minimalnego okresu
zwrotu;
• podnoszenie wymaganej stopy zysku
inwestycji dotyczącej projektu;
• skorygowanie przepływów
gotówkowych o koszty ograniczenia
ryzyka; oraz
• skorygowanie przepływów
gotówkowych w celu
odzwierciedlenia szczególnego
wpływu określonego ryzyka.
Rozmieszczenie pozostałego ryzyka w
projektach PPP jest głównie rolą osoby
udzielającej wsparcia. W wyborze
właściwej polityki przeniesienia ryzyka
osoba udzielająca wsparcia musi wziąć pod
uwagę podstawowe zasady rozmieszczenia
ryzyka, jak już uprzednio przedstawiono.
Może powstać problem, który należy
potraktować z ostrożnością: jeżeli ryzyko
prawdopodobnie wystąpi we wczesnych
latach projektu, wtedy pozostały okres jest
stosunkowo „wolny od ryzyka”. W ten
sposób właściwe musi być ograniczanie
premii za ryzyko płaconej sektorowi
prywatnemu (jako finansowanie rządowe
lub przez opłaty użytkownika), aby
zapobiec zgroamdzeniu niepotrzebnego
zysku przez sektor prywatny.
Rozwiązaniem tego mogłoby być
wprowadzenie dwóch rodzajów stopy
dyskontowej: jednego dla „okresu ryzyka”
a drugiego (niższego) dla okresu „okresu
wolnego od ryzyka”. Sektor publiczny
powinien zatroszczyć się, aby nie
podejmować ryzyka, które ostatecznie
obciąży podatnika. W związku z tym,
może okazać się właściwsze dla sektora
publicznego zrezygnowanie z niektórych
dochodów niż dokonywanie rzeczywistych
płatności. Z drugiej strony obciążanie
użytkownika przez sektor prywatny w celu
pokrycia ewentualnego ryzyka musi być
dokonane w taki sposób, aby uwzględniać
zasadę kosztu marginalnego w zakresie
wyceny i oczywiście unikać ewentualnej
nieakceptowanej straty prognozowanej
ilości ruchu, spowodowanej wzrostami
opłat użytkownika powyżej poziomu
akceptowalnego przez użytkownika.
Istnieją mechanizmy mogące to zapewnić:
w większości przypadków w
porozumieniach, sektor publiczny
wyznacza górne granice dla opłat (opłaty
za przejazd), w czasie trwania koncesji
oraz przedstawia szczegółowe wytyczne
dotyczące ich aktualizacji w przyszłości.
5.1.3 Ocena społeczno - gospodarcza
Nie jest celem niniejszej sekcji omawianie
analizy społeczno - gospodarczej, która
jest dobrze udokumentowana i włączona
do procesu stosowania ISPA. Zamiast tego
niniejsza sekcja naświetla niektóre
problemy, które wystąpią w wyniku
powiązań PPP, i które powinny być
włączone do projektu, szczególnie jeżeli