Pares cum Paribus Nº 4: Índice - Facultad de Ciencias Sociales ...
Pares cum Paribus Nº 4: Índice - Facultad de Ciencias Sociales ...
Pares cum Paribus Nº 4: Índice - Facultad de Ciencias Sociales ...
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
ARGUMENTUM FABULE*<br />
Clymestram (1) Glauce (2)* filiam <strong>cum</strong> perdite amaret Poliodorus, opera usus<br />
Calimache anus ea potitur. Dehinc, ui<strong>de</strong>ns se illam honeste tenere non posse et<br />
matrem ueritus, captato consilio Liburnum sibi colonum facit; tum, <strong>cum</strong> Corinthus<br />
acriter instaret pro Liburno, caute illi datur. Ita Poliodorus, quum (3) nuptam<br />
tenere diu non posse ui<strong>de</strong>t, commodius illa apud Liburnum colonum suum utitur.<br />
[Sc. I.] Poliodorus adulescens (4), Calimacha anus*<br />
1 (5)- Cre<strong>de</strong>bam ego* uana esse que <strong>de</strong> amore dicuntur, nunc certe<br />
experior et perdisco quam sint acuta Cupidinis tela. Heri dum post cenam, ut fit,<br />
<strong>de</strong>ambularem hunc ui<strong>cum</strong>, forte offendi* adulescentulam forma prestantem,<br />
pannosam tamen cultuque hispidam. Illa me preter naturam propriam uisu <strong>de</strong>fixit<br />
et amore <strong>de</strong>prehendit. Ego antea solebam eos ri<strong>de</strong>re qui amoris uulneribus<br />
sauciabantur, nesciens quid amor esset; nunc iniquum* patior (6)* uulnus, quod<br />
pertimeo ne ossa quoque penetrarit. O iocundam faciem, o tela indigna! Iam<br />
morior nisi que michi (7)* se prebuit heri obuiam his (8)* oculis intuear.<br />
2 Cal.- Quid iste <strong>de</strong> amore loquitur? Ni fallor, et hic tener adulescentulus iugo se<br />
amoris subiecit, quem ego per <strong>de</strong>os omnes iurassem neque quid sit amor ipse<br />
intelligere posse. Certum est hunc* pre foribus opperiri (9)* et rogare nunquid*<br />
amet, aut cur hunc ui<strong>cum</strong> preter morem attingat suum.<br />
3 Pol.- (Continuat.) Verum perdoleo et indigne fero quod sic incultus processi, qui<br />
ante per urbem tam ornatus ince<strong>de</strong>bam (10). Quid rei* est? Aut quanta secordia<br />
est mea? Nunc <strong>cum</strong> amo, que res ornatum postulat, solito minus excultus et<br />
politus ingredior. Verum ut res est amor omnem michi sustulit rationem. Vbi enim<br />
clamis mea [folio 20r] purpurea? Ubi pileus (11)* ille gemmis ornatus? Sed anum<br />
quandam ui<strong>de</strong>o hic uicinam*; at (12)* me miratur quasi nouum quendam<br />
hominem. Quid* ego illi reddam si me queritet quid negotii* tractem his in locis?<br />
Quid autem ipse iam pre timore langueo? Vereborne (13)* sibi rem exponere?<br />
Age, postquam ipse quoque amoris uices fero et uulnera tuli, condicionem aliorum<br />
sequar amantium. Huic ego uetule, que sane lene spem pre se fert, exponam, si<br />
quesierit, (14)* me in hoc uico amare; forsitan* curis meis me<strong>de</strong>lam tribuet.<br />
Primum illi salutem dicam. O bona anus, salue.<br />
4 Cal.- Saluus esto, qui<strong>cum</strong>que ipse sis. Sed (15)* cur iter hoc agis...<br />
5 Pol.- (Se<strong>cum</strong> loquitur.) Vix me contineo quin pronus in terram cadam; labant<br />
timore poplites.<br />
6 Cal.- ... et quid* ad te noster hic uicus? Estne quod placeat quicquam?<br />
7 Pol.- (Se<strong>cum</strong>.) Spectat hoc uerbum* ni (16)* mirum ad amorem. Suspicio, ut<br />
arbitror, amoris incidit*.<br />
8 Cal.- Quid dudum cir<strong>cum</strong>spiciens lamentabare*?<br />
ARGUMENTO <strong>de</strong> la comedia<br />
Poliodoro ama perdidamente a Climestra, hija <strong>de</strong> Glauca, y ocupando los<br />
