Untitled

III ATHANASIUS (*), dat het niet alleen onbetaamlijkr,BOEKmaar ook een bewijs is van lieden, die hunne eigenezaak wantrouwen, dwang en geweld in Gods­VIIHoofdft.na C. G dienst-zaken te gebruiken; en (f), dat het aanJaar 363tot 476, den Godsdienst eigen is, niet te dwingen, maar teoverreden. Hier kan men nog AMBROSIUS bijvoegen,die, ten ernftigften, infeherpt, dat CHRISTUS,bij de uitbreiding van zijnen Godsdienst, geenendwang, maar alleenlijk zacht onderwijs gebruikt wilhebben (§). Alle deze Schrijvers hadden zich toen,over de verdrukkingen der Arianen, hunne tijdgenoten,te beklagen. Derhalven was het voor hunnengeest duidlijk, dat geweld en dwang de echte Christlijkemiddelenniet waren, door welke het waar geloofgeftaafd, en de dwalingen bedreden moesten worden.Vervolg.B4Ö K E R K E L I J K EMaar deze zelfde Leeraars, en anderen van hunnentijd, waren toch niet ongenegen, om zich vanzulke dwangmiddelen tegen de Ketters te bedienen,wanneer zij de magt in handen hadden, terwijl zijhen zelfs geene burgerlijke verdraagzaamheid waardigkeurden. In deze gevallen ziet men hen zichop allerhande wijze keeren en wenden, om de tegenftrijdigheidmet zich zeiven af te weeren, welkede nakomelingfchap, niettegenftaande alle hunne pogingen, nogthans in hen ontdekt. Zoo leerde GRE­GORIUS van Nazianzus (**) , dat men moedig voorden(* ) Hist. Arian. ad Monach. T. I. P. L Opp. p. 363.(t) Ibid.pag. 3R4.(§) Comm. in Luc. L. VIL C. 10. T. HL Opp. p. 100,(**) Orat. XIV. Tom. I. Opp. pag. 220.