Untitled

IIIBOEKVIIHoofdftna C. G254 K E R K E L I J K Eden, raadde hij NECTARIUS zich, i nplaats Vanalle redentvvisten, op het getuigenis der oude Kerk*leeraaren te beroepen, en den Keizer aan de hoof-• den der verfchillende partijen de vraag te laten voor-Jaar 353leggen, welke achting zij hadden voor die Kerkleeraaren,die vóór het ontflaan der Kerklijke ver-tot 476fchillen geleefd hadden? Deze raad werkfteUig gemaaktzijnde,verklaarden zij allen hunne achting voordezelven; maar nader gevraagd, of zij hen ook alsgeloofwaardige getuigen der Christelijke leere wildenaannemen? verdeelden zich de partijen , en velenvonden zwarigheid , zich daaromtrent rondborffigte verklaren. Hier op nam de Keizer anderemaatregelen. Hij gebood, dat alle de partijën hemhunne Geloofsbelijdenis fchriftelijk zouden overleveren,gelijk zulks dan ook door NECTARIUS en AGE-LIUS , als ook door de Arilianfche, Eunomiüanfche,en Macedoniaanfche Bisfchoppen, gefchiedde.De Keizer deze opftellen aangenomen hebbende \(loot zich in een vertrek, en bad God, dat hijhem, in het beöordeelen der waarheid, wilde bij-[taan. Vervolgends las hij alle deze fchriften, verwierpof fcheurde alle, in welken de Drieëenheid;efcheiden werd, en verklaarde zich eenvoudig vooriet geloof van hun, die de eenswezenheid des Zoonsnet den Vader beweerden, waarom hij ook de Nomidnenin het bezit hunner Kerken bevestigde.Wanneer de Bisfchoppen der andere partijën door] nmne aanhangers berispt werden wegens hunneI «eensgezindheid , keerden zij wel treurig terug,1 naar vertroostten hunne aanhangers nogthans bij ge-fchrif-