You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
380 Concordancia <strong>de</strong> los evangelistas 2, 30, 70<br />
todas las ciuda<strong>de</strong>s y al<strong>de</strong>as enseñando en sus sinagogas y<br />
anunciando el evangelio <strong>de</strong>l reino y curando toda dolencia<br />
y toda enfermedad. Y al ver a la muchedumbre, sintió<br />
compasión <strong>de</strong> ella, porque estaban vejados y abatidos<br />
como ovejas sin pastor. Entonces dice a sus discípulos: La<br />
mies es en verdad mucha; los obreros, en cambio, pocos.<br />
Rogad, pues, al Señor <strong>de</strong> la mies que envíe obreros a su<br />
mies. Y llamando a sus doce discípulos les dio po<strong>de</strong>r sobre<br />
los espíritus inmundos, etc., hasta don<strong>de</strong> dice: En verdad<br />
os digo que no per<strong>de</strong>rá su recompensa. En todo este pasaje<br />
que acabamos <strong>de</strong> citar son muchas las exhortaciones que<br />
dirigió a sus discípulos, pero, como he dicho, no aparece si<br />
Mateo las añadió en el or<strong>de</strong>n real o si el or<strong>de</strong>n seguido es el<br />
<strong>de</strong> sus recuerdos 2«'.<br />
Marcos parece haber con<strong>de</strong>nsado este pasaje en pocas<br />
palabras 262. Lo introduce <strong>de</strong> esta manera: Y recorría los<br />
pueblos <strong>de</strong>l entorno enseñando. Y llamó a los doce y comenzó<br />
a enviarlos <strong>de</strong> dos en dos, y les otorgaba po<strong>de</strong>r<br />
sobre los espíritus inmundos, etc., hasta don<strong>de</strong> dice: Sacudid<br />
el polvo <strong>de</strong> vuestros pies en testimonio contra ellos.<br />
Pero Marcos, antes <strong>de</strong> narrar esto, <strong>de</strong>spués <strong>de</strong> la resurrección<br />
<strong>de</strong> la hija <strong>de</strong>l jefe <strong>de</strong> la sinagoga, introdujo primero el relato<br />
Iesus ciuitates (1112) omnes et castella docens in synagogis eorum<br />
etpraedicans euangelium regni et curans omnem languorem et omnem<br />
infirmitatem. Vi<strong>de</strong>ns autetn turbas misertus est eis, quia erant<br />
uexati et iacentes sicut oues non habentespastorem. Tune dicit discipulis<br />
suis: messis qui<strong>de</strong>m multa, operarü autem pauci; rogate ergo<br />
dominum messis, ut eiciat operarios in messem suam. Et conuocatis<br />
duo<strong>de</strong>cim discipulis suis <strong>de</strong>dit illis potestatem spirituum inmundorum,<br />
et cetera (Mt 9,35-38; 10,1; cf. 9,35-10,42) usque ad illud ubi<br />
ait: amen dico [174] uobis, nonper<strong>de</strong>t merce<strong>de</strong>m suam (Mt 10,42).<br />
In hoc toto loco, quem nunc commemorauimus, multa monuit discípulos<br />
suos, sed utrum ex ordine Mattheus subiunxerit, an ei ordo narrandi<br />
recordado sua fuerit, sicut dictum est, non apparet. Hunc locum breuiter<br />
ui<strong>de</strong>tur perstrinxisse Marcus et eum sic ingressus est dicens: et<br />
circuibat castella in circuitu docens. Et conuocauit duo<strong>de</strong>cim et<br />
coepit eos mittere binos, et dabat illis potestatem spirituum inmundorum,<br />
et cetera (Me 6,6-7; cf. 6-11) usque ad illud ubi ait: excutite<br />
puluerem <strong>de</strong> pedibus uestris in testimonium illis (Me 6,11). Sed<br />
antequam hoc narraret Marcus, prius post resuscitatam filiam archisyna-<br />
261 Cf. nota complementaria 6: -Ordo~.<br />
262 Una vez más pone <strong>de</strong> relieve la característica literaria más <strong>de</strong>stacada por Agustín<br />
<strong>de</strong> Marcos: su narratio brevis. Cf. nota complementaria 7: Marcos.<br />
