Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
82 Anotaciones al libro <strong>de</strong> Job 28,9<br />
<strong>de</strong> justicia. Y extendió su nube sobre él: la carne que tomó<br />
el Señor. Acordonó con un precepto el rostro <strong>de</strong>l agua: los<br />
pueblos. Hasta extinguirse la luz: hasta el final <strong>de</strong> esta vida,<br />
es <strong>de</strong>cir, hasta el fin <strong>de</strong>l mundo. O hasta la consumación, es<br />
<strong>de</strong>cir, la perfección <strong>de</strong> los hombres <strong>de</strong> quienes se dijo: en<br />
otro tiempo fuisteis tinieblas, pero ahora sois luz en el<br />
Señor. Las columnas <strong>de</strong>l cielo se tambalearon y se estremecieron<br />
ante su amenaza: esto le ocurrió a Pedro por obra<br />
<strong>de</strong> Pablo. Con su po<strong>de</strong>r calmó el mar: hizo que se serenara<br />
el mundo <strong>de</strong> don<strong>de</strong> procedían las persecuciones contra la<br />
Iglesia. El que las columnas <strong>de</strong>l cielo se tambalearan ante su<br />
amenaza pue<strong>de</strong> interpretarse también así: los más robustos<br />
<strong>de</strong> la Iglesia se echaron a temblar pensando en los más débiles<br />
ante la amenaza <strong>de</strong>l Señor que permitía la tentación <strong>de</strong> las<br />
persecuciones. En efecto, la columna pregona a los cuatro<br />
vientos: ¿Quién <strong>de</strong>sfallece que no <strong>de</strong>sfallezca yo? ¿Quién<br />
se escandaliza que yo no me abrase? Con su sabiduría<br />
hirió al cetáceo. Dice que el diablo fue herido con el dolor,<br />
por el que los justos no cedían a sus insinuaciones. Y las<br />
puertas <strong>de</strong>l cielo le temen: sean los ángeles, sean los que<br />
recibieron las llaves <strong>de</strong>l reino <strong>de</strong> los cielos. Una or<strong>de</strong>n suya<br />
dio muerte al dragón <strong>de</strong>sertor: al mismo llamó también<br />
cetáceo. Pero ahora muestra cómo fue herido, cuando recibieron<br />
la or<strong>de</strong>n quienes renunciaron a él. Estos son los<br />
iustitiae. Et extendit super eum nubem suam (Iob 28,9): carnem<br />
quam Dominus suscepit. Praeceptum circum<strong>de</strong>dit super faciem<br />
aquae: populos. Vsque ad consummationem lucís (Iob 28,10): huius<br />
uitae finem, hoc est finem saeculi, aut quousque consummentur, id est<br />
perficiantur nomines, quibus [563] dictum est: fuistis enim aliquando<br />
tenebrae; nunc autem lux in Domino (Eph 5,8). Columnae caeli<br />
contremuerunt et obstupuerunt ab increpatione eius (Iob 26,11):<br />
quod contigit Petro per Paulum (cf. Gal 2,11). Virtute sua sedauit<br />
mare (Iob 26,12): placauit saeculum, a quo persecutionem patiebatur<br />
ecclesia. Vn<strong>de</strong> etiam columnas caeli contremuisse ab increpatione eius<br />
potest hoc modo intellegi, ut robustissimi ecclesiae contremuerint pro<br />
infirmis ab increpatione Domini permittentis tentationes persecutionis.<br />
Columna enim clamat: quis infirmatur, et ego non informar? Quis<br />
scandalizatur, et ego non uror? (2 Cor 11,29). Et pru<strong>de</strong>ntia eius<br />
uulneratus est cetus (Iob 26,12): uulneratum dicit diabolum dolore,<br />
quo ei iusti non ce<strong>de</strong>bant. Et claustra caeli metuunt eum-. uel angeli<br />
uel qui acceperunt claues regni caelorum. Praecepto autem peremit<br />
draconem <strong>de</strong>sertorem (Iob 26,13): eun<strong>de</strong>m dixit et cetum. Sed nunc<br />
