Untitled

111BOEKVIHoofdft.na C. G.Jaar 363.tot 476.4 K E R K E L IJ K Ewoorden ligtelijk afleiden, hoeSIMEON , die naarzijne verblijfplaats, St ij Ut es, de Pijlaarbewoner ofPijlaarheilige, genoemd werd, zich verbeeld nebbe, op deze wijze, nader aan den hemel te leven,welk kinderachtig oogmerk hij zeker gemaklijker zoubereikt hebben, indien hij zijn verblijf op de fpitsvan eenen berg gevestigd had, maar dan zou dezenieuwigheid de aandacht der menfehen niet verwekthebben. Thans kwam zelfs de Bisfchop van Antïöchië,die hem tot verftandige gedachten te rughad behoren te brengen, hem bezoeken en bewonderen,en het avondmaal met hem gebruiken. DeMonniken en Kluizenaars in de naastgelegene Syrifchewoeftijnen, beproefden wel, hem van zijn opzetaf te brengen, maar op een wijze, die hemveeleer daar in verfterken moest. Zij zonden dénenuit hun gezclfchap aan SIMEON, om hem te vragen,waarom hij deze nieuwe levenswijze begonnen,en die der oude Heiligen verlaten had? enhem te gelijk te bevelen, af te klimmen, en op degewone wijze te leven. Doch zij hadden tevensdezen afgevaardigden gelast, indien SIMEON zich gehoorzaambetoonde , hem dan op zijnen pijlaar telaten, als houdende dit voor een zeker merkteken,dat hij van God zeiven tot deze nieuwe oefeninggeleid was; maar betoonde hij zich ongehoorzaam,zoo moest de afgevaardigde hem met geweld vanden Pijlaar halen. Zoo dra SIMEON van den afgevaardigdenhet bevel der Monniken verflaan had,begon hij terftond, met den éénen voet af te klimmen,waar op deze tot hem zeüe: „ Wees ftand-vas-