Jurisprudentie op het gebied van de ruimtelijke ordening, het ... - StAB

18 Milieu
NB: Evenzo ABRS nr. 200201679/1 van 2 april
2003. Bij deze uitspraak overweegt de Afdeling bovendien
dat het niet uitmaakt dat de ná de aanwijzing
van het natuurmonument van een ander bedrijf
verworven rechten niet waren gedekt door een vergunning
dan wel de vergunning waaraan deze rechten
waren ontleend, was ingetrokken.
03-43
ABRS 2 april 2003, nr. 200202109/1 (Nederweert)
Casus
Burgemeester en wethouders van Nederweert hebben
afwijzend beschikt op het verzoek om handhavend
op te treden tegen een in strijd met het bestemmingsplan
gevestigde woning. Het belang van
verzoekster bestaat daaruit dat zij door de illegale
woning wordt belemmerd in de uitbreidingsmogelijkheden
van haar agrarisch bedrijf. Het tegen dit
(primaire) besluit ingediende bezwaarschrift is ongegrond
verklaard (secundaire besluit) en het beroep
bij de Rechtbank Roermond heeft geleid tot
vernietiging van het (secundaire) besluit. Vervolgens
hebben de gemeente Nederweert en de bewoner
van de illegale woning hoger beroep ingesteld
tegen de uitspraak van de Rechtbank
Roermond en heeft de gemeente tevens het bezwaar
tegen de afwijzing van het handhavingsverzoek
opnieuw ongegrond verklaard.
Rechtsvraag
In hoeverre bestaat er ruimte voor de gemeente om
een verzoek als het onderhavige af te wijzen?
Uitspraak
De Afdeling overweegt dat alleen onder bijzondere
omstandigheden mag worden afgezien van optreden
tegen een illegale situatie. De gemeente beroept
zich op een vaste bestuurspraktijk dat niet
wordt opgetreden tegen de bewoning door anderen
dan agrariërs van agrarische bedrijfswoningen (en
evenmin tegen rustende agrariërs). Voorts stelt zij
dat in 1998 een bouwvergunning is verleend voor
een garage op het desbetreffende perceel en verzoekster
evenzeer door (nog) twee andere woningen
in haar uitbreidingsmogelijkheden wordt beperkt.
Indien de bewoner wordt gedwongen om de
bewoning te staken, zal hij aanzienlijke schade lijden.
De Afdeling is met de Rechtbank van oordeel
dat in de gestelde feiten en omstandigheden geen
grond kan worden gevonden voor het oordeel dat
sprake is van een bijzonder geval.
Gemeentewet, artikel 125
Algemene wet bestuursrecht, artikelen 3:2, 3:4
en 7:12
Bij besluit van 28 februari 2001 heeft het college
van burgemeester en wethouders van Nederweert
(hierna: het college) een verzoek van Turkey Farm
Ospel B.V. (hierna: Turkey Farm) om handhavend
op te treden tegen de bewoning door onder meer
appellant sub 2 (hierna: R.) van de woning op het
perceel (...) te Ospel (hierna: de woning, onderscheidenlijk
het perceel) afgewezen. Bij besluit van
7 augustus 2001 heeft het college het daartegen
door Turkey Farm gemaakte bezwaar ongegrond verklaard.
Bij uitspraak van 5 maart 2002 heeft de rechtbank
te Roermond (hierna: de rechtbank), voorzover
thans van belang, het daartegen door Turkey
Farm ingestelde beroep gegrond verklaard en dit besluit
vernietigd. Tegen deze uitspraak hebben het
college, onderscheidenlijk R. hoger beroep ingesteld.
Bij besluit van 21 mei 2002 heeft het college
het door Turkey Farm gemaakte bezwaar tegen het
besluit van 28 februari 2001 opnieuw ongegrond
verklaard. Tegen dit besluit heeft Turkey Farm beroep
ingesteld bij de rechtbank. De rechtbank heeft
het beroepschrift en de overige stukken die daarop
betrekking hebben doorgezonden naar de Afdeling.
Overwegingen
Niet in geschil is dat de bewoning van de woning
door onder meer R. in strijd is met het bestemmingsplan
en dat het college hiertegen handhavend
kon optreden.
Indien door een belanghebbende wordt verzocht
om tegen een illegale situatie, als hier aan de orde,
op te treden, mag daar alleen onder bijzondere omstandigheden
van worden afgezien.
Het college heeft aan zijn weigering ten grondslag
gelegd dat het in de gemeente Nederweert se-
NIEUWSBRIEF StAB 3 / 2003