25.04.2013 Views

SAN AGUSTÍN - Alma de Cántaro

SAN AGUSTÍN - Alma de Cántaro

SAN AGUSTÍN - Alma de Cántaro

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

450 Concordancia <strong>de</strong> los evangelistas 2,68,131<br />

<strong>de</strong>jándoles a ellos salió <strong>de</strong> la ciudad, a Betania, <strong>de</strong> don<strong>de</strong><br />

según su relato volvía a la ciudad cuando maldijo la higuera,<br />

es más probable creer que es él quien ha mantenido la sucesión<br />

cronológica 397 respecto a la expulsión <strong>de</strong>l templo <strong>de</strong><br />

los ven<strong>de</strong>dores y compradores. Pues al <strong>de</strong>cir: Y <strong>de</strong>jándoles a<br />

ellos, ¿a quién se pue<strong>de</strong> enten<strong>de</strong>r que se refiere? Sólo a<br />

aquellos con quienes hablaba antes, que se indignaban porque<br />

los niños gritaban: Hosanna al Hijo <strong>de</strong> David.<br />

Marcos pasó por alto lo que aconteció el primer día<br />

cuando entró al templo, y cuando le vino a la memoria lo<br />

introdujo, al <strong>de</strong>cir que no halló en la higuera más que hojas;<br />

hecho que aconteció en el segundo día como atestiguan los<br />

dos. Que los discípulos se maravillaron <strong>de</strong> que el árbol se<br />

hubiese secado y que el Señor les respondió lo referente a la<br />

fe y al traslado <strong>de</strong>l monte al mar, Marcos lo coloca no en el<br />

segundo día en que dijo al árbol: ¡Que nunca jamás coma<br />

nadie fruto nacido <strong>de</strong> ti!, sino en el tercero. El mismo<br />

Marcos mencionó en el mismo segundo día a los ven<strong>de</strong>dores<br />

arrojados <strong>de</strong>l templo, hecho que había omitido mencionar<br />

en el primer día. El refiere que en el mismo segundo día,<br />

caída la tar<strong>de</strong>, salió <strong>de</strong> la ciudad; que, al pasar <strong>de</strong> mañana, los<br />

discípulos vieron la higuera seca <strong>de</strong> raíz; que Pedro, acordándose,<br />

le dijo: /Maestro, mira!La higuera que maldijiste<br />

se ha secado, y que entonces le habló <strong>de</strong>l po<strong>de</strong>r <strong>de</strong> la fe.<br />

ciuitatem in Bethaniam (Mt 21,17), un<strong>de</strong> mane reuertentem in ciuitatem<br />

arbori maledixisse commemorat, probabilius creditur ipse potius<br />

tenuisse ordinem temporis <strong>de</strong> uen<strong>de</strong>ntibus et ementibus eiectis <strong>de</strong> templo.<br />

Cum enim dicit: etrelictis Mis abiit joras, quibus relictis intellegi<br />

poterit, nisi cum quibus superius loquebatur indignantibus, quod pucri<br />

clamarent: osanna filio Dauid? (Mt 21,15). Praetermisit ergo Marcus<br />

quod primo die factura est, cum intrauit in templum, et recordatum<br />

interposuit, cum dixisset, quod non inuenerit aliquid in ficulnea praeter<br />

folia (cf. Me 11,13), quod secundo die factum est, sicut ambo<br />

testantur. Miratos autem esse discípulos, quod arbor aruerit, et eis Dominum<br />

respondisse <strong>de</strong> fi<strong>de</strong> et <strong>de</strong> monte in mare transferendo, non ipso<br />

secundo die, quo dixit arbori: iam non amplius in aeternum quisquam<br />

ex te fructum manducet (Me 11,14), sed tertio die dicit. Ipso<br />

quippe die secundo commemorauit i<strong>de</strong>m Marcus [234] <strong>de</strong> templo eiectos<br />

uen<strong>de</strong>ntes, quod primo die factum praetermiserat. Ipso ergo secundo<br />

die dicit facta uespera egressum <strong>de</strong> ciuitate, et cum mane transiret,<br />

uidisse discípulos ficum aridam factam a radicibus et (1141) recordatum<br />

Petrum dixisse ei: rabbi, ecce ficus, cui maledixhti, aruit (Me<br />

11,21), tune eum <strong>de</strong> potentia fi<strong>de</strong>i respondisse, Mattheus autem, tamí9?<br />