servicios <strong>de</strong> la vieja Calímaca, logra gozar <strong>de</strong> la muchacha. Luego, viendo<br />
que no pue<strong>de</strong> retenerla honestamente y temiendo la reacción <strong>de</strong> su propia<br />
madre, sigue el consejo <strong>de</strong> hacer a Liburno colono suyo; entonces, cuando<br />
Corinto intercedió enérgicamente en favor <strong>de</strong> Liburno, sagazmente se le<br />
conce<strong>de</strong> a este la muchacha. De ese modo Poliodoro, al ver que no pue<strong>de</strong><br />
retener consigo a Climestra por más tiempo, disfruta <strong>de</strong> ella a sus anchas en<br />
casa <strong>de</strong> Liburno. (1)<br />
Escena I<br />
El joven Poliodoro, la vieja Calímaca<br />
1 Poliodoro.- (Consigo. (2)) Yo creía que eran patrañas esas cosas que se<br />
dicen acerca <strong>de</strong>l amor, pero ahora sé muy bien, por experiencia propia, cuán<br />
agudos son los dardos <strong>de</strong> Cupido. Ayer, <strong>de</strong>spués <strong>de</strong> la cena, mientras<br />
paseaba, como se acostumbra, por este barrio, me topé con una muchacha<br />
que sobresalía por su belleza, pero harapienta y <strong>de</strong>saliñada. Su visión me<br />
<strong>de</strong>jó pasmado <strong>de</strong> un modo enteramente extraño a mi naturaleza, y quedé<br />
cautivo <strong>de</strong>l amor. Antes yo solía reírme <strong>de</strong> los que recibían las heridas <strong>de</strong>l<br />
amor, sin saber qué cosa era amar; ahora sufro una severa herida que, me<br />
temo, ha penetrado también hasta mis huesos. ¡Oh, rostro <strong>de</strong>licioso!, ¡oh,<br />
dardos inmerecidos! Soy ya hombre muerto si no veo con estos ojos a la que<br />
ayer me salió al paso.<br />
2 Calímaca.- (Consigo.) ¿Qué está diciendo este acerca <strong>de</strong>l amor? Si no me<br />
equivoco, también este tierno muchacho se ha puesto bajo el yugo amoroso,<br />
y podría yo jurar por todos los dioses que no es capaz ni siquiera <strong>de</strong><br />
enten<strong>de</strong>r qué cosa es el amor. Voy a esperarlo frente a la puerta y a<br />
preguntarle si está enamorado, o por qué, contra su costumbre, ha<br />
alcanzado hasta este barrio.<br />
3 Poliodoro.- (Prosigue.) En realidad, estoy sufriendo intensamente, y me<br />
parece inaceptable el haber salido <strong>de</strong> casa así, tan <strong>de</strong>saseado, yo que antes<br />
me paseaba tan atildado por la ciudad. ¿Qué cosa es esta? ¿Hasta dón<strong>de</strong><br />
llega mi <strong>de</strong>sidia? Ahora que estoy enamorado, cosa que exige elegancia,<br />
ando menos galano y arreglado que <strong>de</strong> costumbre. Pero eso es lo que suce<strong>de</strong><br />
con el amor: me ha <strong>de</strong>spojado totalmente <strong>de</strong> la razón. ¿Dón<strong>de</strong>, en efecto,<br />
está mi manto púrpura? ¿Dón<strong>de</strong>, ese sombrero adornado con piedras<br />
preciosas? (Advirtiendo la presencia <strong>de</strong> Calímaca.) Pero veo una vieja aquí<br />
cerca; me mira extrañada, como a una persona <strong>de</strong>sconocida. ¿Qué le voy a<br />
respon<strong>de</strong>r si me pregunta qué asunto tengo entre manos en este lugar? Pero<br />
¿por qué estoy ahora <strong>de</strong>sfalleciente <strong>de</strong> miedo? ¿Acaso <strong>de</strong>bo sentir temor <strong>de</strong><br />
exponerle mi situación? ¡Vamos!, ya que yo también estoy sufriendo las<br />
vicisitu<strong>de</strong>s <strong>de</strong>l amor y he pa<strong>de</strong>cido sus heridas, haré lo que hacen los otros<br />
enamorados. En caso <strong>de</strong> que me pregunte, le voy a contar a esta vieja -que a<br />
todas luces ofrece buenas expectativas <strong>de</strong> alcahueta- que tengo un amor en