25.04.2013 Views

SAN AGUSTÍN - Alma de Cántaro

SAN AGUSTÍN - Alma de Cántaro

SAN AGUSTÍN - Alma de Cántaro

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

98 Anotaciones al libro <strong>de</strong> Job 30,13<br />

ran los buenos caminos por don<strong>de</strong> suelen caminar los buenos,<br />

que no buscan sus propios intereses, sino los <strong>de</strong> Jesucristo.<br />

Me ha <strong>de</strong>spojado <strong>de</strong> mi túnica: me ha <strong>de</strong>spojado <strong>de</strong><br />

mi antigua autoridad, a la cual suele rendirse. Esto ocurre<br />

cuando sube <strong>de</strong> punto la abundancia y la práctica <strong>de</strong> los<br />

pecados. Y me ha herido con sus dardos: con sus mandamientos,<br />

por los que veo los males y, al no po<strong>de</strong>r reprimirlos,<br />

sufro lo in<strong>de</strong>cible. Ha abusado <strong>de</strong> mí como ha querido:<br />

Dios se sirvió como quiso <strong>de</strong> mi <strong>de</strong>sgracia y miseria para<br />

ejercer su justicia. Estoy ro<strong>de</strong>ado <strong>de</strong> dolores: los pa<strong>de</strong>zco en<br />

mí mismo y en los <strong>de</strong>más. Fuera luchas, <strong>de</strong>ntro temores.<br />

¿Quién enferma que no enferme yo? Mis dolores se repiten<br />

y mi esperanza huye como un soplo: retornando, como si<br />

fueran algo vacío, a la esperanza <strong>de</strong> las realida<strong>de</strong>s temporales<br />

que tienen lo que prometo. Y mi salud ha pasado como las<br />

nubes: al no esperar por amor <strong>de</strong> la salud presente la salud<br />

prometida. Y ahora mi alma se <strong>de</strong>rrama sobre mí: pecando.<br />

Y por la noche se me quebraron los huesos: dice que le<br />

han privado <strong>de</strong> la firmeza anterior. Y mis nervios están<br />

<strong>de</strong>shechos: las acciones pasadas. Con gran fuerza agarró<br />

mi vestido: para hacer <strong>de</strong>mostración <strong>de</strong> su fortaleza, ahora<br />

castigando y luego rehabilitando. Me ciñó como la orla <strong>de</strong><br />

mi túnica: apenas me ha <strong>de</strong>jado un resto <strong>de</strong> crédito. Mi<br />

porción es el polvo y la ceniza: la penitencia, porque es lo<br />

30,13): ut non adparerent, per quas solent boni ambulare, non quaerentes<br />

sua, sed Christi (cf. Phil 2,21). Exuit enim me stola (lob 30,13):<br />

auctoritate prístina, cui cedi solet; quod contingit multitudine et consuetudine<br />

peccatorum praeualente. Et iaculis suis uulnerauit me:<br />

praeceptis, quibus ui<strong>de</strong>o mala et, quia cohercere non possum, crucior.<br />

Abusas est me sicut uoluit: etiam calamitate et miseria mea usus est ad<br />

iustitiam suam Deus, sicut uoluit. Doloribus inuolutus sum (lob<br />

30,14): et in me et in alus patior; foris pugnae, intus timores (2 Cor<br />

7,5). Quis infirmatur, et ego non infirmor? (2 Cor 11,29) Et iterantur<br />

dolores mei, discedit sicut spiritus spes mea: quasi inane<br />

ali(859)quid conuersi ad spem temporalium habentes quod promitto.<br />

Et sicut nubes transiit salus mea (lob 30,15); non sperantes salutem<br />

promissam amore praesentis salutis. Et nunc super me effun<strong>de</strong>tur anima<br />

mea (lob 30,16): peccando. Nocte uero ossa mea confracta sunt:<br />

firmitatem, quam habuit, dixit sibi ereptam. Et nerui meidissolutisunt<br />

(lob 30,17); actiones praeteritae. In multa uirtute adprehendit stolam<br />

meam: ad <strong>de</strong>monstrandam uirtutem suam modo adfligendo et postea<br />

reparando. Et quasi ora uestimenti mei circum<strong>de</strong>dit me (lob<br />