2,30,71 Libro II 381<br />
<strong>de</strong> la admiración que el Señor produjo en su patria, cuando<br />
se preguntaban <strong>de</strong> dón<strong>de</strong> le venía tanta sabiduría y po<strong>de</strong>r,<br />
puesto que conocían su familia; hecho que Mateo recuerda<br />
<strong>de</strong>spués <strong>de</strong> la mencionada exhortación a sus discípulos y <strong>de</strong><br />
muchas otras cosas. Resulta, pues, incierto si Mateo lo trae a<br />
la luz tras haber omitido lo que se <strong>de</strong>sarrolló en la patria <strong>de</strong><br />
Jesús, o si Marcos lo anticipa por haberse acordado <strong>de</strong><br />
ello 26 3; es <strong>de</strong>cir, quién <strong>de</strong> ellos mantuvo el or<strong>de</strong>n <strong>de</strong> los<br />
hechos y quién el <strong>de</strong> sus recuerdos 2«.<br />
Lucas introduce este pasaje sobre el po<strong>de</strong>r otorgado a los<br />
discípulos y la exhortación oportuna, inmediatamente <strong>de</strong>spués<br />
<strong>de</strong> la resurrección <strong>de</strong> la hija <strong>de</strong> Jairo, con tanta brevedad<br />
como Marcos 265. Y tampoco aparece que siga el or<strong>de</strong>n<br />
<strong>de</strong> los acontecimientos. En cuanto al nombre <strong>de</strong> los discípulos,<br />
Lucas, que los menciona con nombre distinto cuando<br />
son elegidos primeramente en la montaña, no discrepa <strong>de</strong><br />
Mateo, a no ser en el nombre <strong>de</strong> Judas el <strong>de</strong> Santiago, al que<br />
Mateo llama Ta<strong>de</strong>o, y algunos códices Leb<strong>de</strong>o 2 66. ¿Quién<br />
prohibió alguna vez que a un único hombre se le llamase por<br />
dos o tres nombres? 267<br />
71. Suele preguntarse cómo Mateo y Lucas mencionan<br />
gogi illud narrauit ubi Dominum in patria sua mirabantur, un<strong>de</strong> illi esset<br />
tanta sapientia et uirtutes, cum eius cognationem nossent (cf. Me<br />
6,1-6), quod Mattheus post admonitionem istam discipulorum et post<br />
alia multa commemorat (cf. Mt 13,53-58). Itaque incertum est, utrum<br />
hoc, quod agitur in eius patria, Mattheus omissum reuocauerit, an Marcus<br />
recordatum anteceperit, quisnam eorum ordinem rei gestae et quis<br />
recordationis suae tenuerit. Lucas autem continuo post resurrectionem<br />
filiae Iahiri subiungit hunc locum <strong>de</strong> potestate et admonitione discipulorum<br />
(cf. Le 9,1-6; 6,12-16), tam breuiter [175] sane quam Marcus,<br />
ñeque ipse ita, ut hoc sequi etiam in rerum gestarum ordine appareat. In<br />
nominibus ergo discipulorum Lucas, qui eos alio nomine nominat, cum<br />
prius eliguntur in monte, a Mattheo non discrepat nisi in nomine Iudae<br />
Iacobi, quem Mattheus Thad<strong>de</strong>um appellat (cf. Mt 10,3), nonnulli autem<br />
códices habent Leb<strong>de</strong>um. Quis autem umquam prohibuerit duobus<br />
uel tribus nominibus hominem unum uocari?<br />
71. Solet Ítem quaeri, quomodo Mattheus et Lucas commemo-<br />
263 Cf. nota complementaria 23: -PraeoccupatioRecapitulatio-.<br />
264 Cf. nota complementaria 6: -Ordo.<br />
265 La preocupación habitual <strong>de</strong> Lucas en la presentación que Agustín hace <strong>de</strong> él es<br />
la narratio aperta. No obstante, aquí nos le muestra atento a la narratio brevis. Cf.<br />
notas complementarias 4: Lucas y 22: -Narratio brevis et aperta-.<br />
266 San Jerónimo <strong>de</strong>signa esta pluralidad <strong>de</strong> nombres como trinomium<br />
(Commentariutn inMattbaeum: CC 77,64,1520-1525). Cf. nota complementaria 21:<br />
Códices.<br />
2 «? Cf. nota 214.