S - Nederlandse Vereniging voor Klinische Neurofysiologie

48 HesselFranssenenIvo van Schaik
geleidingsblokkade kan met de orthodrome techniek moeilijk worden onderscheiden van verlies
van axonen.
Elektrische stimulatie met oppervlakte-elektroden vereist een nauwkeurige manier van werken
bij ieder stimulatiepunt: plaats de kathode op de plek waar de zenuw waarschijnlijk is gelokaliseerd,
geef enkele stimuli van 0 mA om de basislijn te beoordelen, verhoog de stroomsterkte
in kleine stapjes van b.v. 5 mA, totdat bij stroomsterkte X een kleine responsie (CMAP of SNAP)
verschijnt, verplaats de kathode enkele mm naar lateraal en loodrecht op de zenuw en stimuleer
opnieuw met dezelfde stroomsterkte X, herhaal dit met de kathode enkele mm mediaal van de
zenuw, en zoek op de plaats waar stroomsterkte X de grootste responsie oplevert, naar de maximale
en daarna de supramaximale responsie. Overigens wordt een SNAP er bij supramaximale
stimulatie meestal niet mooier op: ze wordt kleiner en bevat meer artefacten; SNAPs komen pas
totbloei als de stroomsterkte precies maximaal is!
Aanwijzingen voor een compressie-mononeuropathie
• Liefst geen afwijkingen in andere zenuwen, zoals polyneuropathie of plexusletsel. Deze
eis is natuurlijk niet altijd haalbaar want ook een patiënt met, bijvoorbeeld, een diabetische
of uremische polyneuropathie kan een compressie-neuropathie krijgen.
• Verschijnselenvandemyelinisatieinhetaangedanezenuwsegment,zoalsgeleidingsblokkade,
toegenomen temporele dispersie, of verlaagde geleidingssnelheid.
• Focale latentie- of amplitude-sprong bij inching. Hoewel er normale waarden voor inching
bestaan (Visser en Damen 2005), is het belangrijker dat men de lokale stoornis op
het scherm “ziet”. Dit lukt het beste met een zoklein mogelijke tijdsbasis.
• Abnormaal groot latentieverschil ten opzichte van een aangrenzende normale zenuw.
Naald-EMG afwijkingen in de spieren die geïnnerveerd worden door takken distaal van
de laesie.
7.3 Carpale tunnelsyndroom
Het carpale tunnel syndroom is een klinische diagnose. Geleidingsonderzoek over de carpale
tunnel bevestigt de klinische diagnose. In toenemende mate wordt echografisch onderzoek verrichtalsvervangingvanhetEMG,ofhiermeedetherapiekeuzekanwordenverbeterdwordtnog
onderzocht.
7.3.1 Differentiaaldiagnose
• laesies door compressie van nervi digitales van de n. medianus in de handpalm door uitwendige
druk;
• meer proximale laesies van de n. medianus;
• ulnaropathie;
• plexopathie;
• cervicale radiculopathie C6;
• polyneuropathie;
• geen neurologische oorzaak zoals aspecifieke aandoeningen van het bewegingsapparaat.