Pares cum Paribus Nº 4: Índice - Facultad de Ciencias Sociales ...

[Sc. II.] Corinthus, Liburnus, Perseuco caupo
44 [folio 22r] Cor.*- Accedo domum postquam* iam multum sole adustus,
postquam iam satis pecuniarum labore nactus sum meo. Quam me lete, quam
iocunde uxor mea Carisia, quam hilare (40)* filii me expectant* mei*, ad quos
in hunc diem rediturus abscesseram. Quanta erit gratulatio domui mee, quanta
uicinie mee applausio ob reditum meum; non tam quod incolumis redeo, quam
quod pecuniarum conquesiui copiam (41) non parum, in me hoc erit festum. Sed
quoniam nimis celero cursum, iam plantas doleo, et quod nimium graues he (42)
* sunt falces, scapulas uehementer crucior. Quid hoc est quod tam sumus
omnes in reditu celeres, neque interdum famem aut sitim aut lassitudinem (43)
curemus*, dum tantum quam celerrime (44) domum perueniamus? At certe
mori quisque (45) potest, dum uult; ego me saluum custodire statui. Sed quid
illud edificii est quod in mediis agris aspicio? Taberna est. En circulum a longe
uideo. Illic me certe (46) leuandum his caloribus recipiam, et parumper si
opus erit bibam hancque molem deponam a tergo, ac somno non parum
compulsus edormiam. Dehinc reliquum complebo itineris satque erit si in
primum oppidum (47) hodie peruenero. Gospiso* ubi est? Nemo hic nisi taberna
deserta. Ah!, uideo illum ex agro quam cito uenientem.- Heus, tu, caupo, tolle
hoc ferramentum et serua ne pereat usque dum a te petiero! Dehinc phialam
portato uini ut bibam, et panis aliquantulum ne ledat uinum!
45 Lib.- Quam inique comparatum ut opes ad paucos peruenerint, reliquos
inopia non mediocriter affligat, (48) quibus opes sunt, sese illi uoluptatibus
oblectent et lete dies agant suos! (49) Nos miseri, nisi humeris aut brachiis
nobis uitam queramus, fame perimus. Verum satis utinam ad uitam labor ipse
esset! Vix hodie michi uictum comparaui apud hunc cauponem. Plus bibo certe
ob estum, quam ille michi det premii (50)*. Heus, affer michi, caupo, mensuram
aliam uini!- Credo hodie me hoc estu defecturum, qui non sitim pellere queam,
sed quanto bibam magis, tanto plus sitiam. Eritne unquam his caloribus modus?
Eritne unquam hiems (51)? Sed quis hic [folio 22v] est qui tam dormit
impudenter, labiis apertis supinus (52) stertens quasi ligna scindat? At certe hic
est Corinthus, compatriota et affinis meus, qui ad metendas quoque segetes
exierat! Ipsumne propulsabo? Primum hoc parum sorbebo uini, dehinc certum
est illum promouere et a somno excutere.
46 Cor.- Quis me concussit? Recte quidem, nimis enim dormiebam. Ah (53), sol
iam ad occasum declinat, et ego reliquum iter complere non potero!