Untitled

III in het jaar 383, in den ouderdom van zes jaren,-BOEKden titel van Augustus of Keizer gegeven had, errVIIHoofdft. die thans daar bij ftond; ten minften de Bisfchopbehandeldeen ftreelde den Jongen Prins enkel alsna C. G.Jaar 363.tot 476. een kind, en noemde hem zijn' Zoontjen. De Keizer,zich hier door beledigd vindende, verweet denBisfchop zijne lompheid, maar ontving van denzelvendit antwoord: „ Gij ziet, ó Keizer, dat gij„ de befchimping van uwen Zoon niet verdragen„ kunt, zonder hevig boos te worden op hen ,„ die zich tegen hem vergrijpen. Geloof dus, dat,, de Almagtige God insgelijks de genen verfoeit,„ die zijnen eeniggeborenen Zoon lasteren, en dat„ hij hen, als ondankbaren jegens hunnen Verlos-,, fer en Weldoener, haat." De Keizer bewonderdehet gedrag van den Bisfchop, en vaardigde terftondde wet uit, waar bij alle vergaderingen derKetteren verboden werden.GevoelensderKerkvaderenvandien tijd,over vervolgingen verdraagzaamheid244 K E R K E L I J K EBij zoodanig gedrag der Bisfchoppen, en hardebehandeling der Ketters, door de Opper-Vorften,bevreemdt men zich, dat men bij den KerkdijkenGefchiedfchrijver SOCRATES (*) leest, dat het degewoonte der Rechtzinnige Ketk niet is, iemand tevervolgen. In de daad, men kan bijna niet andersdenken, of de Katholijken moeten een geheel anderdenkbeeld gemaakt hebben van vervolging, wanneerdezelve hen trof, en wanneer zij die den Kettersaandeeden. Het zij zoo, dat fommigen van dezenonrustige hoofden waren, die verwarringen aanrichtten(*) Hist. Eccles. Libr. VII. Cap. 3.