Jurisprudentie op het gebied van de ruimtelijke ordening, het ... - StAB

Ruimtelijke ordening
67
wogen dat de gemeenteraad aan deze aspecten voldoende
aandacht heeft besteed. Verweerders zijn
van mening dat het woon- en leefklimaat in de omgeving
van het bedrijventerrein niet onaanvaardbaar
zal verslechteren.
2.7.6.1. Uit de stukken, waaronder in het bijzonder
het MER en de aanvulling hierop, blijkt dat ten aanzien
van de milieueffecten van het bedrijventerrein
aandacht is gegeven aan de aspecten geur en geluid.
Hierbij is een relatie gelegd met de indicatieve
afstanden uit de VNG-brochure, omdat bij de bepaling
van deze afstanden eveneens is gelet op geuren
geluidsaspecten. Omdat het een te ontwikkelen
terrein betreft en nog niet bekend is welke bedrijven
zich hier zullen vestigen, is noodzakelijkerwijs gewerkt
met een aantal aannames.
Ten aanzien van de cumulatie van verschillende
geuremissies overweegt de Afdeling dat hiervoor
geen algemeen aanvaarde methodieken zijn ontwikkeld.
Dat de gemeenteraad dit aspect bij de gronduitgifte
en de vergunningverlening verder in zijn beoordeling
zal betrekken, hebben verweerders dan
ook niet onjuist behoeven te achten.
Voorzover appellanten overigens bezwaren hebben
tegen de verdere regeling van de milieuaspecten,
in het bijzonder de toegestane geluidsbelasting
vanwege afzonderlijke bedrijven, bij de gronduitgifte
en de beoordeling van de milieuvergunningen,
merkt de Afdeling op dat de wettelijke regelingen
zich hier niet tegen verzetten. Nu in dit geval geen
wettelijke plicht bestaat tot zonering van het bedrijventerrein,
staat het de gemeenteraad vrij een onverplichte
zonering privaatrechtelijk te regelen.
Met betrekking tot de bezwaren van appellanten
dat geen rekening zou zijn gehouden met de door
H.M.E. Miedema opgestelde publicatie ‘Geluid,
geur en milieukwaliteit’, blijkt uit de stukken dat bij
het opstellen van het MER en de aanvulling hierop
aan deze publicatie en de hierin ontwikkelde Milieu
Kwaliteit Maat aandacht is gegeven.
Gelet op al het voorgaande, alsmede de uitkomsten
in het MER en de aanvulling hierop, hebben
verweerders naar het oordeel van de Afdeling in redelijkheid
het standpunt in kunnen nemen dat een
onaanvaardbare verslechtering van het woon- en
leefklimaat niet valt te verwachten.
2.7.7. Ten aanzien van het bezwaar van de maatschap
(B) dat de milieueffecten van de aanleg van
een bedrijventerrein op dieren van de agrarische bedrijven
in de omgeving van het plangebied hadden
moeten worden onderzocht, merkt de Afdeling met
verweerders op dat geen wettelijke verplichting
dienaangaande bestaat. Appellante heeft voorts niet
aannemelijk gemaakt dat mogelijke negatieve effecten
voor de dieren gevolgen heeft voor zijn bedrijfsvoering.
Noot: In de voorgaande twee uitspraken is in beide
gevallen sprake van het gebruik van de VNG-brochure
1992, terwijl de nieuwere brochure uit 1999
beschikbaar was. Bij het bestemmingsplan ‘Bedrijventerrein
Angstelkade’ van de gemeente Loenen
oordeelde de ABRS dat dit in samenhang met de in
het plan aangehouden afwijkende afstanden zonder
dat deze voldoende gemotiveerd waren, leidt tot
strijd met artikel 3:46 Awb. Bij het bestemmingsplan
‘Bedrijventerrein Doornhoek’ van de gemeente
Veghel oordeelde de Afdeling dat verweerders terecht
van mening waren dat dit niet problematisch
was. Ze overweegt hierbij dat de brochure slechts
een hulpmiddel is bij de voorbereiding. Deze vlieger
gaat gezien de overwegingen bij Loenen en de verdere
overwegingen bij Veghel ten aanzien van de
aangehouden afstanden niet altijd op! Van belang
zal zijn geweest dat verweerders bij Veghel redenen
aanvoerden voor hun standpunt. De opgenomen uitspraken
bevestigen daarom weer dat de wijze waarop
de VNG-brochure(s) wordt(en) toegepast erg
mag verschillen, mits een en ander van voldoende
motivering is voorzien.
03-63
Uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak
van de Raad van State van 19 februari 2003, nr.
200103151/1, inzake het bestemmingsplan
‘Nieuw Oosteinde’ van de gemeente Aalsmeer.
In het bestemmingsplan is de toepasselijkheid
van het overgangsrecht beperkt tot de persoon van
de gebruiker op de peildatum. Deze beperking
geldt voor het gehele plangebied en voor alle vormen
van gebruik waarop het overgangsrecht van
NIEUWSBRIEF StAB 3 / 2003