30,18): modicum mihi reliquit [576] auctoritatis. In térra et ciñere<br />

30,20 Capítulo 31 99<br />

último. Se quedaron plantados estudiándome: estando<br />

postrado, se plantaron los soberbios ante mí buscando motivos<br />

<strong>de</strong> reprensión. Y me has apartado <strong>de</strong> la salvación: se<br />

duele <strong>de</strong> aquellos que perdieron la esperanza <strong>de</strong> reparación.<br />

La tierra es la casa <strong>de</strong> todos los mortales: dice que la razón<br />

<strong>de</strong>l miedo ante la muerte consiste en no tener trato con el<br />

cielo, lo que les ocurre a muchos que son malos en la Iglesia<br />

y tienen pautas <strong>de</strong> comportamiento terrenal. Ojalá pudiera<br />

quitarme la vida: para morir al mundo. O rogarle a otro<br />

que me lo hiciera: a un ángel mejor, o al mismo Dios que me<br />

corrigiera. Yo estaba esperando bienes: se queja <strong>de</strong> que<br />

súbitamente le sobrevinieran estas calamida<strong>de</strong>s. Mis entrañas<br />

se agitan y no paran: su intimidad, o la memoria que le<br />

recuerda lo que fue y el mundo doloroso <strong>de</strong> la actualidad.<br />

Me levanté en la asamblea para gritar: porque en la asamblea<br />

no se oyó la voz <strong>de</strong> quienes no querían corregirse. Mi<br />

piel se ha ennegrecido en extremo: por los sufrimientos que<br />

le llegaban <strong>de</strong> fuera. En duelo se ha trocado mi cítara: las<br />

obras buenas con que gozoso alababa a Dios.<br />

CAPÍTULO 31. Hice pacto con mis ojos: ¿es que comencé<br />

a esperar bienes visibles? De no pensar en doncella.<br />

Se sobrentien<strong>de</strong>, lejos <strong>de</strong> pensar en eso. A partir <strong>de</strong> este<br />

pars mea (lob 30,19): in paenitentia, quia extremum. Steterunt et<br />

consi<strong>de</strong>rauerunt me (lob 30,20): et me iacente superbi steterunt,<br />

quaerentes quid in me reprehen<strong>de</strong>rent. Et proiecisti me a salute: illos<br />

dolet, qui spem reparationis amiserunt. Domus enim est omni mortali<br />

térra (lob 30,22): i<strong>de</strong>o se dicit mortem metuere, quia conuersatio eius<br />

non sit in cáelo (cf. Phil 3,20), secundum plures qui mali sunt in<br />

ecclesia et terrene uiuunt. Atque utinam poseem me ipsum interficere:<br />

ut morerer saeculo. Aut rogarem alium et faceret mihi hoc (lob<br />

30,24): uel angelum meliorem uel Deum per quem corrigerer. Ego<br />

bonapraestolabar (lob 30,26): dolet, quia repente sibi ista euenerunt.<br />

Venter meus efferbuit et non tacebit (lob 30,27): interiora uel memoria<br />

qua recordatur quid fuerit primo et quomodo adflicta est in gemitibus.<br />

Et steti in coetu clamans (lob 30,28): quia non in frequentia<br />

audita est eorum qui se nolebant corrigere. Cutis mea innigrata est<br />

ual<strong>de</strong> (lob 30,30): ex his quae forinsecus patiebatur. Versa est in<br />

luctum cithara mea (lob 30,31): opera bona, quibus laudabat Deum<br />

gau<strong>de</strong>ns.<br />

31. Testamentum feci oculis meis: numquid coepi sperare uisibilia?<br />

Vt non cogitem <strong>de</strong> uirgine (lob 31,1): ut subaudiatur ,,absit".<br />

Hinc iam incipit merita ecclesiae commemorare in his qui perseuerant

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!