Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
126 Anotaciones al libro <strong>de</strong> Job 37,17<br />
<strong>de</strong> los malvados: no los <strong>de</strong> aquellos que resbalaron al crucificarle<br />
y que terminaron por arrepentirse y bautizarse en su<br />
nombre, sino los <strong>de</strong> aquellos que no fueron capaces <strong>de</strong> enmendarse<br />
y que persiguieron <strong>de</strong>spués sin tregua a la Iglesia:<br />
el traspié que éstos dieron no es pequeño, sino gran<strong>de</strong>. Tu<br />
vestido es suntuoso: tu dignidad es puro orgullo; como si<br />
hablara <strong>de</strong> aquel que tiene la audacia <strong>de</strong> envalentonarse <strong>de</strong><br />
sus obras. Cuando el viento sur hace reposar la tierra,<br />
¿solidificarás con él los cielos que se han fundido como<br />
espejo uniforme para contemplarse? Por tierras <strong>de</strong>l sur enten<strong>de</strong>mos<br />
coherentemente a aquellos que, <strong>de</strong> entre los judíos,<br />
creyeron en Cristo. Porque así como el sol está más<br />
alejado <strong>de</strong>l norte y más cercano al mediodía, lo propio ocurre,<br />
al sentir <strong>de</strong>l Apóstol, con quienes están situados cerca <strong>de</strong><br />
la luz <strong>de</strong> los evangelistas: no es absurdo tomarlos por la tierra<br />
<strong>de</strong>l sur. Porque así como a los evangelistas les damos el<br />
calificativo <strong>de</strong> cielos, a tenor <strong>de</strong>l texto los cielos pregonan<br />
la gloria <strong>de</strong> Dios, aplicándoles también el pasaje su pregón<br />
sale por toda la tierra, y sus palabras llegan hasta los<br />
confines <strong>de</strong>l orbe, así consi<strong>de</strong>ramos como tierras a los pueblos<br />
que fueron objeto <strong>de</strong> evangelización. Después <strong>de</strong> las<br />
multitu<strong>de</strong>s <strong>de</strong> creyentes <strong>de</strong> Ju<strong>de</strong>a, que ya <strong>de</strong>scansaron saliendo<br />
<strong>de</strong> este mundo (pues actualmente no están entre nosotros)<br />
, se ha reforzado la autoridad <strong>de</strong> los evangelistas en las<br />
iglesias que forman parte <strong>de</strong> la gentilidad, y se ha vigorizado<br />
la misericordia <strong>de</strong>l Señor, sin que acuda actualmente en su<br />
elapsi sunt crucif¡gentes eum, ut eos postea paeniteret et baptizarentur<br />
in eo, sed eorum lapsus qui nec corrigi potuerunt, perseueranter etiam<br />
postea persequentes ecclesiam; horum enim non parui, sed ingentes<br />
lapsus sunt. Tua uero stola est ualida: dignitas superba; tamquam in<br />
eum quippe dicitur, qui <strong>de</strong> operibus suis au<strong>de</strong>t extolli. Quiescente<br />
térra ab austro firmabis eum eo cáelos, qui aequaliter ad ui<strong>de</strong>ndum<br />
fusi sunt? (lo 37,17). Ab austro terram congruenter intellegimus eos<br />
qui <strong>de</strong> Iudaeis credi<strong>de</strong>runt in Christum. Sicut enim sol ab aquilonari<br />
térra remotior est. Australi autem uicinior, ita quos prope inuentos dicit<br />
apostolus luci euangelistarum (cf. Eph 2,17), non absur<strong>de</strong> accipiuntur<br />
térra ab austro. Sicut autem cáelos euangelistas solemus accipere, ut est:<br />
caeli enarrant gloriam Dei (Ps 18,2) -<strong>de</strong> his enim dictum est: in,<br />
omnem terram exiuit sonus eorum et in fines orbis terrae uerba,<br />
eorum (Ps 18,5)- ita térras recte accipimus plebes, quibus euangelizatum<br />
est. Et quoniam plebes quae <strong>de</strong> Iudaea credi<strong>de</strong>rant, posteaquaml<br />
quieuerunt exeuntes <strong>de</strong> hac térra -nunc enim hic non sunt; firmata est|<br />
