WYTYCZNE DOTYCZĄCE UDANEGO PARTNERSTWA PUBLICZNO – PRYWATNEGO

ale również w celu zgodności z
dyrektywami UE dotyczącymi udzielania
zamówienia publicznego.
Jak określono w części 2, przewiduje się,
że istnieje zakres sprzeczności między
obecnymi regulacjami Komisji
dotyczącymi udzielania zamówienia
publicznego, a osiąganiem maksymalnej
korzyści z powiązania PPP. Jednakże
należy zauważyć, że regulacje Komisji nie
wykluczają przyjęcia innych systemów
udzielania zamówienia publicznego, o ile
niektóre warunki minimalne są zachowane
a Komisja jest zaangażowana na
wczesnym etapie procesu opracowywania i
podejmowania decyzji. Niniejsza sekcja
ma zastosowanie do udzielania
zamówienia publicznego związanego z
dotacją ISPA. W przypadku udzielania
zamówienia publicznego przez władzę
krajową / lokalną przed uzyskaniem dotacji
ISPA (ale związanego z projektem ISPA)
zaleca się, aby Komisja zalecała przyjęcie
dyrektyw UE dotyczących udzielania
zamówienia publicznego lub, jako
minimum, przyjęcie warunków Traktatu
Rzymskiego. Ma to zapewnić, aby nie
istniał konflikt interesów z dotacją ISPA.
Część 2 określa dwa rodzaje procesów
udzielania zamówienia publicznego
obecnie dozwolone w fazie przed
przystąpieniem, odpowiednie dla różnych
różnych rodzajów powiązań PPP. Podczas
gdy otwarte i ograniczone procedury nie
stwarzają szczególnych trudności dla
podstawowych PPP obejmując jedynie
udzielanie sektorowi prywatnemu
zamówień publicznych na usługi, roboty
budowlane lub dostawy, mogą one
ograniczać bardziej złożone podejścia. W
wyniku tego, część 2 przedstawiła kilka
metod w celu wprowadzenia większego
stopnia elastyczności, aby zapewnić
sektorowi prywatnemu przedstawienie
możliwości opartych na wzmacnianiu
metodologii dokonywania oceny i
wykorzystania rozwiązań wariantowych.
W wyborze właściwego procesu władza
krajowa weźmie pod uwagę następujące
względy:
• Zakres i charakter projektu
• Stopień proponowanego
przeniesienia ryzyka
• Stopień rozwiązań precedensowych
dostępnego w celu wsparcia wyboru
• Rola i wpływ podmiotów
finansujących trzecią stronę (w
szczególności Komisji)
W uzgodnieniach rodzaju BOT istnieje
zarówno rozwiązanie precedensowe w
odniesieniu do powodzenia ograniczonego
udzielania zamówień publicznych, jak i
zwykle wystarczające określenie projektu
w zakresie technicznym i kosztowym.
W przypadku bardziej złożonego rodzaju
koncesji DBFO, władza krajowa zwykle
dąży do maksymalnego / optymalnego
przeniesienia ryzyka. Zastosowanie
procedury ograniczonej może prowadzić
do oceny kosztów projektów opartej o
koszty kapitału i zadłużenia sektora
prywatnego, bez wystarczającego zakresu
innowacji i efektywnego rozmieszczenia
ryzyka w sektorze prywatnym. Argumenty
przemawiające za wykorzystaniem
bardziej skomplikowanych technik
dokonywania oceny i/lub rozwiązań
wariantowych obejmują:
• Możliwość zabezpieczenia
najwyższej wartości w stosunku do
zaangażowanych pieniędzy
• Możliwość zoptymalizowania
rozmieszczenia ryzyka
• Zachętę do rozwiązań
innowacyjnych
• Ogólnie niższe koszty oferty
Kluczem do wyboru procesu
przetargowego jest stopień w jakim
możliwe jest określenie projektu. Im
szersze określenie projektu tym większa
możliwość wykorzystania procesu
ograniczonego.