Untitled

52 K E R K E L IJ K EIII zijne vermogendfte tegenfpraak overhoop geworpenhad.Behalven zijn eigen voorbeeld, befteedde më-BOEKVIHoofdft. RONYMUS allen zijnen ijver en wegflepende welfprckendheid,om den Monnikendand te doen verëeren..na C. G.Jaar 363.tot 476. Hij befchreef de levens der eerfte en voornaamftezoogenoemde Heilige Monniken, PAULUS en HÉLA-'RION (*); Velen van zijne Brieven zijn ook daartoe beftemd, dus behelst reeds de eerfte zijner Brieven,in de Frankforter uitgave zijner werken, denlof van het eenzaam leven, (ad Heliodorum de landevittz folitarite.') Zijn vriend HELIODORUS hadhem, op zijne reize in de Syrifche Woestijn,- waarhij zijn verblijf wilde nemen, verlaten, en in dezenBrief, die met warmte en ijver gefchreven is, en vanDU PIN (f), een meesterftuk van welfprekendheidgenoemd wordt, poogt HICRONYMUS zijnen vriendweder te bewegen, om hem te verzeilen.- In denzelvenis eene merkwaardige vergelijking tusfehenden Leerftand en Monnikenftand, van den eerdenzegt iiiëRONYMüs: „ Het zij verre van mij, datik van die genen kwaad fpreken zoude, die navolgersder Apostelen geworden zijn, die CHR-ISTUSligchaam , met hunnen heiligen mond, voortbrengen ;door welke ook wij Christenen zijn; die, daar zijde Sleutelen des Hemelrijks hebben, eenigermate vóórden dag des Oordeels oordeelen, en de Bruid des-Heeren hare zuivere kuischheid bewaren. Alhoeweldeze Brief, welke omtrent het jaar 374 afgezondenfchijnt(*) Zie Hde Deel, Bladz. 436. IVde Deel, BI.so3)g(t) Nouv. Bibl. des Aut. Eccles. T. III. ƒ>. 102.