tamen auctoritas euangelistarum in ecclesüs quae sunt ex gentibus,,<br />
firmata autem misericordia Dei, non iam opitulante auctoritate ecclesia-<br />
37,17 Capítulo 37 127<br />
ayuda la autoridad <strong>de</strong> las iglesias <strong>de</strong> Ju<strong>de</strong>a que viven para<br />
Cristo. Según esto, si planteamos la cuestión con un interrogante,<br />
sería así: <strong>de</strong>scansando como <strong>de</strong>scansa la tierra <strong>de</strong>l<br />
viento solano; es <strong>de</strong>cir, cuando en esta vida ya no quedan<br />
restos <strong>de</strong> tu pueblo cristiano radicado en Ju<strong>de</strong>a, ¿no vas a<br />
vigorizar con este viento a los evangelistas y a los libros <strong>de</strong><br />
las divinas Escrituras, fundidos por la misericordia <strong>de</strong> Dios<br />
como espejo uniforme no sólo para los judíos, sino también<br />
para los gentiles? Pone <strong>de</strong> relieve la gracia y la misericordia<br />
<strong>de</strong> Dios, para que nadie se vanaglorie <strong>de</strong> sus méritos, que en<br />
esto consistía el orgullo <strong>de</strong> los judíos. Por eso, enséñame<br />
qué hay que <strong>de</strong>cirle sin que tengamos que emplear muchas<br />
palabras: porque no tienen nada que <strong>de</strong>cirle los convencidos<br />
<strong>de</strong> que carecen <strong>de</strong> méritos personales, sino que<br />
necesitan su misericordia. ¿Es que me asistes en calidad <strong>de</strong><br />
libro o escriba, <strong>de</strong> modo que con sólo ponerme <strong>de</strong>lante<br />
haga callar a mi contrincante? ¿Por qué, pues, no hablas, si<br />
tienes algo que <strong>de</strong>cir? Porque no me has dado la ocupación<br />
<strong>de</strong> dictarte quedando tú como personaje mudo; tú sabes que<br />
practicamos el diálogo. Pero no todos pue<strong>de</strong>n ver la luz<br />
que reverbera en las nubes. Vuelve al tema <strong>de</strong> la esperanza<br />
en la remisión <strong>de</strong> los pecados y también al tema <strong>de</strong> la iluminación<br />
<strong>de</strong> la gracia por la misericordia <strong>de</strong> Dios, pues se<br />
aprecia su reverbero en las nubes. Pero no es luz propia <strong>de</strong><br />
las nubes; la reciben. Pues una cosa es el objeto que brilla<br />
con luz propia y otra cosa lo que brilla porque es iluminado.<br />
rum Iudaeae, quae in Christum est- propterea sensus hic est, ut [598]<br />
per interrogationem pronuntietur: numquid tu quiescente térra ab<br />
austro (lob 37,17), id est iam non existente in hac uita plebe ulla<br />
christiana ex Iudaeis, firmabis eum eo euangelistas et Diuinarum Scripturarum<br />
libros, qui per misericordiam Dei non solis Iudaeis, sed etiam<br />
gentibus aequaliter ad ui<strong>de</strong>ndum fusi sunt? Gratiam quippe Dei commendat<br />
et misericordiam, ne quis <strong>de</strong> meritis glorietur, quae Iudaeorum<br />
erat superbia. Quare doce me quid dicamus ei, et requiescatnus multa<br />
dicentes (lob 37,19): quia non est, quod ei dicant conuicti, nullum se<br />
habere meritum per se ipsos, sed eius indigere misericordia. Numquid<br />
liber aut scriba adsistis mihi, ut stans faciam hominem tacere? (lob<br />
37,20). Quare ergo non dicis, si habes quod dicas? Non enim quasi<br />
dictanti mihi excipis, ut tu nihil dicas; sed utique colloquimur. Ómnibus<br />
autem non est uisibile lumen, quod refulget in nubibus (lob<br />
37,21): redit ad ea quae dicebat <strong>de</strong> spe remissionis peccatorum et<br />
inluminationis gratiae per misericordiam Dei; refulget enim lumen in<br />
nubibus. Non tamen ipsarum nubium est proprium; inluminantur enim.<br />
Aliud est enim quod fulget suo lumine, aliud quod refulget inlustratum.