You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
98 Anotaciones al libro <strong>de</strong> Job 30,13<br />
ran los buenos caminos por don<strong>de</strong> suelen caminar los buenos,<br />
que no buscan sus propios intereses, sino los <strong>de</strong> Jesucristo.<br />
Me ha <strong>de</strong>spojado <strong>de</strong> mi túnica: me ha <strong>de</strong>spojado <strong>de</strong><br />
mi antigua autoridad, a la cual suele rendirse. Esto ocurre<br />
cuando sube <strong>de</strong> punto la abundancia y la práctica <strong>de</strong> los<br />
pecados. Y me ha herido con sus dardos: con sus mandamientos,<br />
por los que veo los males y, al no po<strong>de</strong>r reprimirlos,<br />
sufro lo in<strong>de</strong>cible. Ha abusado <strong>de</strong> mí como ha querido:<br />
Dios se sirvió como quiso <strong>de</strong> mi <strong>de</strong>sgracia y miseria para<br />
ejercer su justicia. Estoy ro<strong>de</strong>ado <strong>de</strong> dolores: los pa<strong>de</strong>zco en<br />
mí mismo y en los <strong>de</strong>más. Fuera luchas, <strong>de</strong>ntro temores.<br />
¿Quién enferma que no enferme yo? Mis dolores se repiten<br />
y mi esperanza huye como un soplo: retornando, como si<br />
fueran algo vacío, a la esperanza <strong>de</strong> las realida<strong>de</strong>s temporales<br />
que tienen lo que prometo. Y mi salud ha pasado como las<br />
nubes: al no esperar por amor <strong>de</strong> la salud presente la salud<br />
prometida. Y ahora mi alma se <strong>de</strong>rrama sobre mí: pecando.<br />
Y por la noche se me quebraron los huesos: dice que le<br />
han privado <strong>de</strong> la firmeza anterior. Y mis nervios están<br />
<strong>de</strong>shechos: las acciones pasadas. Con gran fuerza agarró<br />
mi vestido: para hacer <strong>de</strong>mostración <strong>de</strong> su fortaleza, ahora<br />
castigando y luego rehabilitando. Me ciñó como la orla <strong>de</strong><br />
mi túnica: apenas me ha <strong>de</strong>jado un resto <strong>de</strong> crédito. Mi<br />
porción es el polvo y la ceniza: la penitencia, porque es lo<br />
30,13): ut non adparerent, per quas solent boni ambulare, non quaerentes<br />
sua, sed Christi (cf. Phil 2,21). Exuit enim me stola (lob 30,13):<br />
auctoritate prístina, cui cedi solet; quod contingit multitudine et consuetudine<br />
peccatorum praeualente. Et iaculis suis uulnerauit me:<br />
praeceptis, quibus ui<strong>de</strong>o mala et, quia cohercere non possum, crucior.<br />
Abusas est me sicut uoluit: etiam calamitate et miseria mea usus est ad<br />
iustitiam suam Deus, sicut uoluit. Doloribus inuolutus sum (lob<br />
30,14): et in me et in alus patior; foris pugnae, intus timores (2 Cor<br />
7,5). Quis infirmatur, et ego non infirmor? (2 Cor 11,29) Et iterantur<br />
dolores mei, discedit sicut spiritus spes mea: quasi inane<br />
ali(859)quid conuersi ad spem temporalium habentes quod promitto.<br />
Et sicut nubes transiit salus mea (lob 30,15); non sperantes salutem<br />
promissam amore praesentis salutis. Et nunc super me effun<strong>de</strong>tur anima<br />
mea (lob 30,16): peccando. Nocte uero ossa mea confracta sunt:<br />
firmitatem, quam habuit, dixit sibi ereptam. Et nerui meidissolutisunt<br />
(lob 30,17); actiones praeteritae. In multa uirtute adprehendit stolam<br />
