Untitled

der Martelaren.170 K E R K E L IJ K EIII „ minde mannen, die men met recht KampvechtersBOEK„ voor de waare Godzaligheid noemen kan. Want,VIHoofdft. „ het is ook onze gewoonte, dat wij bij hunnena C. G. „ graven bijeen komen, aldaar ons gebed verrich-Jaar 363.tot 476. „ ten, en hunne gelukzalige zielen verëeren, al het-„ welk wij gelooven, met recht te doen. " Omtrenttwintig jaren daar na, befchuldigde de KeizerJULIANUS »de Christenen, dat zij alles met Gravenen Graftekenen vervuld hadden, evenwel fpreekt hijniets van derzelver aanbidding, en lang daar naheeft nog CYRILLUS van Alexandrïè de Christenentegen dit verwijt verdedigd, met de gewoonte derAtheniênzen , die jaarlijks de gedachtenis viesden,van de dood der genen, die in de verdediging vanhun Vaderland gefneuveld waren.Kerken De Kerken, welke over de Begraafplaatzen derter gedachtenisMartelaren , en tot hunne gedachtenis gefticht werden,verdienen hier ook niet vergeten te worden jdie wel door AUGUSTINUS verfchoond worden, dewijlmen alleen hunne gedachtenis daar mede inwaarde hield, maar hun geenen Godsdienst, als aanSoden, toebracht, maar als men in aanmerking neemt,3at de beenderen en overblijfzelen, ( Reliquïèn, )ier Martelaren, in die Kerken geplaatst, en aan dezelvewonderdaadige krachten toegefchreven werden,3oor welke AUGUSTINUS zelf geloofde, ongetwijfeldewonderen verricht te worden, zoo was ten minften3e overgang van deze verëering tot de aanbidding3er Heiligen zeer gemaklijk; te meer, dewijl doorgaandsde Kerkleeraars hieromtrent zeer infchiklijkwaren, en zelfs het geen zij, als bijgeloof in on-kun-