S - Nederlandse Vereniging voor Klinische Neurofysiologie
S - Nederlandse Vereniging voor Klinische Neurofysiologie
S - Nederlandse Vereniging voor Klinische Neurofysiologie
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
72 MachielZwarts<br />
pathieën zoals myotonia congenita en ook bij myotonia dystrofica en andere spieraandoeningen.<br />
Het verschil met CRDs zijn het typische waxing and waning en het feit dat CRDs complexe potentiaalvormen<br />
hebben met multipele spikes.<br />
9.2.2.5 Fasciculatie potentialen<br />
Ditzijnspontaneontladingenvaneenenkelemotorunit.Zekunnenontstaaninde<strong>voor</strong>hoorncel<br />
danwel in het axon, of in een distale vertakking van het axon. Karakteristiek is de enkelvoudige<br />
plop die men in het EMG hoort waarbij dan als er meerdere fasciculatie potentialen zijn de amplitudo<br />
en de vorm steeds wisselt. Bij gezonde mensen komen ze met name <strong>voor</strong> in de kuit en<br />
de voetspieren. Verder komen ze <strong>voor</strong> in een groot aantal neurogene aandoeningen, bekend is<br />
uiteraard de Amyotrofische Lateraal Sclerose, maar zijn hier<strong>voor</strong> niet specifiek.<br />
9.2.2.6 Myokymieën<br />
Dit zijn repetitieve ontladingen van motor units waarbij het karakteristieke is dat er sprake van<br />
een hoogfrequente burst die dan in een zekere regelmaat terugkomt. Dit doet denken aan het<br />
geluid van een galopperend paard. De vier hoeven die dan neerkomen tijdens het galop van het<br />
paardisdeburstvanontladingenenhetinterburstintervalisdecadansvanhetgalop.Indeburst<br />
ziet met frequenties van 20 tot 150 Hz. De interburst heeft meestal een frequentie van 0.1 tot 10<br />
Hz.Ineenburstwordendeamplitudosvaaklager.Dezeontladingenkanmenbijnormalensoms<br />
zienbijhetonderooglid.Verderkomenze<strong>voor</strong>bijcentralezenuwstelselaandoeningenmetname<br />
vandehersenstammaarookbijperiferedemyeliniserendeneuropathieën,hetIsaacsyndroomen<br />
metabole aandoeningen (5).<br />
9.3 Het meten vandeMUAP in depraktijk<br />
De vraag is hoe de MUAP te kwantificeren. Er zijn verschillende mogelijkheden die in de consensus<br />
“Het EMG bij myopathie” vrij uitgebreid aan bod zijn gekomen (20). Interessant is een<br />
simulatie waarin werd getoond dat het menselijk oor (i.c. het menselijk brein) in staat is verschillen<br />
te horen in de duur van gesimuleerde MUAPs van 1 ms (11). Dit gegeven ondersteunt het<br />
intuïtieve gevoel bij veel EMG-isten dat het menselijk oor superieur is in het herkennen van subtiele<br />
pathologie. Een vorm van kwantificering is echter wel aan te bevelen, zowel als basis <strong>voor</strong><br />
eventuele herhaling, <strong>voor</strong> de verslaglegging als <strong>voor</strong> het begrip (tabel 9.3).<br />
Allereerst wordt het EMG beeld visueel beoordeeld, dit wordt vastgelegd in een semikwantitatieve<br />
maat. Bij<strong>voor</strong>beeld: duur: normaal (8-12 ms), enkele verbrede tot 15 ms, verbreed: 10-20<br />
ms. etc. Tevens wordt de amplitudo en mate van aanspanning genoteerd (5).<br />
Een dergelijke beoordeling is alleen goed mogelijk als ook op verschillende aanspanningsniveauswordtgemeten.Indeeersteplaatswordtbijeenlichtaanspanningsniveau(opverschillendeplaatsen)deverschillendemotorunitsbeoordeeld,opeenmatigenhoogkrachtsniveauwordt<br />
vervolgens het vuurpatroon en de mate van interferentie bepaald.<br />
De origineel door Buchthal gebruikt methode om MUAPs te meten wordt niet veel meer toegepast<br />
door het tijdsintensieve karakter. Met een “amplitude trigger“ en “delay line“ kan men<br />
MUAPsdieeenbepaaldeamplitudotebovengaanbevriezenenanalyseren(2,12).Ditluktalleen<br />
opeenzeerlaagkrachtsniveau.Hetmetenvan20MUAPskostdanalsnel30minuten.Dezetech-
Change language