meam: ad <strong>de</strong>monstrandam uirtutem suam modo adfligendo et postea<br />
reparando. Et quasi ora uestimenti mei circum<strong>de</strong>dit me (lob<br />
30,18): modicum mihi reliquit [576] auctoritatis. In térra et ciñere<br />
30,20 Capítulo 31 99<br />
último. Se quedaron plantados estudiándome: estando<br />
postrado, se plantaron los soberbios ante mí buscando motivos<br />
<strong>de</strong> reprensión. Y me has apartado <strong>de</strong> la salvación: se<br />
duele <strong>de</strong> aquellos que perdieron la esperanza <strong>de</strong> reparación.<br />
La tierra es la casa <strong>de</strong> todos los mortales: dice que la razón<br />
<strong>de</strong>l miedo ante la muerte consiste en no tener trato con el<br />
cielo, lo que les ocurre a muchos que son malos en la Iglesia<br />
y tienen pautas <strong>de</strong> comportamiento terrenal. Ojalá pudiera<br />
quitarme la vida: para morir al mundo. O rogarle a otro<br />
que me lo hiciera: a un ángel mejor, o al mismo Dios que me<br />
corrigiera. Yo estaba esperando bienes: se queja <strong>de</strong> que<br />
súbitamente le sobrevinieran estas calamida<strong>de</strong>s. Mis entrañas<br />
se agitan y no paran: su intimidad, o la memoria que le<br />
recuerda lo que fue y el mundo doloroso <strong>de</strong> la actualidad.<br />
Me levanté en la asamblea para gritar: porque en la asamblea<br />
no se oyó la voz <strong>de</strong> quienes no querían corregirse. Mi<br />
piel se ha ennegrecido en extremo: por los sufrimientos que<br />
le llegaban <strong>de</strong> fuera. En duelo se ha trocado mi cítara: las<br />
obras buenas con que gozoso alababa a Dios.<br />
CAPÍTULO 31. Hice pacto con mis ojos: ¿es que comencé<br />
a esperar bienes visibles? De no pensar en doncella.<br />
Se sobrentien<strong>de</strong>, lejos <strong>de</strong> pensar en eso. A partir <strong>de</strong> este<br />
pars mea (lob 30,19): in paenitentia, quia extremum. Steterunt et<br />
consi<strong>de</strong>rauerunt me (lob 30,20): et me iacente superbi steterunt,<br />
quaerentes quid in me reprehen<strong>de</strong>rent. Et proiecisti me a salute: illos<br />
dolet, qui spem reparationis amiserunt. Domus enim est omni mortali<br />
térra (lob 30,22): i<strong>de</strong>o se dicit mortem metuere, quia conuersatio eius<br />
non sit in cáelo (cf. Phil 3,20), secundum plures qui mali sunt in<br />
ecclesia et terrene uiuunt. Atque utinam poseem me ipsum interficere:<br />
ut morerer saeculo. Aut rogarem alium et faceret mihi hoc (lob<br />
30,24): uel angelum meliorem uel Deum per quem corrigerer. Ego<br />
bonapraestolabar (lob 30,26): dolet, quia repente sibi ista euenerunt.<br />
Venter meus efferbuit et non tacebit (lob 30,27): interiora uel memoria<br />
qua recordatur quid fuerit primo et quomodo adflicta est in gemitibus.<br />
Et steti in coetu clamans (lob 30,28): quia non in frequentia<br />
audita est eorum qui se nolebant corrigere. Cutis mea innigrata est<br />
ual<strong>de</strong> (lob 30,30): ex his quae forinsecus patiebatur. Versa est in<br />
luctum cithara mea (lob 30,31): opera bona, quibus laudabat Deum<br />
gau<strong>de</strong>ns.<br />
31. Testamentum feci oculis meis: numquid coepi sperare uisibilia?<br />
Vt non cogitem <strong>de</strong> uirgine (lob 31,1): ut subaudiatur ,,absit".<br />
Hinc iam incipit merita ecclesiae commemorare in his qui perseuerant