Het Oude Testament – boek voor de leerkracht - The Church of ...

HET EERSTE BOEK KRONIEKEN
Inleiding
1 Kronieken 1–29
De boeken 1 en 2 Kronieken vormden oorspronkelijk één boek,
maar vanaf de tijd van de Griekse vertaling zijn ze als twee
boeken opgenomen. Ze werden voltooid nadat Kores toestemming
gaf om de Joden terug te laten keren uit hun gevangenschap
in Babel (ongeveer 538 v.C.) en zijn, gedeeltelijk, een
vervolg op de geschiedenis in de boeken Samuël en Koningen.
Het is niet duidelijk wie het boek Kronieken geschreven heeft.
De boeken Ezra en Nehemia zijn het historische vervolg van de
Kronieken.
Het doel van de Kronieken was de terugkerende Joden te herinneren
aan hun relatie met de Heer en het voormalige koninkrijk
Israël. Door de geslachtsregisters in 1 Kronieken 1–9 en het
verslag van het succes van het koninkrijk van David in 1 Kronieken
10–29 werd Israël eraan herinnerd dat de hand van de
Heer zijn volk leidde.
Bijna de helft van de informatie in Kronieken is uit de boeken
Samuël en Koningen overgenomen, maar de schrijver heeft
alleen die informatie gebruikt waardoor het volk zich volgens
hem als Gods uitverkoren volk zou beschouwen. Bijna alles dat
hen van dat imago kon afleiden, zoals de zonde van David ten
opzichte van Uria en de opstand van Absalom, werd weggelaten.
In 2 Kronieken 1–9 legt de schrijver nadruk op de heerlijkheid
van de tempel van Salomo en het belang van aanbidding in
de tempel. Er staat niets in over de buitenlandse vrouwen van
Salomo of zijn overspel.
Uit de geschiedenis van de koningen van Juda, voornamelijk in
2 Kronieken 10–32, blijkt dat een koning of zelfs een tempel geen
garantie waren voor bescherming en zegeningen van God. Alleen
als de koning en het volk gehoorzaam waren aan Gods wetten,
werden de beloften van het verbond van Abraham verwezenlijkt.
De terugkerende bannelingen kregen geen onafhankelijke natie
met een eigen koning. Ze vielen nog steeds onder het bewind
van Perzië. Voor de Joden die terugkeerden, was het belangrijk
dat zij tempelwerk en gehoorzaamheid aan de wet als belangrijkste
bronnen van goddelijke zegeningen beschouwden.
Daardoor kon Israël genezen worden van een zonde die hen al
vanaf hun bevrijding uit Egypte geteisterd had. Na hun ballingschap
heeft Israël zich nooit meer aan heidense afgoderij overgegeven.
Na verloop van tijd hebben ze zich echter wel aan
een andere soort afgoderij overgegeven. De ‘wet’ zelf werd zo
belangrijk voor sommige Joden dat ze in de tijd van de Heiland
de ‘wet’ belangrijker vonden dan de wetgever, Jezus Christus.
Belangrijke evangeliebeginselen
• De profeten van de Heer moedigen ons herhaaldelijk aan om
het evangelie na te leven. (Zie 1 Kronieken 1–29.)
144
• Wij zijn hier op aarde om de Heer te leren liefhebben, gehoorzamen
en dienen. Daarom moeten wij:
a. Ons bekeren, moedig zijn in rechtschapenheid en op de
Heer vertrouwen. (Zie 1 Kronieken 5:18–26; 10:13–14; 28:20;
zie ook 2 Kronieken 20:14–17; Alma 53:20–21.)
b. God voortdurend bedanken en loven voor alles wat Hij ons
geeft en voor ons doet. (Zie 1 Kronieken 16:7–19, 23–36;
zie ook Ezra 3:10–11; LV 59:7.)
c. Met geheel ons hart en verstand op zoek gaan naar de
Heer. (Zie 1 Kronieken 28:9; zie ook 2 Kronieken 7:14;
15:12–15.)
• In de Bijbel staat niet alles wat de Heer aan zijn profeten
geopenbaard heeft. (Zie 1 Kronieken 29:29; zie ook
2 Kronieken 9:29; 12:15.)
Lesideeën
1 Kronieken 1–29. De profeten van de Heer moedigen
ons herhaaldelijk aan om het evangelie na te leven.
(15–20 minuten)
Zet op het bord: oefening baart kunst en vraag de cursisten of ze
het daarmee eens zijn. Zet daaronder: de juiste beginselen toepassen
leidt tot volmaaktheid en vraag welke uitspraak meer waarheid
bevat en waarom. (We kunnen niet volmaakt worden als we de
verkeerde beginselen toepassen.) Leg uit dat we aan de hand van
de tweede uitspraak kunnen begrijpen waarom onze leiders ons
herhaaldelijk over dezelfde onderwerpen raad geven. Laat de
cursisten een aantal onderwerpen opnoemen waar onze leiders
vaak over spreken. Vraag hun waarom die beginselen volgens
hen zo vaak behandeld worden.
Zeg dat sommige mensen zich afvragen waarom de schrijver van
1 en 2 Kronieken zoveel beginselen herhaalt die al eerder in het
Oude Testament zijn behandeld. Leg uit dat hij veel materiaal uit
andere boeken heeft gehaald, voornamelijk uit de boeken Samuël
en Koningen. Hieronder staat een tabel waarin de corresponderende
gedeelten gevonden en vergeleken kunnen worden.
1 Kronieken Gebeurtenis Overeenkomsten
1:1–4 De generaties van Genesis 5:1–32
Adam tot Jafet
1:5–28 De generaties van Genesis 10:2–31;
Jafet tot Abraham 11:10–26
1:29–31 Het nageslacht van Ismaël Genesis 25:12–16
1:32–33 De zoons van Ketura Genesis 25:1–4
1:34–54 Het nageslacht van Esau Genesis 36:10–43
2:1–2 De zoons van Israël (Jakob) Genesis 35:22–26
2:3–17 Het nageslacht van Juda Genesis 38:2–7,
Ruth 4:18–22;
Matteüs 1:3–6