Het Oude Testament – boek voor de leerkracht - The Church of ...

De boeken Genesis, Mozes en Abraham
Genesis 22. Het verhaal van Abrahams gewilligheid
om zijn zoon Isaak te offeren is niet alleen een
indrukwekkend voorbeeld van zijn getrouwheid. Het is ook
een getuigenis van de verzoening van Jezus Christus.
(45–50 minuten)
S M T W TH F S
Bespreek met de cursisten de vragen in de inleiding tot Genesis
22 in de gids voor de cursist. Gebruik de begrippen in de afdeling
‘De Schriften begrijpen’ van de gids voor de cursist om de
vraag ‘waarom’ te beantwoorden.
Het verhaal in Genesis 22:1–18 is zo belangrijk dat u het waarschijnlijk
klassikaal wilt lezen. Onderbreek af en toe voor
vraagstellingen, besprekingen, overwegingen en opmerkingen.
Lees bijvoorbeeld een tekst waarna u vraagt wat ze hieruit
over Abraham, Isaak, Sara of de Heer hebben geleerd. U kunt
ook nuttige informatie over Abraham verstrekken uit Het Oude
Testament: Genesis–2 Samuël, blz. 55–60.
Laat de cursisten lezen wat de Heer in Leer en Verbonden
101:4–5 tegen de leden van de kerk heeft gezegd. Vraag waarom
we volgens hen beproefd moeten worden. (Zorg dat zij begrijpen
dat deze tekst niet betekent dat zij een kind moeten offeren.)
Bespreek een deel van de informatie over Genesis 22 in de gids
voor de cursist van de cursist en de toelichting bij Genesis 22:1 in
Het Oude Testament: Genesis–2 Samuël (blz. 58) als hulpmiddel bij
deze bespreking.
Laat de cursisten zich voorstellen dat ze een splinternieuwe auto
hebben, of iets anders wat voor jongeren van grote waarde is.
Vraag:
• Zou je iemand zonder bewezen oordeelskundigheid, ervaring
of zelfbeheersing in jouw auto laten rijden, of jouw waardevolle
bezit laten gebruiken – zoals bijvoorbeeld een kind van
vijf of tien jaar oud? Waarom?
• Wat heeft de Heer ons daarentegen beloofd? (Zie LV 76:58–59,
95; 84:38.)
Zorg dat de cursisten aan de hand van Genesis 22:16–18
begrijpen dat de Heer, toen Hij zag dat Abraham gewillig was
om zijn enige zoon te offeren, hem plechtig beloofde dat alle
zegeningen die hem voorheen beloofd waren hem ook gegeven
zouden worden – evenals andere die nog niet eerder waren
genoemd. Vraag: Wat was de invloed van Abrahams gehoorzaamheid
op het feit dat hij voor deze grote zegeningen in aanmerking
kwam?
Maak samen met de cursisten een lijst van de manieren waarop
dit verhaal van Abraham en Isaak volgens hen een gelijkenis van
het offer van Jezus Christus is, of vraag hen wat zij bij opgave
A onder Genesis 22 in hun gids voor de cursist hebben opgeschreven.
De informatie in de toelichting bij Genesis 22:1–19 in
Het Oude Testament: Genesis–2 Samuël (blz. 57–58) kan een hulpmiddel
bij deze opgave zijn.
Herinner de cursisten eraan dat er geen ram in het struikgewas
zat toen onze hemelse Vader toestond dat zijn Zoon werd geofferd.
Jezus leefde ieder moment van iedere dag een zondeloos
leven, zodat Hij kon offeren op een manier die wij niet kunnen
begrijpen waardoor wij ons eeuwig heil kunnen ontvangen
als we ons bekeren. In ons streven om op Hem te gaan lijken,
moeten we erop rekenen dat van ons gevraagd wordt dat we
onze zonden overwinnen en offers brengen.
48
Lees de volgende verklaring voor van ouderling Neal A.
Maxwell, lid van het Quorum der Twaalf Apostelen:
‘Hoe kunnen u en ik dus verwachten om naïef door het
leven te zweven, en als het ware te zeggen: “Heer, geef mij
ervaring, maar geen verdriet, geen ellende, geen pijn, geen
tegenslag, geen verleiding, en zeker geen eenzaamheid.
Bescherm mij, Heer, tegen alle ervaringen die U gebracht
hebben tot wat Gij zijt! En laat mij dan tot U komen en in
uw vreugde delen!”’ (De Ster, juli 1991, blz. 84.)
Ouderling Melvin J. Ballard heeft als apostel het volgende
gezegd over de bereidheid van onze hemelse Vader om zijn
Eniggeborene te offeren:
‘Op dat moment denk ik dat ik onze geliefde Vader naar
die doodsstrijd zie kijken; (. . .) zijn grote hart dat bijna
breekt vanwege de liefde die Hij voor zijn Zoon heeft.
Och, op het moment dat Hij zijn Zoon had kunnen redden,
dank ik Hem en prijs ik Hem dat Hij ons niet in de steek
liet. (. . .) Ik verheug me dat Hij niet ingreep, en dat het
door zijn liefde voor ons mogelijk was om het leed van
zijn Zoon te aanschouwen en Hem uiteindelijk als onze
Heiland en Verlosser te laten sterven. Zonder Hem, zonder
zijn offer, zouden wij nooit in zijn tegenwoordigheid
kunnen worden verheerlijkt. En dat is dus een gedeelte
van wat het Vader in de hemel dus gekost heeft om de
gave van zijn Zoon aan de mens te geven.’ (Melvin J.
Ballard (. . .) Crusader for Righteousness [1966], blz. 137.)
U kunt de cursisten eventueel wat tijd geven om hun dankbaarheid
te uiten voor het offer en de verzoening van Jezus Christus.
Genesis 12–22; Abraham 1–2. Abraham is zijn verhoging
ingegaan (zie LV 132:29) en staat bekend als de ‘vader
der getrouwen’ (LV 138:41). Hij is voor ons allemaal een
voorbeeld van de manier waarop we het eeuwige leven
kunnen beërven. (30–40 minuten)
Abraham is een belangrijk persoon voor de leden van de kerk
die deelhebben aan de zegeningen van het verbond. Laat de cursisten
opschrijven wat ze van de studie van Abraham hebben
geleerd. U kunt hen drie beginselen uit zijn leven laten kiezen
die de leden van de kerk in deze tijd moeten toepassen; u kunt
hen de stappen van vooruitgang in het leven Abraham laten
samenvatten (bv. waar hij begon, waar hij eindigde en hoe hij
daar kwam), of laat hen aan de hand van een van de volgende
titels iets schrijven.
• Waarom Abraham de vriend van God en de vader van de
getrouwen wordt genoemd.
• Hoe ik deel kan uitmaken van Abrahams verbondsfamilie.
Laat de cursisten de hele lestijd schrijven, waarna u daar schriftelijk
op kunt reageren, of geef hun de eerste helft van de les de
tijd om te schrijven en stel hen de tweede helft van de les in de
gelegenheid om te vertellen wat ze hebben opgeschreven.