Cf. nota complementaria 6: -Ordo».<br />

2, 68, 131 Libro II 451<br />

Mateo, por el contrario, lo narra como si todo esto hubiese<br />

acontecido en el segundo día, esto es, que dijo al árbol:<br />

¡Nunca jamás nazca fruto <strong>de</strong> ti!, que se secó al instante, y<br />

que, al verlo y quedarse llenos <strong>de</strong> admiración los discípulos,<br />

les respondió con lo referente al po<strong>de</strong>r <strong>de</strong> la fe. De don<strong>de</strong> se<br />

entien<strong>de</strong> que Marcos situó en el segundo día aquello cuya<br />

realización en el primero había omitido, es <strong>de</strong>cir, lo referente<br />

a la expulsión <strong>de</strong>l templo <strong>de</strong> compradores y ven<strong>de</strong>dores;<br />

en cambio, Mateo, al relatar lo acontecido con el árbol maldito<br />

el otro día cuando volvía <strong>de</strong> mañana <strong>de</strong> Betania a la<br />

ciudad, pasó por alto lo que Marcos mencionó, a saber, que<br />

vino a la ciudad, que salió <strong>de</strong> tar<strong>de</strong> y que al pasar <strong>de</strong> mañana<br />

los discípulos se maravillaron <strong>de</strong> que el árbol estuviese seco.<br />

Y a lo que había tenido lugar en el segundo día en que<br />

fue mal<strong>de</strong>cido el árbol, añadió lo acontecido en el tercero,<br />

esto es, que los discípulos se maravillaron <strong>de</strong> que estuviese<br />

seco y que oyeron <strong>de</strong> boca <strong>de</strong>l Señor lo referente al po<strong>de</strong>r <strong>de</strong><br />

la fe, enlazando estas cosas <strong>de</strong> modo que si no nos obligase a<br />

prestar atención el relato <strong>de</strong> Marcos, don<strong>de</strong> aparece también<br />

lo que Mateo pasó por alto, no se podría advertir. En efecto,<br />

primero dice: Y <strong>de</strong>jándoles a ellos salió fuera <strong>de</strong> la ciudad,<br />

a Betania, y allí se quedó. Al amanecer, volvió a la ciudad<br />

y sintió hambre. Viendo una higuera al lado <strong>de</strong>l camino se<br />

acercó a ella; al no hallar más que hojas, le dijo: ¡Que<br />

nunca jamás brote fruto <strong>de</strong> ti! Y al momento se secó.<br />

quam secundo die hoc totum factum sit, id est et dictum arbori: numquam<br />

ex tefructus nascatur in sempiternum (Mt 21,19), et arefactam<br />

esse continuo, et ui<strong>de</strong>ntibus hoc discipulis adque mirantibus illud <strong>de</strong><br />

uirtute fi<strong>de</strong>i fuisse responsum. Vn<strong>de</strong> intellegitur Marcum qui<strong>de</strong>m secundo<br />

die commemorasse quod primo die factum praetermiserat, <strong>de</strong><br />

templo scilicet eiectos uen<strong>de</strong>ntes et ementes, Mattheus uero cum commemorasset<br />

quod altero die factum est <strong>de</strong> arbore maledicta, quando<br />

mane reuertebatur a Bethania in ciuitatem, praetermisit ea quae Marcus<br />

commemorauit, uenisse illum in ciuitatem et uespere exisse et mane,<br />

cum transirent, discípulos arborem aridam fuisse miratos; et ei quod<br />

secundo dies gestum erat, quo arbor maledicta est, adiunxit illud quod<br />

tertio die gestum est, eius ariditatem miratos esse discípulos et <strong>de</strong> potentia<br />

fi<strong>de</strong>i a Domino audisse, sic ea coniungens, ut nisi ex Marci narratione<br />

cogamur inten<strong>de</strong>re, ubi et quid Mattheus praetermiserit, non possit<br />

agnosci. Cum ergo dixisset Mattheus: et relictis Mis abiit joras extra<br />

ciuitatem in Bethaniam ibique mansit. Mane autem reuertens in<br />

ciuitatem esuriuit; et ui<strong>de</strong>nsfici arborem unam secus uiam uenit ad<br />

eam et nihil inuenit nisi folia tantum, et ait Mi: numquam abs te

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!