ostendit quomodo sit uulneratus, eum praeceptum acceperunt qui ei<br />
26,14 Capítulo 27 83<br />
tramos <strong>de</strong> su camino: por los que se llega a Dios. Y el po<strong>de</strong>r<br />
<strong>de</strong> su trueno, ¿quién lo compren<strong>de</strong>rá cuando ocurra? Llama<br />
trueno al grito clarísimo <strong>de</strong> su manifestación, o quizá<br />
también a aquel torrente <strong>de</strong> voz que dio a través <strong>de</strong>l hijo <strong>de</strong>l<br />
trueno: En el principio existía la Palabra, y la Palabra<br />
estaba junto a Dios, y la Palabra era Dios. La disposición<br />
<strong>de</strong>l texto sería: Cuando ocurra, ¿quién podrá compren<strong>de</strong>r el<br />
po<strong>de</strong>r <strong>de</strong> su trueno?<br />
CAPÍTULO 27. Y el aliento divino en mis narices.<br />
Aquí se pone <strong>de</strong> relieve que todo cuanto dice Job tiene base<br />
profética y que conoce proféticamente que esos consoladores<br />
están llenos <strong>de</strong> engaño. Lejos <strong>de</strong> mí llamaros justos<br />
hasta que muera: aunque me persigáis hasta la muerte,<br />
porque os reprendo con libertad. Pues tampoco yo apartaré<br />
al inocente: ni siquiera a vosotros. No me consi<strong>de</strong>ro<br />
responsable <strong>de</strong> haber hecho algo malo: con relativa frecuencia<br />
suelen perdonar a otras personas los que temen se<br />
les eche en cara algún hecho cierto y comprobado. ¿Qué<br />
esperanza pue<strong>de</strong> tener el malvado? El que espera. Y para<br />
que nadie pensara que <strong>de</strong>seaba mal a sus enemigos, pone<br />
aquí <strong>de</strong> manifiesto con qué intención lo dijo. No era otra que<br />
minar la maldad <strong>de</strong> sus enemigos y hacer que su orgullo<br />
quedase muerto. Y esto ocurre cuando el alma, rea <strong>de</strong> maldad,<br />
se ve liberada <strong>de</strong> ésta. La liberación tiene lugar a través <strong>de</strong> la<br />
confesión <strong>de</strong>l hombre que hace penitencia y <strong>de</strong> la gracia <strong>de</strong><br />
renuntiauerunt. Ecce haepartes uiae eius: qua ad Deum uenitur. Virtutem<br />
autem tonitrus eius quis sciet, quando faciet? (Iob 26,14). Tonitrum<br />
dicit eui<strong>de</strong>ntissimam uocem manifestationis eius, aut illam forte<br />
uocem, quam <strong>de</strong>dit per filium tonitrus: in principio erat Verbum et<br />
Verbum erat apud Deum et Deus erat Verbum (lo 1,1), ut sit ordo:<br />
quando faciet, utrum quis sciet uirtutem tonitrus eius?<br />
27. Et Spiritus diuinus in naribus meis (Iob 27,3): hic ostenditur<br />
prophetice eum dicere quae dicit et prophetice cognoscere quia isti<br />
consolatores eius dolo pleni sunt. Absit a me iustos uos dicere, doñee<br />
moriar: etiamsi usque ad [564] mortem persequamini me, quia uos<br />
libere reprehendo. Nec enim separabo innocentem (Iob 27,5): ne uos<br />
autem. Nec enim conscius sum mihi iniquum quid commisisse (Iob<br />
27,6): illi enim solent plerumque alus parcere, qui metuunt sibi aliquid<br />
ueri obici. Quae enim spes est inpio? Quia expectat (Iob 27,8).<br />
Ne quis putaret male eum optasse inimicis suis, hic aperuit quo animo<br />
dixerit. Inpietatem quippe illorum uult euerti et perire superbiam:<br />
quod fit eum soluitur ab inpietate anima quae tenebatur rea; soluitur<br />
autem per confessionem (853) paenitentis hominis et gradara ignos-