Het Oude Testament – boek voor de leerkracht - The Church of ...

KONINGEN KONINGEN VAN ISRAËL ISRAËL vervolg
Hosea: Regeerde negen jaar (ongeveer 732–722 v.C.).
Tijdens de regering van Hosea was de gevangenschap van
Israël onvermijdelijk. Samaria werd rond 721 v.C. door Assur
verslagen en de meeste inwoners werden gedeporteerd.
Zij werden verstrooid en ‘de tien verloren stammen’ genoemd.
(Zie 2 Koningen 17:1–34.)
Het einde van het noordelijke koninkrijk
van Israël
De Grote Zee
EGYPTE De
Schelfzee
Samaria
Assur
Babylonië
De Arabische woestijn
Medië
De Assyrische ballingschap
‘Daarom was de Here zeer vertoornd geworden op Israël
en had hen van voor zijn aangezicht verwijderd: niets bleef
er over dan alleen de stam van Juda’ (2 Koningen 17:18).
DE PROFETEN
Israël Allebei Juda
Lehi
Micah Micha
Jesaja Nahum
Sefanja
Hulda (profetes)
Jeremia
221
Habakuk
Daniël
De koningen en de profeten van Israël en Juda
DE KONINGEN KONINGEN VAN JUDA JUDA vervolg
Hizkia: Regeerde 29 jaar (ongeveer 715–686 v.C.). Hizkia,
de zoon van Achaz, staat bekend als een van de meest
rechtschapen koningen van Juda. Hij maakte een einde aan
afgoderij, reinigde de tempel en hernieuwde de aanbidding van
Jehova. Door zijn getrouwheid sloeg de Heer een aanval van
Assur af en liet Hij Hizkia vijftien jaar langer leven. In die tijd
werd zijn zoon Manasse geboren. (Zie 2 Koningen 18–20;
2 Kronieken 29–32; Jesaja 36–39.)
Manasse: Regeerde 55 jaar (ongeveer 697–642 v.C.),
waarvan elf jaar samen met zijn vader, Hizkia. In 2 Koningen
21 staat dat Manasse goddelozer was dan de Amorieten die
door Israël waren verdelgd. Hij maakte al het goede dat zijn
vader had bereikt weer ongedaan. Hij verplichtte afgoderij
en doodde de profeten van Jehova. Hij offerde ook zijn eigen
kinderen aan valse goden. (Zie 2 Koningen 21:1–18;
2 Kronieken 33:1–20.)
Amon: Regeerde twee jaar (ongeveer 642–640 v.C.). Amon
zette de goddeloosheid van zijn vader, Manasse, voort en
werd door zijn dienstknechten vermoord. (Zie 2 Koningen
21:19–26; 2 Kronieken 33:21–25.)
Josia: Regeerde 31 jaar (ongeveer 640–609 v.C.). Josia,
die op achtjarige leeftijd de troon besteeg, heeft de meest
uitgebreide godsdienstige hervorming in de geschiedenis
van Juda tot stand gebracht. De wet van Mozes werd
opnieuw ontdekt en verkondigd. Helaas werd Josia tijdens
een campagne tegen de Egyptenaren gedood en zijn hervormingen
hielden geen stand. (Zie 2 Koningen 22:1–23:30;
2 Kronieken 34–35.)
Joachaz: Regeerde drie maanden (ongeveer 609 v.C.). Farao
verwijderde Joachaz en plaatste Eljakim, de broer van Joachaz,
op de troon. (Zie 2 Koningen 23:31–33; 2 Kronieken 36:1–4.)
Jojakim, of Eljakim: Regeerde elf jaar (ongeveer 609–598 v.C.).
Farao veranderde de naam van Eljakim in Jojakim. Jojakim verwierp
herhaaldelijk de raad van de profeet Jeremia en probeerde
hem te doden. Hij werd zelf gedood toen hij tegen Babel in opstand
kwam. (Zie 2 Koningen 23:34–24:7; 2 Kronieken 36:5–8.)
Jojakin: Regeerde drie maanden (ongeveer 598–597 v.C.).
Jojakin en veel anderen werden naar Babel weggevoerd.
(Zie 2 Koningen 2:8–17; 2 Kronieken 36:9–10.)
wordt vervolgd op blz. 222