Untitled

IIIBOEKVIHoofdft.na C. G.Jaar 363.tor 476.164 K E R K E L I J K Evoeringen van CHRYSOSTOMUS vindt men eene verfcheidenheid,omdat hij dezelve niet allen zelf heeftopgetekend, maar een groot gedeelte door naarftigejongelingen, terwijl hij predikte, nagefchreven werden(*).Uit zoo veel eerbied en ijver voor de H. Schriften,de eenige waare bronnen, uit welke de leereAanwasvan hetBijgeloof van JESUS , en eigen aart van den ChristelijkenGodsdienst gefchept kan worden, zou men, metreden, mogen verwachten, dat deze Godsdienst,in dit Tijdvak, daar hij vrij, en zönder belemmering,mogt beleden en geoefend worden, zich inzijne zuiverheid en voortreflijkheid zou vertoondhebben; en nogthans leert ons de Gefchiedenis, integendeel,dat het Bijgeloof, juist ten dezen tijde,diepe wortelen en welige loten, allerwegen door deChristelijke Gemeenten, gefchoten heeft. Niet, datik elke invoering van eenige Kerkplegtigheid, offchikking voor de Kerkelijke orde en tucht , terftondBijgeloof zou willen noemen, maar zoodanigBijgeloof, hetwelk het ander uiterfte is van Ongeloof,en hetwelk door redenloze bijvoegzelen of menfchenvonden,de eigene natuur van den redelijkenGodsdienst van JESUS ontaart en verbastert, en metJoodfche en Heidenfche beuzelingen bezoedelt. Deoorzaken van een zoodanig Bijgeloof onder de Christenenwaren verfchillende. In het gemeen werkte hierhet gewoone vooroordeel der menfehen, dat de Godsdienstvoornaamlijk beftaat in het ijverig waarnemen(*) SOCRATES Hist. Eccles. IV. 4.van