Pares cum Paribus Nº 4: Índice - Facultad de Ciencias Sociales ...
Pares cum Paribus Nº 4: Índice - Facultad de Ciencias Sociales ...
Pares cum Paribus Nº 4: Índice - Facultad de Ciencias Sociales ...
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
176 Gla.- At saltem paucis Poliodorum adoriar tuum. Poliodore, nobis sunt tenues<br />
facultates: domus, ut ui<strong>de</strong>s, uacua; non tamen Glaucam paruifacias, que tue est<br />
Calimache familiarissima amicissimaque. Ego tibi et Clymestra hec filia mea<br />
omnem operam nostram pollicemur; persona nostra et quicquid nobis, Poliodore,<br />
est, tuo est in arbitratu. De nobis ut ancillis tuis cogita, dispone atque impera;<br />
prompte sumus in omne tuum obsequium.<br />
177 Pol.- Etsi (115) habun<strong>de</strong> satis opes sunt michi, Glauca, et genus non humile,<br />
nunquam tamen ego cuiuspiam tenues fortunas aut obscurum genus flocci facere<br />
(116) soleo. Non igitur uestram ego (117) amicitiam respuo, satis enim presidii et<br />
spei in his michi locaui edibus, et maxime uos diligo, Glauca mea, mea Clymestra.<br />
Utamini pariter ambe opera mea (118), si quid utilis est; rebus meis arbitratu<br />
uestro fruamini; corpus hoc statuite ut uestrum; discernite atque indicite ut<br />
uobismetipsis.<br />
178 Gla.- Nos tuam, Poliodore, istis uerbis maximam erga nos agnouimus<br />
humanitatem liberalitatemque, tibique singulares gratias habemus.- Sed tu,<br />
Calimacha, cur a<strong>de</strong>o paucos legisti caules et lactucas tam modicas? (119) Rem<br />
nobis facis ingratam nisi te oneres. I igitur, itemque collige.<br />
179 Cal.- Ah, nimis es prodiga, Glauca! Quid plures habeam? Satis sunt michi.<br />
180 Gla.- Si aberras, tu te fallis; omnia tibi que in horto (120) sunt expono,<br />
ceteraque mea ad uoluptatem tuam.<br />
181 Cal.- Gratias tibi habeo, mea Glauca; ualete nunc. Poliodore, ui<strong>de</strong>s quam tibi<br />
felix est in hoc amore principium. Spera cetera multo felicius gratiusque<br />
successura, facile enim est rei medium atque exitum ab initio <strong>de</strong>prehen<strong>de</strong>re.<br />
Nonne tibi familiaritas, nonne pollicitationes placent matris, quas erga te<br />
ingredientem disce<strong>de</strong>ntemque habuit?<br />
182 Pol.- Placet sane rei initium, matris pollicitationes familiaritasque placet, et<br />
michi ui<strong>de</strong>tur illa apta nimis atque idonea ut arte a nobis atque astu capiatur. Sed<br />
nimium michi [folio 26v] uisa est filia pu<strong>de</strong>ns atque uerecunda; primum me ante<br />
fores uiso erubuit neque fores aperuit (121), sed post mater illam increpans<br />
coegit, neque unquam oculos in faciem leuauit meam, sed semper humi fixa stetit.<br />
Vixque etiam iubente matre <strong>de</strong>xteram attigit (122) michi.<br />
183 Cal.- Filiam pudicam esse atque uerentem admodum non negarim, Poliodore;<br />
tibi tamen ob hoc res ne difficilis ui<strong>de</strong>atur; modo matrem comparemus, nobis<br />
(123) res est in tuto. Verum ne dubites: fortiter incepta au<strong>de</strong>ntius prosequamur.<br />
Voluptas tua nimirum tibi prompta erit et eo plus apud te commerebor gratie quo<br />
adulescentulam tibi a<strong>de</strong>o pudicam amorique alienam tuos in amplexus <strong>de</strong>duxero<br />
arte industriaque mea.<br />
184 Pol.- Principia quoniam (124)* spem bonam sua<strong>de</strong>nt; temptemus reliqua. Sed<br />
quid nunc agis?<br />
185 Cal.- Audies: crastina (125) redibo ad Glaucam puelle matrem, dicam te ad me<br />
uenisse <strong>cum</strong> multis lacrimis et maxima tristitia, dumque a te pro amore tuo<br />
diligenter cur plorares rogassem, dixisse te Clymestram, Glauce filiam miserrime<br />
amare, illam <strong>de</strong>perire, totam noctem somno uacuam fuisse. Quid plura? Rem ego<br />
confingam expoliamque uerbis. Rem tibi dabimus (126) ne dubites, mi Poliodore.<br />
Iam te in e<strong>de</strong>s proprias recipias, quando tempus est cenaturum*, ni mauis simul<br />
hos caules cenemus <strong>cum</strong> pane atro et uino aceti (127).<br />
186 Pol.- Omnia habun<strong>de</strong> <strong>cum</strong> animus qui<strong>de</strong>m ipse magnus et liberalis est,<br />
Calímaca; dudo, sin embargo, que pueda refrenarme cuando la vea; pero...<br />
¡qué los dioses me ayu<strong>de</strong>n! Entro.- (En voz alta.) ¡Eh, eh!, ¿está aquí<br />
Calímaca?<br />
Escena IV<br />
Glauca, Calímaca, Poliodoro, Climestra<br />
145 Glauca.- Siento que están empujando la puerta, y me pareció oír la voz<br />
<strong>de</strong> alguien que llamaba. ¡Ah!, está llamando a Calímaca.<br />
146 Calímaca.- ¿A mí?<br />
147 Glauca.- A ti; ¿no lo oíste?<br />
148 Calímaca.- Sí, lo oí, pero no escuché con claridad. (Consigo.) Este es<br />
Poliodoro; ¡qué pronto llegó!<br />
149 Glauca.- ¡Eh, Climestra, ve a abrir la puerta!<br />
150 Climestra.- (Regresando <strong>de</strong> la entrada.) Estoy avergonzada, madre; vi a<br />
un muchacho por la rendija.<br />
151 Glauca.- ¡Tonta, abre con confianza! ¿Acaso te criaste entre animales<br />
salvajes, como para que te dé vergüenza el rostro <strong>de</strong> un hombre?<br />
152 Calímaca.- No se me ocurre quién podrá ser.<br />
153 Glauca.- Será tal vez Rogelio, el hijo <strong>de</strong> tu hermano.<br />
154 Calímaca.- Pero él está en campaña. ¡Ah, pero si es Poliodoro, mi hijo <strong>de</strong><br />
leche! ¡Te abrazo, hijo!; ¿cómo estás?<br />
155 Poliodoro.- Bien, si tú lo estás, madre.<br />
156 Glauca.- ¿Este es hijo tuyo, que te llama madre?<br />
157 Calímaca.- A él yo lo alimenté con mi leche; con los mismos pechos<br />
amamanté a este y a mi hija Símaca.<br />
158 Glauca.- Me alegro <strong>de</strong> que hayas criado un hijo tan excelente, Calímaca.<br />
¿Qué nombre dices que tiene?<br />
159 Calímaca.- Poliodoro.<br />
160 Glauca.- Estrecharé sus manos, ya que es <strong>de</strong> los tuyos.- (A Poliodoro.)<br />
¿Estás bien?<br />
161 Poliodoro.- Muy bien.<br />
162 Glauca.- Me alegro.- Pero ¿dón<strong>de</strong> está Climestra? ¿Ya huiste, liebre?<br />
Eres tan tímida, que a veces paso vergüenza por tu culpa. Estás viendo aquí